ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ ηλεκτρονικό περιοδικό γυμνασίου Παραδεισίου

Η σχολική γιορτή που ετοιμάσαμε με την τάξη μας εξελίχθηκε πολύ διαφορετικά από ο, τι περιμέναμε να εξελιχθεί. Η απόφαση να παίξουμε την οδύσσεια δεν μου φαίνεται και πολύ καλή τώρα πια. Η παράσταση ξεκίνησε. Τα παιδιά ήταν έτοιμα, ντυμένα και πολύ αγχωμένα. Κάναμε όλοι πρόβες στο πίσω μέρος της σκηνής. Η Μαρία έκανε φωνητικά, ο Στέλιος κοιμόταν και το Αντωνάκι ρωτούσε: «Ποιος είπαμε πως είναι ο ρόλος μου;» Τα φώτα σβήνουν και η παράσταση ξεκινάει. Ο Στέλιος ήταν ο Οδυσσέας μα αυτός κοιμόταν και η κυρία Σούλα έτρεξε από τη σκηνή για να πάει να τον ξυπνήσει. Ο Στέλιος ζαλισμένος ξεκινάει να λέει τα λόγια του.

-          Γεια σας είμαι ο Οδυσσέας και…και… κυρία ξέχασα τα λόγια. Η κυρία Σούλα ψιθυρίζει τα λόγια στον Στέλιο μα εκείνος απαντά λέγοντας:

- Μπορείτε να τα ξαναπείτε, δεν άκουγα και τότε μπαίνει στη σκηνή η Μαρία που έπαιζε την Αθηνά και πιάνει το δεύτερο μικρόφωνο για να μιλήσει. Ξεκινάει μα δεν ακουγόταν σχεδόν τίποτα. Το μικρόφωνο είχε κλείσει και η Μαρία φώναζε: – 1,2 τεστ, τεστ, δοκιμή, χωρίς να υπάρχει φυσικά αποτέλεσμα.

Η κυρία Σουλα πηγαίνει πάνω στη σκηνή για να φτιάξει το μικρόφωνο επαναλαμβάνοντας ο, τι είπε και η Μαρία λες και θα άλλαζε κάτι. Αφού έλυσαν τα τεχνικά προβλήματα, η παράσταση συνεχίστηκε ήρεμα μέχρι που ορθέ η ώρα του Αντωνάκι ο οποίος ακόμα δεν είχε μάθει ποιον ρόλο έπαιζε. Ανεβαίνει στη σκηνή διστακτικά και αυτοσχεδιάζει:

- Είμαι ο Μέγας Αλέξανδρος και ήρθα από μια μακρινή χώρα που λέγεται Αττική για να γίνω βασιλιάς αυτής της γης. Όλοι οι γονείς κοιτούσαν με αγωνιά για να δουν τι θα συμβεί. Ο Στέλιος χωρίς πρόβλημα συνεχίζει τα λόγια του λέγοντας

- Γιε μου, εγώ είμαι ο πατέρας σου. Και το Αντωνακι γουρλώνει τα ματιά και λέει:

- Μπαμπά;

Η κυρία Σουλα κοιτούσε μια εμάς, μια τους γονείς και προσπαθούσε να καταλάβει τι γινόταν. Η σκηνή συνεχίζεται με τον Στέλιο να λέει τα λόγια του και το Αντωνακι να απαντάει αυτοσχεδιάζοντας. Στο τέλος στη σκηνή οπού ο Οδυσσεας και ο γιος του σκοτώνουν τους μνηστήρες βλέπεις τον Στέλιο να χτυπάει όλα τα παιδάκια με ένα πλαστικό σπαθί και το Αντωνακι να φωνάζει ο, τι πολεμικό ξέρει:

- Μόλων λαβε, Αεράτα και this is Sparta.  Ξαφνικά η αυλαία κλείνει και τότε ο πρόεδρος του χωριού, ο οποίος παρακολουθούσε το γιο του τον Αντωνακι σηκώνεται και λέει:

- Μπράβο! Τέτοια πρωτοτυπία δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου

Και τότε όλοι άρχισαν να χειροκροτούν και να συγχαίρουν τα παιδιά.

ΧΑΤΖΗΚΑΝΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ