ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ ηλεκτρονικό περιοδικό γυμνασίου Παραδεισίου

       Ήταν μια κρύα και χειμωνιάτικη νύχτα και σε ένα λόφο ήταν ένα παιδάκι το οποίο έβλεπε τα αστέρια. Αλλά μια μέρα έτσι όπως έβλεπε τα αστέρια, ένα λαμπερό αστέρι ξεχώριζε και το παιδάκι κάθε νύχτα κάθονταν και το έβλεπε. Μέχρι μια μέρα που σκέφτηκε να το ακολουθήσει. Έτσι πήγε στο χωριό στο σπίτι του και έπιασε το σακίδιό του και ο 14χρονός ξεκίνησε το ταξίδι του αποχαιρετώντας όλο το χωριό. Τους είπε ότι όταν θα επέστρεφε θα τους έλεγε σε ποια μέρη πήγε και τι είχε δει. Ξεκίνησε λοιπόν ανεβαίνοντας τα βουνά ακολουθώντας το αστέρι κάθε νύχτα. Πέρασε από λόφους, γκρεμούς, πεδιάδες, μέχρι που έφτασε σε μία έρημο. Εκεί υπήρχε ένας έμπορος πάνω σε μία καμήλα. Το παιδάκι ρώτησε προς τα πού πάει το αστέρι και του λέει να το ακολουθήσει. Εκείνος το ακολούθησε μέχρι που ανέβαινε σε ένα λόφο, είδε ένα χωριό και το αστέρι από πάνω του. Τότε το παιδάκι το ακολούθησε και μπήκε στο χωριό και το αστέρι έριξε μια αχτίδα προς το τέλος του χωριού σε ένα στάβλο. Το ακολούθησε και είδε τότε ότι η αχτίδα χτυπούσε στο στάβλο. Μπήκε μέσα στο στάβλο και είδε ένα μωρό δίπλα στην μητέρα του και τον πατέρα του και όλα τα ζώα πάνω από το μωρό. Τότε ρώτησε τη μητέρα πώς το λένε και εκείνη απάντησε «Ιησού». Τότε το παιδάκι θυμήθηκε αυτό που του είχε πει, ότι τα Χριστούγεννα είναι που γεννήθηκε ένα παιδάκι. Ξαφνικά τρεις άνθρωποι εμφανίστηκαν γεμάτοι δώρα. Αυτοί ήταν οι μάγοι. Εγώ ευτυχώς που είχα ένα μουσικό όργανο, το τύμπανό μου και τραγούδησα ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια στο νεογέννητο Χριστό. Τότε εμφανίστηκε το πνεύμα ενός αγγέλου και του λέει να φύγουνε γιατί θα έρχονταν να τους σκοτώσουν.

Τότε πήραν το νεογέννητο και τους ακολούθησα, μέχρι που φτάσαμε σε ένα χωριό, σε ένα ξύλινο σπίτι όπου εκεί μετά από χρόνια μεγάλωσε ο Χριστός. Εγώ έφυγα αλλά μια μέρα έτσι όπως είχα πάει σε ένα ποτάμι για να πιω νερό, ξαφνικά βλέπω έναν μεγάλο άνδρα να βαπτίζεται. Τότε ρώτησα έναν ποιος είναι αυτός που βαπτίζεται και μου είπε ότι είναι ο Χριστός. Εγώ τότε κατάλαβα ότι αυτός ήταν το νεογέννητο μωρό που είχα δει όταν ήταν ακόμα στο στάβλο και πήγα κοντά του. Άρχισα να τον ακολουθώ παντού και έβλεπα τα θαύματά του. Τον ακολούθησα μέχρι την σταύρωση του, όπου έκλαψα γιατί πίστευα ότι ήταν για μένα ένας δάσκαλος που έδειχνε το καλό και το κακό στον κόσμο που ζούσε. Εγώ έφυγα για την έρημο, μα ξαφνικά μου εμφανίστηκε ως ένα πνεύμα μπροστά μου και μου είπε ότι εγώ είμαι αυτός που ακολούθησες. Και εγώ του λέω εσύ είσαι δάσκαλε; Μετά εξαφανίστηκε. Εγώ λοιπόν πήγαινα από όπου ξεκίνησα πίσω στο χωριό μου. Όταν έφτασα με υποδέχθηκαν με γλέντια, μετά έστρωσαν ένα μεγάλο τραπέζι και εγώ τους εξηγούσα τι έγινε και που πήγα. Δηλαδή ότι βρήκα ένα βρέφος, μετά είδα το Χριστό με τα μάτια μου και όλοι σάστισαν . Ακόμη ότι τον ακολούθησα εις τη σταύρωση και ότι μου εμφανίστηκε όταν ερχόμουν και όσο μιλούσαμε ξαφνικά εμφανίστηκε ανάμεσά τους και όλοι σάστισαν όταν τον είδαν. Όλοι τον προσκύνησαν και τον καλοδέχθηκαν και όταν έφυγε όλοι ζήσανε ευτυχισμένοι.

ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ