Στις 28 Φεβρουαρίου 2025, συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Με αφορμή αυτή την επέτειο, πραγματοποιήθηκαν μαζικές κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, με κύρια αιτήματα την απόδοση δικαιοσύνης και την αποφυγή συγκάλυψης των αιτίων του τραγικού συμβάντος.
Η συγκέντρωση στην Αθήνα, την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2025, υπήρξε μεγαλειώδης και αποτέλεσε τη μαζικότερη, τουλάχιστον της μεταπολίτευσης. Παρόλο που η αστυνομία μίλησε για 180.000 κόσμο, οι εικόνες που μετέδωσαν τα τηλεοπτικά δίκτυα και αυτές που ανέβηκαν στο διαδίκτυο, αλλά και οι περιγραφές των συγκεντρωμένων, διέψευσαν αυτούς τους ισχυρισμούς. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα για να τιμήσουν τις 57 ψυχές που χάθηκαν και να συμπαρασταθούν στους συγγενείς των θυμάτων, ζητώντας δικαιοσύνη και διαφάνεια για τα αίτια της τραγωδίας. Συνδικάτα, ομοσπονδίες, σύλλογοι, ενώσεις, φορείς, οργανώσεις και κινήσεις πολιτών κήρυξαν 24ωρη απεργία στη μνήμη των θυμάτων. Καταστήματα, θέατρα και κέντρα διασκεδάσεως έμειναν κλειστά. Αεροπορικές πτήσεις ακυρώθηκαν. Τα ταξί τράβηξαν χειρόφρενο, εκτός από κάποια που μετέφεραν δωρεάν άτομα που ήθελαν να πάνε στο συλλαλητήριο. Από το πρωί, το κέντρο της Αθήνας πλημμύρισε από κόσμο, με τους διαδηλωτές να γεμίζουν τους δρόμους γύρω από το Σύνταγμα, την Ερμού και τη Μητροπόλεως έως το Μοναστηράκι, τη Βασιλίσσης Σοφίας μέχρι το Χίλτον, την Αμαλίας μέχρι και πέρα από τη συμβολή της με τη Συγγρού. Κόσμος κατέβαινε από παντού προς το κέντρο της πόλης με τα πόδια. Τα Μέσα Μεταφοράς δεν επαρκούσαν, στους σταθμούς του μετρό γινόταν το αδιαχώρητο. Η πυκνότητα του πλήθους και η συμμετοχή ήταν εντυπωσιακή, με τους πολίτες να κρατούν πανό, να φωνάζουν συνθήματα και να συγκινούνται με τις ομιλίες των συγγενών των θυμάτων. Αξιοσημείωτο ήταν το πλήθος των νέων, καθώς τα περισσότερα θύματα της τραγωδίας ήταν νέοι άνθρωποι που ταξίδευαν για να επιστρέψουν σπίτι ή να συνεχίσουν τις σπουδές τους μετά από το ξεφάντωμα των Αποκριών και της Καθαράς Δευτέρας του 2023.
Η συγκέντρωση αυτή δεν ήταν μόνο μια πράξη μνήμης, αλλά και μια δυναμική απαίτηση για απονομή δικαιοσύνης. Τα αιτήματα ήταν σαφή: να φωτιστούν πλήρως οι συνθήκες του δυστυχήματος και να αποδοθούν ευθύνες.
Αν και η συγκέντρωση ξεκίνησε ειρηνικά, το κλίμα άλλαξε, όταν ομάδες κουκουλοφόρων προσπάθησαν να προκαλέσουν επεισόδια, ρίχνοντας μολότοφ και δημιουργώντας αποπνικτική ατμόσφαιρα με χημικά. Παρά την ένταση, το πλήθος δεν πτοήθηκε και παρέμεινε στο Σύνταγμα, αποδοκιμάζοντας τους ταραξίες και δηλώνοντας με κάθε τρόπο ότι η μνήμη των θυμάτων και η δικαιοσύνη είναι αδιαπραγμάτευτες. Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων πάντως, όπως αποκαλύπτουν πολλοί, οι αστυνομικοί συχνά επεδείκνυαν αδράνεια, γεγονός που ενίσχυσε την πεποίθηση ότι οι κουκουλοφόροι ενδέχεται να ήταν «βαλτοί». Εξάλλου, καταγράφηκαν πολλαπλά περιστατικά βίας στα οποία λάμβαναν ενεργά μέρος αστυνομικοί χωρίς την ύπαρξη κάποιας προηγούμενης αντιπαράθεσης. Αντιληπτή έγινε επίσης η αδικαιολόγητη ανοχή των αστυνομικών ως προς την φθορά και τον βανδαλισμό των τριγύρω περιουσιών.
Η ιστορική αυτή κινητοποίηση, παρά τα επεισόδια, έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις: οι πολίτες δεν θα σταματήσουν να απαιτούν δικαιοσύνη, μέχρι να αποδοθούν πλήρως οι ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών. Τα δυναμικά συλλαλητήρια, όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, αλλά και στα πέρατα του κόσμου, όπου υπάρχει ελληνισμός, δείχνουν ότι η μνήμη των θυμάτων των Τεμπών παραμένει ζωντανή και οι πολίτες απαιτούν να μην υπάρξει καμία συγκάλυψη.
