Πάσχα στη Μήλο

 

anastasi-pera-triovasalos-2

Όπως και οι άλλοι τόποι, έτσι και η Μήλος έχει τα δικά της γιορταστικά έθιμα για τις πασχαλινές ημέρες. Αυτός ήταν ο παραδοσιακός και λαϊκός τρόπος με τον όποιο οι Μηλιοί γιόρταζαν και ίσως ακόμα κάποιοι γιορτάζουν την Ανάσταση και την Κυριακή του Πάσχα:

Οι νοικοκυρές ξεκινούσαν να ετοιμάζουν τα πασχαλινά φαγητά και γλυκίσματα μετά την πρώτη Ανάσταση.  Τη νύχτα της Ανάστασης αρκετοί ήταν αυτοί που έπαιρναν στην εκκλησία κόκκινα αυγά και λαμπροκούλουρα «για να ανεστηθούνε». Όσοι τα έτρωγαν μετά το «Χριστός Ανέστη» πρόσεχαν να μην πέσουν κάτω τα τσόφλια των αυγών «για να μη βγάλουνε αγιαθώνοι» (δοθιήνες). Η λαμπάδα της Ανάστασης φυλαγόταν, καιγόταν επί αυγασαράντα μέρες και στο τέλος κρατούσαν ένα μικρό κομματάκι ως φυλαχτό το οποίο άναβαν «για να περάσει το κακό» σε ώρες κινδύνου ή ακόμα και σε μεγάλες στενοχώριες. Κατά την επιστροφή στο σπίτι μετά την εκκλησία, σχημάτιζαν με την κάπνα του κεριού της Ανάστασης ένα σταυρό στο ανώφλι της πόρτας. Από μέσα, για να προστατευτούν από τα πονηρά πνεύματα, κρεμούσαν έναν μικρό καλαμένιο σταυρό, ένα κλαδάκι απήγανο και ένα κομμάτι από παλιό δίχτυ. Κατά τη Δεύτερη Ανάσταση την Αγάπη, γνωστή και ως «Μπεδενέτο» από την λατινική λέξη Benedictum που σημαίνει ευλογία, ο παπάς καθώς ψέλνει «Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν λαοί» χτυπάει ένα ασημένιο κουδουνάκι το οποίο ονομάζεται επίσης μπεδενέτο. Ύστερα την ακολουθία της Αγάπης, λαμβάνει μέρος το κάψιμο του Ιούδα με την συνοδεία εκπυρσοκροτήσεων πυροτεχνημάτων και εκρηκτικών υλικών. Επίσης, κάθε χρόνο τηρείται το έθιμο του αγώνα των δυναμιτών (μπαρουτοπόλεμος ) ανάμεσα στα χωριά του Τριοβασάλου και του Πέρα Τριοβασάλου  ποιο χωριό θα ρίξει περισσότερους δυναμίτες με πεδίο βολής την Χαλικιά.

dinamites-7

 

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης