ΜΙΑ ΤΥΧΑΙΑ ΜΕΡΑ…

reunion

 Μία τυχαία ημέρα, στο αεροδρόμιο του Λονδίνου συναντήθηκαν δεκαεφτά παλιοί και καλοί φίλοι, μετά από τριάντα ολόκληρα χρόνια. Ο καθένας ακολούθησε την ζωή του και εξέπληξε φίλους και οικογένεια με τις επιλογές και τα κατορθώματα του.

  Στην πτήση δεκατέσσερα, η Φραντζέσκα κάθισε στις πρώτες-πρώτες θέσεις , έτσι όπως της ‘’άρμοζε’’- έγινε επιτελάρχης στο γενικό επιτελείο στρατού, με βαθμό ταξίαρχου, τον οποίο μόλις διεκδίκησε. Σοβαρή και μετρημένη, πάντοτε περήφανη για τον εαυτό της και την οικογένεια της. Θα γύριζε πίσω στο σπίτι της, στον σύζυγό της και στα τρία παιδιά της. Αποφάσισε να κοιμηθεί, διότι ήταν αρκετά κουρασμένη βέβαια. Τότε, ένας περίεργος άντρας εμφανίστηκε από το πουθενά. Κάθισε σε μία θέση δίπλα στην Φραντζέσκα και αφότου ξεκίνησε η απογείωση του αεροπλάνου, έβαλε τα ακουστικά του και τραγουδούσε δυνατά, ένα ακαταλαβίστικο τραγούδι. Φανερά εκνευρισμένη η Φραντζέσκα, βγάζει την μάσκα ύπνου της και είναι έτοιμη για λογομαχία και πολλά ακόμη! Όταν ήρθαν αυτοί οι δύο άνθρωποι σε οπτική επαφή, έμειναν με το στόμα ανοιχτό. ‘’Βασίλη, εσύ είσαι;’’. Ήταν ο Βασίλης, η προεδράρα του Γυμνασίου όταν φοιτούσαμε την Γ’ τάξη. Χαιρετήθηκαν, αγκαλιάστηκαν και ξεκίνησαν μία όμορφη συζήτηση. Η Φραντζέσκα του μίλησε για τα κατορθώματά της, γεμάτη περηφάνια και μετριοφροσύνη, μέχρι που ο Βασίλης της είπε το εξής: ‘’Συγχαρητήρια για τους τόσους βαθμούς σου. Εγώ από την άλλη, ένας απλός και ταπεινός δισεκατομμυριούχος είμαι, που έχει στην ιδιοκτησία του γύρω στα εκατό νησιά και πάνω από χίλιες επιχειρήσεις’’. Η Φραντζέσκα δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη. Αλλά τότε μία φωνή ακούστηκε από το πουθενά: ΄΄Παιδιά, εδώ πίσω!’’. Γύρισαν και οι δύο τους και τι να δουν . ‘’Σέβη, εσύ είσαι;’’. Και ναι, ήταν αυτή.  Χαιρετήθηκαν, αγκαλιάστηκαν και ξεκίνησαν να συζητούν. Η Φραντζέσκα και ο Βασίλης είπαν στην Σέβη για το τι πέτυχαν, πιστεύοντας ότι αυτή δεν θα έχει καταφέρει κάτι, αλλά τότε είπε το εξής: ‘’Συγχαρητήρια και στους δύο σας. Εγώ. Μία ταπεινή και πολυβραβευμένη ογκολόγος είμαι, με πέντε διεθνούς φήμης νοσοκομεία υπό την ιδιοκτησία μου. Τίποτα το σπουδαίο’’. Σοκαρισμένοι οι υπόλοιποι, δεν ήξεραν τι να πουν. Η αεροσυνοδός όμως ήρθε γεμάτη με καλούδια για τους επιβάτες. ‘’Θα πάρετε κάτι;’’. ‘’Έλενα, εσύ είσαι;’’. Και ναι, ήταν η συμμαθήτρια τους η Έλενα. Ακολούθησε ο ίδιος διάλογος και η Έλενα με την σειρά της τους είπε: ’’Εγώ μία απλή αεροσυνοδός είμαι, σύζυγος του πρωθυπουργού της Γαλλίας και συνιδιοκτήτρια με την Ρόζα μας, σε δέκα επώνυμες εταιρείες ένδυσης. Η Ρόζα είναι σχεδιάστρια μόδας και πλέον μένει μόνιμα στην Χαβάη με τον σύζυγό της τον Λούκας , έναν εκατομμυριούχο’’. Και πάλι άφωνοι οι υπόλοιποι φίλοι. Τότε ακούγεται μία φωνή από το πιλοτήριο:’’ Σε μία ώρα φθάνουμε στην Ρόδο’’. ‘’Αυτή η φωνή κάτι μου θυμίζει’’, λέει ο Βασίλης σκεφτικός και προβληματισμένος. ‘’Είναι ο Έντρι’’, λέει χαμογελαστή η Έλενα. ‘’Εκτός από πιλότος, έχει δύο αεροπορικές εταιρείες και παντρεύτηκε με την Μαριάγγελα, ξέρετε, το παγκοσμίου φήμης μοντέλο, με την εταιρεία των καλλυντικών. Απέκτησαν εξάδυμα’’. Εδώ οι υπόλοιποι πάγωσαν.

 Εκείνη την στιγμή, μία γυναίκα εκνευρισμένη φώναζε την Έλενα: ‘’Μπορείτε να μην φωνάζετε; Προσπαθούμε να ξεκουραστούμε!’’. Γυρίζουν όλοι και τι να δουν; Την  Ευαγγελία και τον Ενρίκο, να κρατούν χεράκι. Η Ευαγγελία τραγουδίστρια και ηθοποιός, ενώ ο Ενρίκο tattoo-artist και ποιητής. Επέλεξαν να μην παντρευτούν και να υιοθετήσουν παιδιά από την Αφρική. Σαφώς έκπληκτοι οι υπόλοιποι και τότε πέντε φίλοι φώναξαν δυνατά: ‘’Παιδιά, εμείς είμαστε!’’. Ήταν ο Σάββας, ιδιοκτήτης αυτοκινητοβιομηχανίας, η γυναίκα του Ραφαέλα, πλαστική χειρουργός, η κουμπάρα τους Μαρία, καλλιτέχνης σαν τον Πικάσο, η Σιμπόρα παγκοσμίου φήμης φωτογράφος και η Σέβα η οποία έγινε δικηγόρος (αν και κατηγορήθηκε στο παρελθόν για τον ξυλοδαρμό του συντρόφου της). Μα τι γίνεται εδώ πέρα, απορούσαν όλοι. Δεν πρόλαβαν να το αναφωνήσουν και με μία συνήθη χρονοκαθυστέρηση, εμφανίζεται η Γεωργία. Μαντέψτε τι έγινε η Γεωργία. Ιστορικός και Αρχαιολόγος, καθώς και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Michigan. Ε, αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Με τις τόσες φωνές ξύπνησε ένας επιβάτης γεμάτος οργή, θέλοντας να παραπονεθεί. Και ποιος ήταν αυτός; Ήταν ο Λευτέρης, το φυτό της τάξης, ο οποίος σπούδασε πυρηνικός φυσικός, αλλά κατέληξε να εργάζεται ως σκουπιδιάρης αφού ήταν το μεγάλο του όνειρο. ‘’Παίδες εδώ είμαι και εγώ’’, ακούγεται μία φωνή από μακριά. Ποιος μας έμεινε; Ο Άγγελος, ο οποίος εργαζόταν ως σωματοφύλακας της Βασίλισσας Μέγκαν της Αγγλίας, αλλά στον ελέυθερό του χρόνο μπορούσε να εξουδετερώσει μία βόμβα για εσένα, αφού σπούδασε πυροτεχνουργός. Πολλαπλά χτυπήματα για όλους, αλλά περισσότερο για την Φραντζέσκα, η οποία πίστευε ότι ήταν η μόνη που πέτυχε στην ζωή της. Αφού εξακολουθούσαν να επικρατούν φωνές, ένας επιβάτης με τρεμουλιαστή φωνή ακούστηκε. Προσπαθούσε να διαβάσει ένα διήγημα, το ‘’Ο παχύς και ο αδύνατος’’, αλλά οι υπόλοιποι δεν τον ‘’άφηναν σε ησυχία’’. Ήταν ο κύριος Σταμούλης.

 Από τότε, κανένας δεν μπήκε ξανά σε αεροπλάνο από το σοκ, παρόλα αυτά, οι συμμαθητές μεγάλωσαν μαζί, ανιστορώντας ιστορίες και αναμνήσεις από τα σχολικά τους χρόνια και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

Φραντζέσκα Παπαθεοδώρου

Σχολιάστε

Top