Βρισκόμαστε στον Απρίλιο του 1938 και στη Ναζιστική Γερμανία, όπου η μικρή Liesel έχει τραβήξει την προσοχή του … θανάτου, ο οποίος μας αφηγείται την ιστορία της. Λόγω των κομμουνιστικών πεποιθήσεων της μητέρας της, η Liesel, ένα ξεχωριστό κορίτσι με απίστευτο κουράγιο, δίνεται για υιοθεσία στην ανάδοχη οικογένεια του Hans και της Rosa Hubermann. Με την υποστήριξη της νέας της οικογένειας και του Max, ενός νεαρού Εβραίου πρόσφυγα που η οικογένειά του κρύβει στο σπίτι της, η Liesel μαθαίνει σιγά-σιγά να διαβάζει. Για την Liesel και τον Max, η δύναμη των λέξεων είναι ο μοναδικός τρόπος διαφυγής από την πραγματικότητα γύρω τους.
Το δημοφιλές αντιπολεμικό μυθιστόρημα του αυστραλού – γερμανικής καταγωγής – συγγραφέα Μάρκους Ζούσακ, μεταφρασμένο σε περισσότερες από 30 γλώσσες, επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει την ουσία ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας, του ολοκαυτώματος. Η ταινία προσεγγίζει το ολοκαύτωμα χωρίς σκηνές της βίας και της θηριωδίας που το αντιπροσωπεύουν, αλλά μέσα από μια πιο συναισθηματική και ανθρωπιστική ματιά. Δε παρουσιάζει τη φρικιαστική πραγματικότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης και αφανισμού εκατομμυρίων Εβραίων, αλλά μας διηγείται μέσα από την ιστορία της μικρής Λίζελ μια από τις πιο μαύρες στιγμές της ανθρωπότητας με μια ματιά αθωότητας και ευαισθησίας.
Πέρα από την μυθοπλασία της ιστορίας ενηλικίωσης της μικρής Λίζελ η ταινία παρουσιάζει ως φόντο κάποια ιστορικά γεγονότα-σταθμούς στη ναζιστική Γερμανία, όπως τη Νύχτα των Κρυστάλλων, το κάψιμο των βιβλίων και τη θριαμβευτική νίκη του Αφροαμερικανού Τζέσε Όουενς στους Ολυμπιακούς του 1936 στο Βερολίνο.
Το τρέιλερ της ταινίας μπορείτε να το παρακολουθήσετε στο παρακάτω link
Αυτή η δραματική ταινία που χρονολογείται στην ναζιστική εποχή μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα. Κατά την προβολή ένιωσα ανάμεικτα συναισθήματα όπως λύπη, χαρά, φόβο και αγάπη. Θα την ξαναέβλεπα σίγουρα και θα μπορούσε να γίνει μια από τις αγαπημένες μου ταινίες!!!
Η ταινία αναφέρεται στο ολοκαύτωμα, μια μαύρη περίοδο της ιστορίας. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι δεν παρουσιάζει την φρίκη που επικρατούσε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των γερμανών και ούτε δείχνει σκηνές βίας. Αντίθετα το θέμα παρουσιάζεται δια μέσου ενός μικρού κοριτσιού και ενός νεαρού Εβραίου με μια δόση αθωότητας και με μεγάλη ευαισθησία. Επίσης παρουσιάζει πολλά ιστορικά πραγματικά γεγονότα.
Αυτή η δραματική ταινία που χρονολογείται στην ναζιστική εποχή μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα. Θα μπορούσε να γίνει μια από τις αγαπημένες μου ταινίες!!!