Σήμερα , όλο και πληθαίνουν στα ειδησεογραφικά δελτία οι αναφορές σε βίαια περιστατικά με τραγικό τέλος. Βία στον αθλητισμό, βία στο σπίτι, βία στο σχολείο. Έχει διαπιστωθεί λοιπόν η άποψη πως η βία συντηρεί τον σκοτεινό εαυτό της ανθρωπότητας. Ανταποκρίνεται η θέση αυτή στην πραγματικότητα; Τι μπορούν έπειτα να κάνουν οι άνθρωποι προκειμένου να περιορίσουν τη βία και τις επικίνδυνες παρενέργειές της;
Η βία κατά την γνώμη μου είναι ένα μέσο διατήρησης και ατιμωρησίας των σκοτεινών πτυχών της προσωπικότητας του ανθρώπου. Άτομα που μεγαλώνουν σε βίαιο οικογενειακό περιβάλλον, εξοικειώνονται με τις διάφορες μορφές βίας, μαθαίνουν στην συνέχεια να την υπομένουν ή θεωρούν «φυσιολογική» την μετέπειτα άσκησή της σε άλλους. Όταν βγαίνουν στη συνέχεια στην κοινωνία, αυτά τα άτομα, ανίκανα να ελέγξουν τον θυμό τους και να περιορίσουν τον εγωισμό τους διαιωνίζουν τον φαύλο κύκλο της βίας. Μονόδρομος φαντάζει επομένως η διατήρησή της υπερίσχυσης υπέρ του αντιπάλου, η έλλειψη ατομικής ευθύνης και η άσκηση βίας σε μία προσπάθεια ανάδειξης υπεροχής και ισχύος.
Αφού λοιπόν είναι κατανοητό πως η βία γεννάει βία τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι ώστε να την περιορίσουν; Αρχικά η ανοσία για την βία μπορεί να χτιστεί από νωρίς. Ένα στοργικό οικογενειακό περιβάλλον, όταν εφαρμόζεται καθημερινά ο διάλογος, τονίζεται η σημαντικότητα των ηθικών αρχών και ιδανικών και αναγνωρίζεται βιωματικά πως το δικαίωμα του καθενός οροθετείται από την ελευθερία του άλλου, είναι ικανό να δημιουργήσει άτομα άτρωτα στη βία. Άτομα με εδραιωμένες απόψεις και συμπεριφορές ενάντια στη βία. Άτομα που κατά την έκθεσή τους στις διάφορες μορφές της θα μπορούν να παρέχουν άμεσες και πολυδιάστατες αποφάσεις.
Επιπλέον, το σχολικό περιβάλλον και οι παρέες συνομηλίκων είναι σε θέση να περιορίσουν τη βία και τις επικίνδυνες ¨παρενέργειες¨ που αυτή φέρει στον ψυχισμό του ανθρώπου και στις αποχρώσεις που πρόκειται να πάρει μακροπρόθεσμα. Ένα άτομο λόγου χάρη που ρέπει προς τη βία , λόγω ελλιπούς διαπαιδαγώγησης από το σπίτι ‘η που προέρχεται από βίαιο οικογενειακό περιβάλλον είναι δυνατόν να επαναπροσανατολίσει με τη βοήθεια του σχολείου και των φίλων. Μπορεί μέσω συζητήσεων να καταλάβει πως η κοινωνική ευημερία και ανέλιξη προϋποθέτει την ύπαρξη φιλειρηνικού και δημοκρατικού πνεύματος. Διαφορετικά, μιλάμε άστοχα για τεχνολογική πρόοδο και επιστημονικά επιτεύγματα σε ένα κόσμο ζούγκλα. Σε έναν κόσμο που ο ισχυρός επιβάλλει την κυριαρχία του εκμεταλλευόμενος την αδυναμία του άλλου.
Τέλος η πολιτεία μπορεί και αυτή με την σειρά της να ελαχιστοποιήσει την εκδήλωση βίαιων συμπεριφορών, Έχοντας συνειδητοποιήσει πως οι βιαιότητες δεν προκύπτουν τυχαία και δεν μπορούν να χαρακτηριστούν απλά «τραγικά ατυχήματα» είναι ικανά να ενισχύσουν το κράτος πρόνοιας και την παροχή προγραμμάτων διαχείρισης θυμού. Έτσι , άνθρωποι που στερούνται την αίσθηση του ανήκειν σε μία ομάδα, λόγω αποκλίνουσας από το κατεστημένο συμπεριφοράς και κοσμοθεωρίας θα μπορέσουν να μετριάσουν τις βίαιες συναισθηματικές εκτονώσεις τους και να καλλιεργήσουν ιδανικά με ανθρώπινο πρόσωπο όπως συμπόνια και ευαισθησία και ενσυναίσθηση.
Συγκεφαλαιώνοντας , η βία ως έχει συντηρεί τον σκοτεινό εαυτό της ανθρωπότητας. Οι άνθρωποι για να την περιορίσουν μπορούν μέσω του διαλόγου και της αλληλοπουστήριξης να εδραιώσουν απόψεις που καταδικάζουν κάθε μορφή βίας. Έτσι, θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μία κοινωνία ειρηνική, δεκτική και απαλλαγμένη από ιδεοληψίες που αλλοιώνουν την πραγματικότητα και ενισχύουν επιθετικές συμπεριφορές.
