Βίντεο 2 – «ΤΙ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠ΄ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ»

Αναλύσαμε και εμείς, οι μαθήτριες και οι μαθητές του Β2, το αποσπάσμα από το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ, του βιβλίου μας και επιμεληθήκαμε ένα βίντεο με θέμα «ΤΙ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠ΄ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ».

Πιο κάτω γράφουμε τι είπαμε μπροστά στην κάμερα.

• Είναι ανάγκη να με εμπιστεύονται για πράγματα που ζητάω, όπως παραδείγματος χάριν το να μένω κάποιες φορές μόνη στο σπίτι με τις φίλες μου. (Δήμητρα)
•  Να με ενθαρρύνουν στις επιλογές μου. Το ότι θέλω παραδείγματος χάριν να γίνω καπετάνιος, όταν μεγαλώσω, δεν είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να ανησυχούν. (Παναγιώτης)
•  Να εκτιμούν την προσπάθεια που κάνω καθημερινά στο σχολείο, όποιο αποτέλεσμα κι αν έχει αυτή. Το 14 που έγραψα σε ένα διαγώνισμα δεν είναι λόγος, για να με μαλώνουν. (Χρήστος)
•  Θέλω τους γονείς μου δίπλα μου, όχι μόνο να με φροντίζουν και να μου προσφέρουν ό,τι τους ζητήσω, αλλά και να με στηρίζουν όταν απογοητεύομαι από τις συμπεριφορές των φίλων μου. (Σάκης)
•  Θα ένιωθα πιο κοντά τους γονείς μου, αν έδειχναν κατανόηση στα λάθη μου. Δεν είναι τόσο καταστροφικό ότι κάηκε το φαγητό, επειδή ξέχασα να κλείσω το μάτι της κουζίνας. (Λαυρέντης)
•  Να μην με συγκρίνουν με άλλα παιδιά, αλλά να με αγαπούν γι΄ αυτό που είμαι και όχι για αυτό που θέλουν να γίνω. (Αντώνης)
•  Πολλές φορές αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω για πράγματα που με προβληματίζουν και στα οποία δε βρίσκω απάντησή ούτε και στις συζητήσεις με τις φίλες μου. Θέλω να μπορώ να συζητάω με τους γονείς μου ανοιχτά και να με συμβουλεύουν χωρίς τα «δεν» και τα «μην». (Χριστίνα)
•  Οι γονείς μου είναι υπερπροστατευτικοί. Δυστυχώς αυτό τους το ελάττωμα με περιορίζει, με καταπιέζει και με κάνει να νιώθω άβολα αρκετές φορές μπροστά στους συμμαθητές μου. Όλα θα ήταν καλύτερα αν με αντιμετώπιζαν σαν ένα 14χρονο και όχι σαν ένα 10χρονο παιδί. (Γιώργος)
•  Θέλω μόνο είναι να είναι διακριτικοί και σέβονται τον χώρο και τις ελευθερίες μου. Όχι να μπουκάρουν, όποτε θέλουν, στο δωμάτιό μου απρόσκλητοι. (Κώστας)
•  Όταν μαλώνουμε με τους γονείς μου, λένε ότι δεν πρέπει να τους ασκώ συνεχώς κριτική, αλλά να κάνω πρώτα την αυτοκριτική μου. Αυτό δεν ισχύει και για τους ίδιους;;; Λέω, εγώ τώρα… (Ηλίας)
•  Ένας άνθρωπός γίνεται ανεκτικός, όταν του φέρονται με ανεκτικότητα. Αυτό επιθυμώ και εγώ από τους γονείς μου. Ααα, και λιγότερες φωνές. Ακούω και χαμηλόφωνα! (Κώστας)
•  Με ενοχλεί να μου επιβάλλουν τις απόψεις τους, επειδή ξέρουν το σωστό. Η δημοκρατία αναγνωρίζει το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να έχει τη δική του γνώμη. (Παύλος)
•  Ναι, δεν είπα! Να βοηθήσω τους γονείς μου στο μάζεμα της ελιάς, αφού χρειάζονται χέρια. Με τα χέρια όμως δεν μαζεύουμε μόνο ελιές ή δεν γράφουμε μόνο ασκήσεις. Τα χρησιμοποιούμε και για να παίζουμε παιχνίδια με το κινητό. Γι’ αυτό ζητάω να σταματήσουν όλοι εκφοβισμοί του στυλ «θα σου πάρω το κινητό, αν δεν φέρεις καλούς βαθμούς». (Παναγιώτης).

Βίντεο 2