Το 1814 δημιουργήθηκε μια φανταχτερή πράσινη βαφή, η οποία ονομάστηκε «πράσινο σμαράγδι «. Η βαφή ήταν διάσημη και χρησιμοποιήθηκε για ρούχα, ταπετσαρίες και χαλιά. Όμως αυτή η βαφή περιείχε ένα θανατηφόρο δηλητήριο, το αρσενικό, το οποίο σε υψηλές δόσεις μπορεί να σκοτώσει άνθρωπο. Η χαμηλότερη σύνθεση στο δηλητήριο για παρατεταμένη χρονική περίοδο, μπορεί να προκαλέσει δερματολογικά προβλήματα , ψώρα και πληγές, ηπατική και νεφρική βλάβη, καθώς και έλλειψη ερυθρών και λευκών αιμοσφαιρίων, που αυξάνει την πιθανότητα μόλυνσης και δημιουργεί κόπωση. Λόγο της διασημότητας της βαφής στην Βικτωριανή Αγγλία υπήρξαν πολλαπλές περιπτώσεις όπου άνθρωποι πέθαναν λόγο της βαφής. Μικρά παιδιά πέθαιναν εξαιτίας των πράσινων ταπετσαριών που υπήρχαν στα νηπιαγωγεία τους. Όποιος φορούσε πράσινα γάντια υπέφερε από απαίσιους κάλους και ο θάνατος που περίμενε όποιον είχε έρθει σε επαφή με τη θανατηφόρα βαφή ήταν άκρως επίπονος. Όμως το1895, αν και δύσκολο, τέθηκαν σε ισχύ κανονισμοί και οι καταναλωτές άρχισαν να απαιτούν εναλλακτικές βαφές.
πηγή: Eternal Goddess
