ΕΦΗΒΟΙ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Εφηβεία
Εφηβεία ονομάζεται το αναπτυξιακό στάδιο κατά το οποίο αναπτύσσονται τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του φύλου. Ο έφηβος αποκτά την ικανότητα αναπαραγωγής.
Η εφηβεία, αυτή η περίοδος μετάβασης από την παιδική στην ενήλικη ζωή, γεμάτη αλλαγές, αναταράξεις, μεταπτώσεις, απώλειες αλλά και πολύ σημαντικές κατακτήσεις, είναι σίγουρα περίοδος προβληματισμού στις πιο ήπιες περιπτώσεις, εξέγερσης και δυνατής σύγκρουσης στις πιο έντονες. Είναι, λοιπόν, λόγω αυτών των αλλαγών και των αναταράξεων, η πιο πολυσυζητημένη ίσως ηλικία του ανθρώπου καθώς χωρίζει το παιδί από τον ενήλικα.
Μερικοί επιστήμονες θεωρούν ότι η εφηβεία αποτελεί περίοδο προπαρασκευής, ωρίμανσης για να μπορέσουν οι έφηβοι να αντιμετωπίσουν τις καινούργιες υποχρεώσεις. Η κατάσταση αυτή ξεκινά βαθμιαία στην ηλικία των δέκα με δώδεκα ετών στα κορίτσια, ενώ στα αγόρια ξεκινά στην ηλικία των δώδεκα με δεκατεσσάρων. Σε πολλές χώρες η εφηβεία ξεκίνα πιο νωρίς. Οι αλλαγές που συμβαίνουν οφείλονται σε ορμονικές αλλαγές οι οποίες ξεκινούν μερικά χρόνια πριν η εφηβεία γίνει εμφανής. Για αυτό τα παιδιά - έφηβοι μπορεί να έχουν σκαμπανεβάσματα της συμπεριφοράς, της ψυχολογικής κατάστασης πολύ πριν μπουν πραγματικά στην εφηβεία.
Έφηβοι και γονείς
Τα εφηβικά χρόνια αποτελούν μυστήριο για τους γονείς. Τα μέχρι πρότινος συνετά παιδιά, αρχίζουν και γίνονται αφηρημένα ή έχουν διάφορες απότομες, απόλυτες και ενίοτε άγριες διαθέσεις. Οι, μέχρι πριν λίγο καιρό, ψύχραιμοι έφηβοι, οδηγούν πλέον επικίνδυνα τα αυτοκίνητα τους ή υποβάλλουν τους εαυτούς στους σε επικίνδυνα ρίσκα. Όταν το παιδί μίας οικογένειας μπαίνει στην εφηβική ηλικία, ξεκινά μία ιδιαίτερη περίοδος για την οικογένεια και δοκιμάζεται η σχέση γονέων και παιδιών. Οι γονείς μπορεί να μείνουν ν’ αναρωτιούνται πού πήγε η οικογενειακή ισορροπία και τα παιδιά συχνά σκέφτονται τι σκληρά και αναίσθητα άτομα που έγιναν οι γονείς τους
Οι πρώτες διαπιστώσεις ήταν: Οι γονείς μας δεν μας δείχνουν κατανόηση, δεν μας καταλαβαίνουν, μιλάμε άλλη γλώσσα, άλλα τους λέμε, άλλα εκείνοι περιμένουν, άλλα θέλουμε εμείς. Και τελικά δεν έχουμε διάλογο. Δεν έχουμε επαφή με τους γονείς μας. Δεν είμαστε ομάδα, δεν είμαστε ενωμένοι. Συστέγαση έχουμε μόνο
Γεγονός που πληγώνει τους εφήβους είναι πως δεν τους έχουν εμπιστοσύνη οι γονείς τους. Ένα άλλο θέμα που ενοχλεί τους εφήβους είναι ότι δεν εκτιμούνε την προσωπικότητά τους. Δηλ. δεν τους αναγνωρίζουν μια υπόσταση ξεχωριστή και διαφορετική. Δεν τους βλέπουν με τα δικά τους στοιχεία, τις δικές τους δυνατότητες, με τις δικές τους κλίσεις και ενδιαφέροντα.
Κατόπιν η μη αποτελεσματική επικοινωνία μεταξύ γονέων και εφήβων συνιστά απόρροια της έλλειψης επαρκούς χρόνου για τη δόμηση ουσιαστικών σχέσεων. Ο φόρτος εργασίας των γονέων, καθώς και οι ποικίλες άλλες καθημερινές ενασχολήσεις και υποχρεώσεις έχουν ήδη περιορίσει το διαθέσιμο προς επικοινωνία χρόνο τους και συνεχίζουν να τον μειώνουν διαρκώς. Παρόμοιο πρόβλημα, άλλωστε, αντιμετωπίζουν και οι έφηβοι, εφόσον πέρα από τις σχολικές τους υποχρεώσεις έχουν και πλήθος άλλων καθημερινών ασχολιών που τους στερούν τελικά μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου τους. Έτσι, οι διαπροσωπικές σχέσεις στο πλαίσιο της οικογένειας περιορίζονται δραματικά με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ανάλογη ποιότητα επικοινωνίας με αυτή του παρελθόντος.
Βιβλιογραφία
https://efiveia.gr/i-sxeseis-ton-efivon-me-tous-goneis-tous-a-meros/
https://www.paidiatros.com/efivos/ygeia/adolescence
https://efiveia.gr/i-sxeseis-ton-efivon-me-tous-goneis-tous-b-meros/
Ζωγράφος Σταμάτης
Καλοδίκης Νίκος
Κάντζου Δήμητρα
Λυρή Ευγενία
Σχολιάστε
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.