<<Πάρε με τηλέφωνο όταν φτάσεις ή στείλε μου μήνυμα >>. <<Σε 20 λεπτά θα φτάσουμε .Πες στον μπαμπά να ξεκινήσει >>.
Ένας γονιός αποχαιρέτησε το παιδί του και εκείνο μπήκε στο τρένο που το πήρε μακριά… Μια παρέα χωρίστηκε και δεν ήξερε πότε και αν θα ξαναβρεθεί…Ένας σύντροφος αποχαιρέτησε τον άνθρωπο του και περίμενε με αγωνία εκείνο το τηλέφωνο που λέει <<έφτασα>>. Μετά από λίγες ώρες κάποιοι έλεγαν πάμε και όπου βγει και μετά συντρίμμια και νεκροί.
28/2 στις 11.20 όλες οι ειδήσεις έχουν το ίδιο θέμα με τίτλο : ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ. Εκείνη τη στιγμή στο μυαλό όλων των Ελλήνων είναι το ατύχημα στα Τέμπη το 2003 με τους 21 νεκρούς μαθητές αλλά και το 1999 που ο χρόνος σταμάτησε για τους 6 οπαδούς του ΠΑΟΚ και τότε είναι που λες <<όχι πάλι , γιατί σε αυτά τα νέα παιδιά που είχαν όλη την ζωή μπροστά τους ;>>
Το ερώτημα είναι ένα όμως : Ποιος φταίει ; Φταίει το κράτος που δε φρόντισε να αποκαταστήσει νωρίτερα τα προβλήματα ; Φταίει ο σταθμάρχης ή μήπως φταίνε οι άνθρωποι που ανέβηκαν στο τρένο ; Ένα είναι σίγουρο , ότι δεν ευθύνονται οι επιβάτες .
ΔΕΝ είμαστε σε καμία περίπτωση οι ειδικοί για να ρίξουμε σε κάποιον την ευθύνη αλλά πώς είναι δυνατόν ένα ανθρώπινο λάθος να έχει στοιχίσει τόσες ζωές , να έχει προκαλέσει τόσους τραυματίες και τόσο πόνο σε ΟΛΗ την Ελλάδα και πολύ περισσότερο στις οικογένειες των παιδιών που χάθηκαν .
Μια μάνα φώναζε << πως μπορώ να μάθω αν το παιδί μου ζει >> , από την άλλη ένας πατέρας προσπαθούσε να απεγκλωβίσει το παιδί του από τα συντρίμμια και οι επιβάτες των τελευταίων βαγονιών βοηθούσαν αυτούς των πρώτων που είχαν πληγωθεί περισσότερο από την σύγκρουση των τρένων .
Ένα είναι βέβαιο ότι σε αυτή την θέση θα μπορούσα να είμαι εγώ , εσύ και ο καθένας από εμάς . Μα δεν είμαστε. Είναι όλοι εκείνοι οι φοιτητές που γυρνούσαν πίσω στα φοιτητικά τους σπίτια . Όλοι εκείνοι οι έρωτες που πήγαιναν να βρουν το άλλο τους μισό και μια μάνα που ήθελε να δείξει στο παιδί της πώς είναι από μέσα το τρένο , είναι δυστυχώς όλοι εκείνοι που βρέθηκαν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή .
Και αν όντως αποδοθεί η ευθύνη στο κράτος ή στον σταθμάρχη θα είναι ντροπή για ΟΛΟΥΣ μας , για όλο τον λαό γιατί θα επιβεβαιωθεί η φράση «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της «.
Κανένα όνειρο , καμία ψυχή και κανένα βλέμμα δεν αξίζει να σβηστεί ανάμεσα από σίδερα και φωτιά . Καλό παράδεισο σε όσους έφυγαν και καλή δύναμη σε όσους έμειναν.
Αν αυτό δεν είναι έγκλημα , πες μου εσύ τι είναι;
Τσαλίκη Αικατερίνη
