Βλέπεις ένα άτομο στην αυλή να ζωγραφίζει. Σαν κλασσικό είδος παρατηρητή, πλησιάζεις να δεις τι ζωγραφίζει. Αναρωτιέσαι κάποια πράγματα τα οποία θέλεις να μάθεις. Ξέρεις όμως τι να ρωτήσεις χωρίς να τους σπάσεις τα νεύρα; Εδώ είναι οι 6 πιο σπαστικές ερωτήσεις που δέχεται κάποιος που ζωγραφίζει (και ναι, τις έχω ακούσει κι εγώ.)
Ν΄1: Μπορείς να με ζωγραφίσεις; Μπορώ αλλά δεν θέλω. Δεν είσαι το επίκεντρο μου αυτή την στιγμή. Επειδή ζωγραφίζω κάτι εκείνη την στιγμή δεν σημαίνει, σε καμία απολύτως περίπτωση, ότι θα ζωγραφίσω ένα άκυρο άτομο που μου το ζήτησε. Θα προτιμούσα να μην την είχα ακούσει ποτέ αυτή την ερώτηση.
Ν’2: Γιατί είναι γυμνός/ή; Οι ζωγραφιές είναι γυμνές μόνο στην αρχή μιας και το μόνο που έχει πλαστεί έως τώρα είναι ο σκελετός της ζωγραφιάς (τα θεμέλια δηλαδή). Αν έχεις λίγη υπομονή, θα τα δεις και ντυμένα.
Ν’3: Ποιον ζωγραφίζεις εκεί; Την μάνα σου. Πλάκα κάνω 
. Συχνά, δεν είναι ανάγκη να υπάρχει κάποιο πρότυπο για να φτιαχτεί ένα πορτρέτο. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι φαντασία! Δεν χρειάζεται να είναι κάποιο συγκεκριμένο άτομο που αγαπάς ή αντιπαθείς.
Ν’4: Πω πω, έχεις ταλέντο! (Το ξέρω δεν είναι ερώτηση αλλά είναι εξίσου ενοχλητικό) Όχι, δεν είναι ταλέντο. Επειδή βλέπεις μόνο μια όμορφη εικόνα, δεν σημαίνει ότι την έκανα με την πρώτη. Προσωπικά, ξεκίνησα να βαδίζω στον δρόμο της τέχνης στην Πέμπτη Δημοτικού. Από εκείνη την στιγμή έως τώρα έχω αλλάξει πάνω από 10 φορές τον τρόπο που ζωγραφίζω. Γιαυτό τον λόγο, θα μπορούσα να το θεωρήσω και προσβολή. Δεν είναι ένα ταλέντο που είχα από πάντα. Έκανα μεγάλη προσπάθεια για να φτάσω εδώ που είμαι.
Ν’5: Θα μου μάθεις να ζωγραφίζω όπως εσύ; *drumroll* Όχι. Αναγνωρίζω ότι είναι εντελώς άκακη αυτή η ερώτηση αλλά δεν νομίζω ότι είναι αναγκαίο να εξηγήσω κάποια πράγματα. Δεν έχει σημασία να μάθεις να ζωγραφίζεις με τον ίδιο τρόπο όπως κάποιος άλλος. Μπορείς να δεις πως καλλιεργούν ένα έργο αλλά δεν χρειάζεται να το αντιγράψεις. Κάνε μια ανάμειξη στον τρόπο που ζωγραφίζεις. Με λίγα λόγια, κάνε κάτι δικό σου. Όχι κάτι που έκαναν και οι άλλοι. Και εγώ βρέθηκα σε αυτή την θέση ώσπου βρήκα έναν ιδιαίτερο τρόπο που με εκφράζει όπως ακριβώς θέλω εγώ.
Για όσα άτομα, όντως ενδιαφέρονται και ρωτούν, αυτές οι ερωτήσεις τους κάνουν να φαίνονται πιο άσχετοι και εκτός θέματος. Συνήθως φοβούνται να μην φανούν ως αρχάριοι. Δεν είναι κακό το να είσαι αρχάριος. Όλοι ξεκίνησαν από απλές γραμμές που δεν ήταν καν ίσιες. Τώρα, προς όλους, αν έχεις όντως ρωτήσει κάποια ερώτηση από αυτές σε κάποιον καλλιτέχνη, απλά μην το ξανακάνεις. Επειδή οι καλλιτέχνες, σαν τους ευαίσθητους ανθρώπους που είναι, δεν θέλουν να παρεξηγήσουν κανέναν και απαντάνε με λιτό τρόπο, δεν σημαίνει ότι οι ερωτήσεις δεν τους πείραξαν. Θερμή παράκληση, σκεφτείτε τι θέλετε να ρωτήσετε και πώς να το ρωτήσετε πριν το κάνετε.
