Από τα πρώτα χρόνια της εμφάνισής του πάνω στη Γη, ο άνθρωπος, επιδιώκοντας να προστατεύσει το σώμα του από τις ακραίες καιρικές συνθήκες, όπως για παράδειγμα από τους παγετώνες ή την ανυπόφορη ζέστη, και να το βοηθήσει ανάλογα, ώστε να μη δυσφορεί, άρχισε να χρησιμοποιεί δέρματα ζώων και διάφορα άλλα υλικά, από τα οποία κατασκεύαζε είδη ρουχισμού, ίσως και κάποια υποδήματα. Συμπεραίνουμε, λοιπόν, πως πρόκειται, κατά κάποιον τρόπο, για την πρώιμη μόδα, που αποτελεί σημαντικό μέρος της ανθρώπινης ιστορίας και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανθρώπινη εξέλιξη ανά τους αιώνες. Ο τρόπος με τον οποίο επιλέγουν να περιβάλλουν και να στολίζουν το σώμα τους οι άνθρωποι αλλάζει διαρκώς, ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, και διαφέρει από περιοχή σε περιοχή, δεδομένου των διαφορετικών παραδόσεων, ηθών και κλίματος του κάθε τόπου.
Στις μέρες μας, όμως, με την ταχύτατη και αδιάκοπη εξέλιξη της τεχνολογίας, οι εκάστοτε τάσεις της μόδας γίνονται παντού γνωστές, προκαλώντας σε αρκετά μεγάλο βαθμό μια σχετική ομοιογένεια στο ντύσιμο των ανθρώπων. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, εφημερίδες και περιοδικά, οι τηλεοπτικές εκπομπές, οι βιτρίνες των καταστημάτων ανανεώνονται, προκειμένου να προωθήσουν τις νέες τάσεις που θα φορεθούν για μια συγκεκριμένη περίοδο, σύμφωνα με την παγκόσμια βιομηχανία της μόδας. Φυσικά, είναι σχεδόν αδύνατο για τον κοινό καταναλωτή να υπακούει στο πρόσταγμα της μόδας και να εμπλουτίζει συνεχώς την γκαρνταρόμπα του, καθώς βιώνει καθημερινά μια οικονομική κρίση, που όχι μόνο δεν του επιτρέπει να κάνει σπατάλες και να ξοδεύει αφειδώς για χάρη δευτερευόντων αγαθών, αλλά συχνά δυσχεραίνει και την επιβίωση της οικογένειάς του. Είναι εύκολο να αντιληφθούμε πως σε μια εποχή που η οικονομική στενότητα είναι πλέον η σκληρή πραγματικότητα των περισσότερων νοικοκυριών, τόσο στη χώρα μας όσο και σε πολλά άλλα κράτη σε όλο τον κόσμο, η βιομηχανία της μόδας, που λανσάρει τα νέα συνολάκια με αστρονομική ταχύτητα και συχνότητα και σε εξωφρενικές τιμές πώλησης, δεν προσελκύει παρά ελάχιστα τον σύγχρονο αγοραστή.
Από την άλλη, βέβαια, καταλαβαίνει κανείς ότι, εφόσον οι άνθρωποι έχουν περιορίσει όσο το δυνατόν περισσότερο τις αγορές που αφορούν είδη ρουχισμού, η βιομηχανία της μόδας διανύει ίσως μια τεραστίων διαστάσεων κρίση. Η μείωση των πωλήσεων συνεπάγεται συσσώρευση των προϊόντων στα καταστήματα κι επομένως η παραγωγή ελαττώνεται βαθμιαία και εν τέλει διακόπτεται οριστικά. Ως άμεσο αποτέλεσμα, ένας μεγάλος αριθμός εργοστασίων έρχεται αντιμέτωπος με την αναμενόμενη χρεωκοπία και αναγκαστικά βάζει λουκέτο στη λειτουργία του. Επακόλουθα, όσα εμπορικά καταστήματα προμηθεύονταν την πραμάτεια τους από βιομηχανίες οι οποίες λόγω οικονομικών προβλημάτων τελικά έκλεισαν, συνήθως ελευθερώνουν τη θέση τους για κάποια άλλη επιχείρηση. Έτσι, η αγορά αποδυναμώνεται σταδιακά και εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως χάνουν τη δουλειά τους και το εισόδημα που αυτή τους απέφερε και μπλέκονται στα δίχτυα της ανεργίας, από όπου ορισμένοι δεν κατορθώνουν να ξεφύγουν ποτέ, παρά τις προσπάθειές τους. Όλοι αυτοί οι επαγγελματίες, είτε ειδικευμένοι είτε ανειδίκευτοι, υποχρεώνονται να βγουν για άλλη μια φορά στην αγορά εργασίας και να αναζητήσουν ένα νέο πόστο, μια διαδικασία που ενδέχεται να κρατήσει μήνες ή ακόμα και χρόνια. Δεν είναι λίγοι εκείνοι, που έχοντας μείνει δίχως δουλειά, άρα και χρήματα, βρίσκονται στα πρόθυρα της απόλυτης φτώχειας και αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες για τροφή και στέγαση. Συνοψίζοντας, η οικονομική κρίση φαίνεται πως επηρεάζει τη στάση των καταναλωτών απέναντι στη μόδα και έχει σοβαρές και μη αμελητέες συνέπειες όσον αφορά τη συγκεκριμένη βιομηχανία, αλλά και τους υπόλοιπους τομείς που αυτή περικλείει.
