Ακόμα κι ένα μικρό παιδάκι να ρωτήσεις πόσο μεγάλο είναι το σύμπαν, θα ανοίξει τα χέρια του διάπλατα σε μια προσπάθεια να σου δείξει. Όλοι έχουμε μια ιδέα, μια άποψη ή έστω μια σκέψη για την απεραντοσύνη του σύμπαντος που μας περικλείει. Άλλοτε όμως επηρεασμένοι από θρησκευτικά στεγανά και άλλοτε από απλή αδιαφορία για κάθε τι που δεν βλέπει το μάτι μας, η άποψη αυτή είναι συχνά λανθασμένη…. Τι είναι όμως στην πραγματικότητα το σύμπαν και ποιά είναι η θέση μας σε αυτό;
Το σύμπαν είναι το παν, χωρίς καμία εξαίρεση. Το σύνολο της ύλης, της ενέργειας, του χώρου, του χρόνου και του οτιδήποτε υπάρχει. Το παρατηρήσιμο σύμπαν, η περιοχή δηλαδή του σύμπαντος που περιλαμβάνει όλη την ύλη η οποία μπορεί να παρατηρηθεί, περιορίζεται μόνο στο 5%, το υπόλοιπο 95% θεωρείται σκοτεινή ύλη, η οποία, παρά τη σημερινή προηγμένη τεχνολογία, δεν μπορεί να παρατηρηθεί.
Το ορατό σύμπαν περιέχει άπειρα αστέρια, όσα οι κόκκοι άμμου από όλες τις παραλίες του πλανήτη μας, οργανωμένα σε περίπου δύο τρισεκατομμύρια γαλαξίες, οι οποίοι με την σειρά τους συγκροτούν τα γαλαξιακά σμήνη.
Τα ουράνια σώματα ανήκουν σε δύο συστήματα. Το ηλιακό, που αποτελείται από τον ήλιο, τους πλανήτες, τους κομήτες, τους δορυφόρους, τους μετεωρίτες και το σύστημα των απλανών, που περιλαμβάνει τους αστέρες και τα νεφελώματα.
(η εικόνα ενός γαλαξία)
Ο Δημόκριτος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που χωρίς όργανα ισχυρίστηκε ότι ο Γαλαξίας αποτελείται από απομακρυσμένα άστρα: «Γαλαξίας εστί πολλών και μικρών και συνεχών αστέρων, συμφωτιζομένων αλλήλοις, συναυγασμός δια την πύκνωσιν», ότι δηλαδή λέει και η σύγχρονη Αστρονομία.
Βέβαια η εικόνα ενός αστεριού ή ενός γαλαξία δεν είναι πραγματική σε σχέση με το παρόν και δεν αποτελεί την μορφή που έχει το σύμπαν σήμερα, καθώς ένας αστέρας μπορεί να έχει σταματήσει να υπάρχει αλλά εμείς να μην το γνωρίζουμε, γιατί δεν έχει ταξιδέψει ακόμα σε εμάς αυτή η πληροφορία μέσω του φωτός.
Δεν μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε τη θέση μας στο σύμπαν, το πόσο ασήμαντα μικρή είναι η παρουσία μας και όλων όσων εμφανίστηκαν. Δεν είμαστε ούτε κόκκος σκόνης μέσα στο αχανές σύμπαν. Η ανθρωπότητα υπάρχει μόλις 200.000 χρόνια σε έναν σύμπαν που δημιουργήθηκε 13,7 έτη φωτός πριν. Ένας άνθρωπος ζει περίπου 100 χρόνια ενώ το σύμπαν υπάρχει τόσα δισεκατομμύρια και όμως σύμφωνα με τους επιστήμονες βρίσκεται ακόμα στις πρώτες ώρες ύπαρξης του. Βέβαια αυτό πολλές φορές το αγνοούμε και έχουμε μια εμμονή με τον εαυτό μας. Μελετούμε την ιστορία μας, τη φιλοσοφία μας, την ψυχολογία μας, τους θεούς μας και οι περισσότερες γνώσεις μας περιστρέφονται γύρω από τον ίδιο τον άνθρωπο, σάμπως είμαστε εμείς το πιο σημαντικό πράγμα στο σύμπαν. Τείνουμε να περιορίζουμε τις γνώσεις μας στον μικροσκοπικό για το σύμπαν πλανήτη μας. Δεν ανοίγουμε ένα παράθυρο μέσα από το οποίο μπορούμε να δούμε πιο μακριά.
Όλα τα παραπάνω έχουν αποδειχθεί επιστημονικά. Βέβαια, έχουν αναπτυχθεί και κάποιες θεωρίες, οι οποίες υποστηρίζουν πως υπάρχει ένα παράλληλο σύμπαν μέσα στο οποίο συμβαίνει ό,τι και στο δικό μας, ίσως όχι ακριβώς, αλλά με αρκετές ομοιότητες. Δηλαδή, ο κάθε ένας από εμάς υπάρχει εδώ και ταυτόχρονα συνυπάρχει σε ένα ακόμα παράλληλο σύμπαν.
Όμως, άλλοι επιστήμονες αναφέρουν πως το σύμπαν δεν υπάρχει και κατά συνέπεια ούτε εμείς οι ίδιοι. Ζούμε σε ένα εικονικό σύμπαν και η πραγματικότητα μας δεν είναι πραγματική αλλά εικονική. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως ό,τι αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας αποτελούν ένα matrix.
Αυτά που προαναφέρθηκαν είναι θεωρίες οι οποίες δεν έχουν αποδειχθεί πειραματικά. Οι απόψεις διίστανται και οι επιστήμονες είναι διχασμένοι, οπότε δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Αναμένουμε εξελίξεις!
Πηγές:
Μάνος Δανέζης – Συμπαντική αλήθεια και Matrix – Αφύπνιση Συνείδησης (awakengr.com)
βιβλιογραφια:Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ / ROVELLI CARLO (politeianet.gr)
Σοφία Αθανασάκη, μαθήτρια Β΄ Γυμνασίου
