ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ ηλεκτρονικό περιοδικό γυμνασίου Παραδεισίου

Μια φριχτή πολιτεία. Ακριβώς! Υπάρχει κάτι χειρότερο; Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να βλέπεις παιδιά νεκρά πεσμένα κάτω στο βρώμικο έδαφος; Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να βλέπεις τους συνανθρώπους  σου να ψάχνουν και να περιμένουν σε μεγάλες ουρές με άλλους ανθρώπους για να μπορέσουν να πάρουν οτιδήποτε τρώγεται από τους κάδους των σκουπιδιών; Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να βλέπεις μικρά παιδιά, ενήλικες, ηλικιωμένους ανθρώπους να λιποθυμούν από την πεινά ή ακόμα και να πεθαίνουν; Όχι… Αυτές τις εικόνες τις αντικρίζουν πολλοί άνθρωποι καθημερινά σε γειτονιές ή και χώρες όχι και τόσο μακριά από τη δική μας. Ναι αγαπητοί μου συμμαθητές .Όσο παράξενο και περίεργο σάς φαίνεται αυτά γίνονται καθημερινά ακόμη και το έτος 2018. Αυτά τα γεγονότα και αυτές οι καταστάσεις δε γίνονταν μόνο στην Αθήνα του 1941. Αυτά τα άτομα κάθε ηλικίας βιώνουν καθημερινά την πείνα, την αγανάκτηση, τη θλίψη, το χαμό αγαπημένων τους ανθρώπων .Αυτοί φίλοι μου είναι οι ήρωες και οι μαχητές της καθημερινότητας. Εγώ προσωπικά θαυμάζω το κουράγιο τους παρά τα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Όμως άνθρωποι δεν είναι και αυτοί; Τους αξίζει κάτι καλύτερο, μια καλύτερη ζωή. Έξαλλου, κάποια στιγμή θα εξαντληθούν και τότε ίσως συμβεί το μοιραίο. Αυτό που θα σκέφτονται είναι ότι θα περάσουν και θα ξεχαστούν. Ίσως να μην τους ενδιαφέρει και τόσο ο χαμός τους, αλλά το σίγουρο είναι ότι ενδιαφέρονται για το τι θα απογίνουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Αυτό ίσως να τους δίνει δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουν να πολεμούν. Αυτό που δεν κατανοούν όμως είναι γιατί να γίνονται όλο αυτά; Ποιο το νόημα; Ποιο το νόημα να βλέπεις τους συνανθρώπους σου να πέφτουν νεκροί στο έδαφος, χωρίς να σου έκαναν κάτι; Θεωρώ πως για όλα αυτά φταίνε οι ανώτεροι μας. Αυτοί πουλούν προπαγάνδα σε εμάς. Και εμείς «τσιμπάμε» στο δόλωμα. Και πάλι αν απορρίψουμε αυτά που λένε και δεν τους ακούμε θα υπάρχει η φτώχεια, τα ορφανά παιδιά και η νοσταλγία των ανθρώπων να συναντήσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Σίγουρα αυτό που δε θα αλλάξει ποτέ θα είναι η ανοησία των ανθρώπων και το να ποθούν ακόμα περισσότερα από αυτά που έχουν. Είμαι σίγουρη πως στο μέλλον θα είναι εντονότερα αυτά τα γεγονότα, πράγμα κακό…

ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ