Ο Λύχνος της Παιδείας
Στης νύχτας το σκοτάδι, που η σκλαβιά βαραίνει,
ο Ρήγας άναψε φωτιά, φως της παιδείας φέρει.
«Λαοί που λησμονήσατε τη ρίζα, το σκοπό σας,
πάρτε της γνώσης το σπαθί…
Σχολεία χτίστε στις καρδιές, κι ανοίξτε τα μυαλά σας,
ο νους ελεύθερος μπορεί να λύσει τα δεσμά σας.
Τα γράμματα είναι φτερά, κι η γνώση σας κλειδί,
που ανοίγει δρόμο φωτεινό»
Χάρτη της Ελλάδος ζωγραφίζει,
κάθε βουνό, κάθε ποτάμι, κάθε κόχη, ο τόπος μας γνωστός.
Η γνώση γίνεται ξίφος, η παιδεία άρμα ισχυρό,
κι η σκέψη φωτίζει τον δρόμο προς το μέλλον το λαμπρό.
Στο σκοτάδι της σκλαβιάς φεγγοβολά μια φλόγα,
της παιδείας το φως που λύνει κάθε δεσμό.
Με τα βιβλία για όπλα, με τις λέξεις για σπαθιά,
καλεί σε έγερση ψυχής για λευτεριά και τιμή .
Θούριε, κραυγή λευτεριάς,
σάλπισμα για τους λαούς της γης.
Ο Ρήγας δίνει φως στα δεσμά,
και της παιδείας το άρμα οδηγεί.
Ω, Ρήγα, σπορέα της γνώσης, φάρε της αφύπνισης,
μαζί σου η ελπίδα ανθίζει, σαν άνοιξη της λύτρωσης.
Αιώνια δάσκαλος θα ζεις, στον νου και στην καρδιά μας,
κι η παιδεία σου θα οδηγεί στον δρόμο της λευτεριάς μας.
Παπουτσή Νάντια Β3
