Πένθος στην εφηβικη ηλικία:
Όταν χάνεις και ψάχνεις να βρεις τον εαυτό σου
Το πένθος είναι μια έντονη και συχνά απρόβλεπτη εμπειρία ιδιαίτερα στην εφηβική ηλικία. Οι έφηβοι βιώνουν την απώλεια με μοναδικό τρόπο καθώς βρίσκονται σε ένα στάδιο όπου η ταυτότητα τους διαμορφώνεται και οι συναισθηματικές τους αντιδράσεις είναι έντονες. Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να φέρει μια αίσθηση κενού και αποσταθεροποίησης.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μπορεί να εμφανιστούν πολλά διαφορετικά συναισθήματα όπως θλίψη, θυμός, ενοχές, ακόμα και απομόνωση. Οι έφηβοι συχνά δυσκολεύονται να μοιραστούν αυτά που νιώθουν καθώς φοβούνται ότι δεν θα γίνουν κατανοητοί. Το πένθος όμως δεν έχει κανόνες ή χρονικούς περιορισμούς. Ο καθένας το βιώνει με τον δικό του τρόπο και ρυθμό
Έχασα τον μπαμπά μου πριν περίπου έναν χρόνο.
Θυμάμαι ότι για μήνες αισθανόμουν ότι ζούσα σε μια «ομίχλη». Προσπαθούσα να φανώ δυνατή αλλά μέσα μου ήμουν γεμάτη ερωτήσεις και θυμό. Σιγά σιγά έμαθα να εκφράζω τα συναισθήματά μου. Μου πήρε χρόνο αλλά βρήκα παρηγοριά στις αναμνήσεις μας και στη στήριξη της οικογένειας.
Η κατανόηση ότι το πένθος είναι μια φυσική διαδικασία είναι το πρώτο βήμα για να το διαχειριστείς.
Είναι σημαντικό να μοιράζεσαι τα συναισθήματά σου είτε μιλώντας με φίλους και συγγενείς είτε εκφράζοντάς τα μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες όπως το γράψιμο ή η τέχνη. Αν αισθανθείς ότι δεν μπορείς να διαχειριστείς τη θλίψη μόνος/η σου, μην διστάσεις να ζητήσεις τη βοήθεια ενός ειδικού.
Το πένθος δεν σημαίνει να ξεχάσεις. Σημαίνει να θυμάσαι, να αποδέχεσαι την απώλεια και να συνεχίζεις να ζεις κουβαλώντας πάντα την αγάπη του ανθρώπου που έφυγε μέσα σου. Με υπομονή και στήριξη μπορείς να βρεις ξανά την ισορροπία σου και να προχωρήσεις τιμώντας τη μνήμη αυτού που έχασες.
