Στη διάρκεια των χρόνων έχουν εμφανιστεί πολλές σημαντικές ασθένειες. Στην εποχή μας τα τελευταία δύο χρόνια υπάρχει η πανδημία του κορονοϊού, η οποία έχει επηρεάσει την καθημερινότητά μας, την οικονομία και έχει στερήσει σε πολλούς ανθρώπους τη ζωή. Οι καλλιτέχνες παρόλα αυτά δεν πτοούνται από αυτές τις ασθένειες, αλλά κάποιες φορές εμπλέκονται και δημιουργούν σπουδαία έργα. Δείτε εδώ δύο από τα πιο ενδιαφέροντα:
Τιτσιάνο: «Pietà» (1575-1576)
Πρόκειται για το τελευταίο έργο του μεγάλου ζωγράφου της Αναγέννησης, Τιτσιάνο. Η σκηνή τοποθετείται σε ένα ταφικό παρεκκλήσι, στον θόλο του οποίου απεικονίζεται ανάγλυφα ένας πελεκάνος που τρυπά το στήθος του, ένα σύμβολο του Χριστού. Στο κέντρο του πίνακα η Παναγία κρατώντας το σώμα του Ιησού, στα αριστερά της η θλιμμένη Μαρία Μαγδαληνή και στα δεξιά του Χριστού, κρατώντας το χέρι του είναι ο Άγιος Ιερώνυμος, που ορισμένοι μελετητές, πιστεύουν ότι ήταν ο προστάτης του καλλιτέχνη. Δύο αγάλματα εξάλλου υπάρχουν στις πλευρές του κτηρίου, στα αριστερά ο Μωυσής και στα δεξιά ένας αρχαίος Έλληνας ο οποίος λέγεται, ότι είχε προβλέψει την έλευση ενός σωτήρα που θα πέθανε σε ένα σταυρό. Στην ουσία δηλαδή είναι ο αρχαίος κόσμος και η Παλαιά Διαθήκη. Σε αυτή τη συγκινητική ομολογία απελπισίας ένας γέρος άνδρας προσεύχεται για την επιβίωση του γιου του και τη δική του από μια επιδημία. Η προσευχή του δεν έπιασε. Ο Τιτσιάνο και ο γιος του Οράτιο φαίνεται ότι πέθαναν και οι δύο στην επιδημία της πανώλης του 1576.
Σαλβατόρ Ρόζα: «Ο εύθραυστος άνθρωπος» (1656)
Όλες οι πόλεις της πρώιμης νεότερης Ευρώπης υπέφεραν από επιδημίες, που επανέρχονταν συνεχώς και μπορούσαν να σκοτώσουν το 10-50% του πληθυσμού τους. Τουλάχιστον οι μισοί κάτοικοι της Νάπολης – περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι – πέθαναν από πανώλη το 1656. Το έργο του Ρόζα είναι μια αναφορά από την πρώτη γραμμή του θανάτου. Και μπορεί να το δει κανείς ως την απόλυτη μακάβρια δήλωση: ένα νεογέννητο μωρό, στην αγκαλιά της μάνας του, υπογράφει μια συμφωνία με τον Θάνατο. Ο ζωγράφος θέλησε να τονίσει την αθλιότητα και τη ματαιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο Θάνατος είναι ένας τρομακτικός σκελετός με φτερά που υψώνονται μέσα στο επιτάφιο σκοτάδι του πίνακα. Ο Ρόζα επέζησε από την επιδημία της πανώλης του 1656. Έχασε όμως τον μικρό του γιο, τον αδελφό του και την αδελφή του, τον σύζυγό της και τα πέντε παιδιά τους. Το νήπιο του πίνακα είναι ο γιος του Ροζάλντο, που δέχεται την κυριαρχία του θανάτου.
Πηγές: https://www.mononews.gr/, https://www.in.gr/
