από την Αναστασία Κωνσταντινοπούλου Β3<a 
Η εφηβεία είναι απλώς μια λέξη, μα αν σου έλεγα πως δεν είναι; Η εφηβεία είναι ένα τρελό -τρελό πράγμα, παράξενο μα φυσιολογικό. Κάτι που επισκέπτεται καθένα από εμάς, κάτι που τελικά φεύγει , μα και πάντα είναι μέσα μας κρυμμένο. Βλέπεις όλους εκείνους τους ενήλικες, τους σοβαρούς και τους βαριεστημένους, δεν το ξέρεις, μα έχουν κι αυτοί μέσα τους έναν έφηβο.
Ο καθένας μας την περνά διαφορετικά, μα όλοι την περνάμε μαζί. Έχω ακούσει πως αυτά θα είναι τα καλύτερα μας χρόνια, και γιατί όχι; Εμείς και η ανωριμότητα παρέα, περνάμε αυτά τα χρόνια μαζί, μέχρι η δίδυμη της αδελφή, η ωριμότητα να την αντικαταστήσει. Φυσικά κάποιες φορές συνυπάρχουν.
Στην εφηβεία συναντάμε τον εαυτό μας. Εκείνο το πλάσμα, το παράξενο, το οποίο δεν φανταζόμασταν ποτέ πως θα γινόμασταν. Αν έβλεπα πώς είμαι τώρα, χρόνια πριν, θα φοβόμουν. Τι είναι αυτό το πράγμα; Μα είναι φυσικό! Οι άνθρωποι αλλάζουν σαν τις εποχές, και οι εποχές αλλάζουν σαν τα χρόνια και ο κόσμος εξελίσσεται.
