Από πολύ μικρός είχα καταλάβει ότι η περίοδος της Μεγάλης Εβδομάδας ήταν πολύ ιδιαίτερη. Πολλές ετοιμασίες, πολλές ώρες εκκλησία και γενικά οι άνθρωποι προετοιμάζονται να ζήσουν αυτές τις Άγιες μέρες.
Όλη η Μεγάλη Εβδομάδα είναι σημαντική γιατί κάθε μια μέρα έχει την σημασία της για την πορεία του Χρηστού μας. Όμως η Μεγάλη Παρασκευή, είναι ημέρα απόλυτης αργίας και νηστείας. Στην εκκλησία έχουμε την Αποκαθήλωση του Χρηστού και την Ακολουθία του Επιταφίου.
Την Μεγάλη Παρασκευή η καμπάνα χτυπά πένθιμα κάτι που ακούγεται και από τις εκκλησίες των διπλανών χωριών. Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής στην εκκλησία γίνεται η αποκαθήλωση όπου ο παπάς κατεβάζει τον Εσταυρωμένο από τον Σταυρό και τον τυλίγει σε καθαρό σεντόνι. Την ώρα αυτή υπάρχει απόλυτη ησυχία, συγκίνηση και σεβασμός μια στιγμή που μου αρέσει πολύ. Όλη η Χριστιανοσύνη πενθεί ακόμα και η ίδια η φύση.
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας ξεκινά ένα άλλο έθιμο του χωριού μου, ένα έθιμο που στη Μόρια ξεκινά από πολύ παλιά. Ο λεγόμενος ¨ΠΕΥΚΑΣ¨, σ ΄αυτό μαζεύονται πολλοί άνθρωποι με φορτηγά αλλά και νέοι με μηχανάκια και πάμε στο δάσος όπου έμπειροι άντρες κόβουν ένα ψηλό πεύκο.
Με κόρνες, γέλια και χαρά επιστρέφουμε στο χωρίο, εκεί περιμένουν οι συγχωριανοί για να τοποθετήσουμε τον Πεύκα σε ένα λάκκο, γύρω του πολλά κλαδιά και ψηλά στο δέντρο κρεμάμε τον Ιούδα τον οποίο και θα κάψουμε μόλις ο παππάς πει το ¨ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ¨.
Το βράδυ γίνεται η ακολουθία του Επιταφίου ,τα κορίτσια ρένουν τον επιτάφιο και ακολουθεί η περιφορά του, σε όλο το χωριό, ψέλνοντας μικροί και μεγάλοι, τα εγκώμια. Θυμάμαι ότι συνέχεια ψέλνουν το «Ω γλυκύ μου έαρ» και το «Ζωή εν τάφω » που είναι πολύ σημαντικά τροπάρια. Η περιφορά του Επιταφίου είναι το κυριότερο έθιμο της Μεγάλης Παρασκευής.
Στο τέλος όλοι οι άνθρωποι περνάμε από κάτω από τον Επιτάφιο, γιατί θεωρείτε πολύ καλό για την υγεία μας ευχόμενοι όλοι ¨και του χρόνου.
Στράτος Κάιτατζης, Ά Γυμνασίου
