Στο πλαίσιο του μαθήματος «Νεοελληνική Γλώσσα» της Γ” Γυμνασίου, με διδάσκουσα την κυρία Δέσποινα Λιτσάκη, και με αφορμή τη συζήτηση για τον έμφυλο ρατσισμό ζητήθηκε από τους μαθητές και τις μαθήτριες του τμήματος Γ3 να γράψουν τις δικές τους σκέψεις πάνω σε αυτό το θέμα. Ακολουθεί το κείμενο μιας μαθήτριας.
Της Μάγδας Σπανίνα, μαθήτριας του τμήματος Γ3
Γυναίκα… Μία λέξη, πολλές σημασίες. Όμως, ακόμη και τον 21ο αιώνα στο μυαλό των ανθρώπων, όταν ακούν αυτή τη λέξη, έρχονται λέξεις, όπως κουζίνα, λιγότερα δικαιώματα, μεγάλωμα παιδιών, αδύναμη, ευσυγκίνητη και άλλες παρόμοιες. Γιατί όμως; Γιατί το πρώτο πράγμα που σκέφτονται είναι αυτό και δεν είναι «Δυνατή, έξυπνη, δραστήρια, ο άνθρωπος που συνεχίζει αυτόν τον κόσμο με το να τον φέρνει στη ζωή…»;
Η κάθε γυναίκα σε αυτόν τον κόσμο, ανάλογα με τον τόπο που κατοικεί, τη θρησκεία που έχει ασπαστεί, τους ανθρώπους που έχει στη ζωή της, βιώνει τη λεγόμενη «γυναικεία ζωή». Κατακρίσεις ανάλογα με το σώμα της, με το πώς ντύνεται, προκαταλήψεις στη δουλειά, στο σπίτι, στη γειτονιά, στη χώρα, φόβος βιασμού, σεξουαλικής κακοποίησης, κακοποίησης σωματικής και λεκτικής, γυναικοκτονίες. Κάποιες από αυτές τις φοβίες είναι συχνές και στα δύο φύλα. Όμως, τα ποσοστά στις γυναίκες είναι πολύ πιο υψηλά. Στην καθημερινότητά τους οι άνθρωποι λένε φράσεις, όπως «Κλαις σαν κοριτσάκι.», «Τρέχεις σαν κοριτσάκι.», «Ουρλιάζεις σαν κοριτσάκι.» για να μειώσουν κάποιον. Και αυτό περνάει από γενιά σε γενιά και τα παιδιά μαθαίνουν ότι το να είσαι κορίτσι είναι κάτι κακό. Όμως, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να ντρέπομαι που είμαι γυναίκα, γιατί πρέπει να νιώθω μειονεκτικά και να κάνω το παιδί μου στο μέλλον να πιστεύει κάτι τέτοιο.
Κανονικά θα έπρεπε να του μάθω να σέβεται τις γυναίκες, να μην πιστεύει ανούσια πράγματα, όπως ότι ένα «όχι» δεν είναι αρκετό, ότι τα ρούχα μπορεί να προκαλέσουν, ότι οι γυναίκες διαφέρουν από τους άνδρες στα δικαιώματα, αλλά να του μάθω να υποστηρίζει τις γυναίκες του κόσμου. Εάν είναι κορίτσι, εκτός από όλα αυτά, θα έπρεπε να του μάθω να είναι περήφανο για το ότι είναι κορίτσι και αργότερα γυναίκα. Έτσι, με μία τέτοια ανατροφή ο κόσμος θα γινόταν ένα πιο όμορφο μέρος και οι γυναίκες δε θα χρειαζόταν να παλεύουν για τα δικαιώματά τους και τη ζωή τους γενικότερα στην καθημερινότητά τους, αλλά και σε πορείες και διαδηλώσεις, που δυστυχώς συνεχίζονται μέχρι και σήμερα μετά από τόσα χρόνια αγώνα.
