ιστορία, βασίζεται στην πραγματική ζωή του Ιωάννη Βαρβάκη και ξεκινά από τα Ψαρά του Αιγαίου Πελάγους, φτάνει στην αυλή της Μεγάλης Αικατερίνης στην Ρωσία, απλώνεται στις ακτές της Κασπίας Θάλασσας για να καταλήξει στην διχασμένη από εμφύλιες διαμάχες Ελλάδα, κατά την Επανάσταση του 1821.
Ο Ιωάννης Βαρβάκης γεννήθηκε στα Ψαρά το 1745 και πέθανε στη Ζάκυνθο το 1825. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Λεοντής. Ο πατέρας του ήταν ιδιοκτήτης πλοίου το οποίο πραγματοποιούσε μεταφορές στα διάφορα νησιά του Αιγαίου. Ο Ιωάννης Βαρβάκης αρχικά εργάστηκε ως μούτσος στο καράβι του πατέρα του ενώ στα 15 τον έβαλε ο πατέρας του παρτσινέβελο, δηλαδή μεριδιούχο στο πλοίο του και στα 18 του ναυπήγησε την πρώτη γαλιότα. Αρχικά ασχολήθηκε με το εμπόριο και στη συνέχεια στράφηκε στην πειρατεία, όπως το σύνολο των Ψαριανών, λόγω των γενικότερων συνθηκών άσκησης της ναυτιλίας εκείνη την περίοδο.
Κατά τα Ορλωφικά (1770), ήταν ένας από τους Έλληνες ορθοδόξους που συντάχθηκε με τα στρατεύματα της Αικατερίνης Β΄ της Ρωσίας ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Ψαριανός πλοιοκτήτης εκποίησε ολόκληρη την περιουσία του για να εξοπλίσει με κανόνια και να επανδρώσει με στρατιώτες ένα από τα πλοία του, με σκοπό τη ναυτική σύγκρουση με τους Τούρκους. Το βράδυ της 26ης Ιουνίου 1770 ο Βαρβάκης με το πλοίο του, συμμετέχει σε επιχείρηση πυρπόλησης του τουρκικού στόλου στον όρμο του Τσεσμέ. Μετά το πέρας της επιχείρησης ο Ορλώφ τον συνεχάρη και στις 21 Οκτωβρίου 1772 με επίσημο έγγραφο η Αικατερίνη της Ρωσίας τον ενέταξε στις στρατιωτικές δυνάμεις της Αυτοκρατορικής Ρωσίας με το βαθμό του υπολοχαγού.
Καθώς διαπραγματευόταν στην Κωνσταντινούπολη την πώληση ενός πλοίου, οι τουρκικές αρχές το κατέλαβαν και το δήμευσαν. Πάμπτωχος κατέφυγε στην Οδησσό και από εκεί στην Πετρούπολη, όπου έγινε δεκτός σε ακρόαση από την Αικατερίνη και ζήτησε τη βοήθειά της. Η αυτοκράτειρα τον ενίσχυσε οικονομικά και του παραχώρησε το δικαίωμα κατεργασίας και παρασκευής χαβιαριού, δημιουργώντας στην πόλη Ασταχάν της Κασπίας μεγάλο εργοστάσιο. Το 1788 είχε στη δούλεψή του 3.000 άτομα. Από το 1815 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο Ταϊγάνι, όπου μετέφερε όλη σχεδόν την κινητή περιουσία του, για να βρίσκεται κοντά στην Οδυσσό κέντρο της Φιλικής Εταιρείας, της οποίας υπήρξε ηγετικό μέλος και χρηματοδότης.
Μετά την καταστροφή των Ψαρών το 1824, ήρθε στην Ελλάδα για να βοηθήσει με κάθε μέσο τους πρόσφυγες. Μέσω του Πατριαρχείου κατάφερε να εξαγοράσει πάρα πολλούς Έλληνες αιχμαλώτους, ενώ με δικά του έξοδα εξόπλισε τους ομογενείς που πολεμούσαν με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Με δωρεά του κατασκευάστηκε η κλειστή αγορά της Αθήνας (Βαρβάκειος Αγορά) και στη διαθήκη του άφησε κληροδότημα 1.000.000 ρούβλια για την ίδρυση του Βαρβάκειου Λυκείου. αφιερωμένο σχεδόν αποκλειστικά στη σπουδή των θετικών επιστημών. Ήταν το μοναδικό Λύκειο του είδους του στη χώρα για πολλά χρόνια. Το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του το άφησε στο ελληνικό Δημόσιο. Με δική του δωρεά κατασκευάστηκε και η κλειστή αγορά της Αθήνας (Βαρβάκειος Αγορά).
Ανδριάντας του Ιωάννη Βαρβάκη στον κήπο του Ζαππείου
Ο Ιωάννης Βαρβάκης προσέφερε πάρα πολλά στον Αγώνα πριν και κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης.
Μου έκανε εντύπωση η ζωή του Ιωάννη Βαρβάκη η οποία ήταν πολυτάραχη, ταξίδεψε ως μούτσος στο καράβι του πατέρα του, ταξίδεψε στην οθωμανική αυτοκρατορία για δουλειές και έγινε μέλος του ρωσικού στρατού. Όταν έμεινε χωρίς χρήματα η αυτοκράτειρα Αικατερίνη τον βοήθησε να ανοίξει επιχείρηση για την επεξεργασία χαβιαριού. Έγινε μέλος της φιλικής εταιρίας, βοήθησε πολύ στην ελληνική επανάσταση και έδωσε πολλά χρήματα για τον αγώνας της ελευθερίας. Ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος.
Η ταινία αυτή ήταν παρα πολλη ωραία!!!