Ο ΝΑΥΤΙΚΟΣ

ΣΙΜΟΣ ΣΤΟ ΠΛΟΙΟ ΟΛΥΜΠΟΣ ΚΟΠΕΝΧΑΓΗ 1963

Αγαπητό ημερολόγιο,

Σήμερα έφυγα από το σπίτι και άφησα την οικογένειά μου για ακόμη μια φορά. Είναι νύχτα και είμαι στο καράβι. Έκανα πολλή ώρα να κατέβω από το δωμάτιό μου και να αποχαιρετήσω την οικογένεια μου, καθώς συνέχιζα να κοιτάζω τις φωτογραφίες τους που ήταν πάνω στο κομοδίνο. Δεν ξέρω αν θα ξαναγυρίσω σώος στο σπίτι. Όταν κατέβηκα για να τους αποχαιρετήσω η γυναικά μου προσπαθούσε να σταματήσει τα δάκρυα της, ενώ τα δυο μου παιδιά νόμιζαν πως θα έφευγα για λίγες μονό ώρες. Δεν άντεχα να τους βλέπω έτσι. Αποφάσισα να κάνω ό, τι μπορούσα για να αργήσω να πάω στο καράβι. Γύρισα από κάθε στενό του χωριού ελπίζοντας πως οι σύντροφοί μου θα έφευγαν χωρίς εμένα. Ήξερα όμως πως έπρεπε να πάω παρόλο που δεν ήθελα. Πρέπει να συντηρήσω την οικογένεια μου. Πέρασα έξω από το καφενείο του κυρ- Γιώργη και χαιρέτησα την κυρά-Μαρία που άπλωνε τα ρούχα. Ελπίζω να τους ξαναδώ όλους σύντομα. Λίγο πριν φύγω από το νησί μπήκα στην εκκλησιά του Αγίου Νικολάου πάνω στον βράχο και προσευχήθηκα να ξαναγυρίσω πίσω στους δικούς μου. Είμαι ο μονός ξύπνιος… Έχει πάει δύο τα ξημερώματα, πρέπει να κοιμηθώ, έχουμε δύσκολη μέρα αύριο.

ΣΑΚΕΛΛΑΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

 

Σχολιάστε

Top