
19/12/2023
Η Φραγκογιαννού, η πρωταγωνίστρια του διηγήματος του Παπαδιαμάντη, είναι μια φτωχή γριά γυναίκα που έζησε πολύ δύσκολα σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. Όλη τη ζωή της την πέρασε κάνοντας τίποτα παρά να υπηρετεί τους άλλους. Στην αρχή τους γονείς της, έπειτα τον σύζυγό της, τα παιδιά της και τέλος τα εγγόνια της.
Οι γονείς της όταν ήρθε η ώρα να την παντρέψουν δεν της έδωσαν καθόλου προίκα. Ο άνδρας της ήταν ανάξιος και ανίκανος. Τα παιδιά της, τέσσερα αγόρια και τρία κορίτσια, είχαν μοίρα γεμάτη συμφορές. Ο ένας πήγε φυλακή, οι άλλοι τρεις χάθηκαν, η μια ερωτεύτηκε έναν φτωχό, ενώ η άλλη έμεινε ανύπαντρη. Επιπλέον, η μεγαλύτερη από τις κόρες είχε ένα νεογνό κοριτσάκι δύο εβδομάδων. Το κοριτσάκι αυτό ήταν πολύ άρρωστο και χρειαζόταν συνεχώς φροντίδα. Η μητέρα του επειδή έπασχε από δυνατούς πόνος δε μπορούσε να το προσέχει τα βράδια. Έτσι την ευθύνη την ανέλαβε η Φραγκογιαννού.
Κάθε βράδυ, λοιπόν, ξενυχτούσε. Ένα βράδυ, όμως, που άρχισε να θυμάται όλα τα βάσανα της ζωή της, της μπαίνει για πρώτη φορά η ιδέα του φόνου, του φόνου εκείνου του κοριτσιού. Ένιωθε ότι με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρει να το γλιτώσει από την κακή του μοίρα, τη μοίρα που βασάνιζε και την ίδια τη Φραγκογιαννού. Υπό το βάρος της κούρασης και της αγανάκτησης που την κυρίευσε έπνιξε το μικρό βρέφος. Στη συνέχεια, οδηγείται σε μια σειρά από φόνους μικρών κοριτσιών για να τα απαλλάξει από τα μελλοντικά τους βάσανα, αλλά και να ελαφρύνει τις οικογένειές τους από τα οικονομικά βάρη.
Μαθήτρια Β τάξης,
Τανβίρ Καούρ