Φτάνει το τέλος του 2024 και ένα πράγμα που έχουμε όλοι διαπιστώσει είναι ότι η μουσική έχει γίνει πλέον ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Ειδικά οι έφηβοι βρίσκουν καταφύγιο στην μουσική και γι αυτούς είναι ένας τρόπος να δημιουργήσουν έναν δικό τους κόσμο μακριά από την σκληρή πραγματικότητα. Οι μελωδίες, οι αμέτρητοι συνδυασμοί, τα λόγια, οι στίχοι μαγεύουν τους πάντες και τους μεταφέρουν σε ένα άλλο σύμπαν. Πολλοί ακούν μουσική μετά από μια δύσκολη μέρα, για να χαλαρώσουν, άλλοι ανεβάζουν την φωνή στο 100% και τραγουδούν τους στίχους όσο πιο δυνατά μπορούν, συνειδητοποιώντας ότι τα λόγια ταιριάζουν ακριβώς στην κατάστασή τους ή στις ασχολίες ή στην διάθεση που μπορεί να έχουν εκείνο το διάστημα. Κάποιοι συγκεντρώνονται καλύτερα στο διάβασμα με ένα ζευγάρι ακουστικά, ενώ άλλοι αν δοκιμάσουν αυτήν τη μέθοδο μέσα σε δευτερόλεπτα θα αποσπαστεί η προσοχή τους και θα αρχίσουν να χορεύουν στον ρυθμό.
Για κάποιους η μουσική είναι ένα μέσο να επιβιώσουν, βγάζοντας χρήματα και μαζεύοντας θαυμαστές. Για μένα όμως, οι καλύτεροι καλλιτέχνες είναι αυτοί που δεν βλέπουν την μουσική μόνο ως το επάγγελμά τους αλλά και ως έναν τρόπο να σκορπίσουν το φως τους στον κόσμο. Αυτοί οι άνθρωποι δημιουργούν τραγούδια από την καρδιά τους, χωρίς να νοιάζονται για τις τάσεις και την επιτυχία, αλλά σκεπτόμενοι πως κάπου έξω στον κόσμο μπορεί να υπάρχει κάποιος του οποίου η ζωή θα αλλάξει τελείως μόλις ακούσει ένα τραγούδι που θα τον εμψυχώσει και θα του δώσει κουράγιο.
Πολλοί πιστεύουν πως είμαστε υπερβολικοί και πως όλοι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς μουσική. Δεν διαφωνώ. Όλοι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς μουσική. Απλώς η ζωή δεν θα ήταν η ίδια. Οι επιτυχίες μας, τα όνειρά μας, η ενέργειά μας και η διάθεσή μας θα επηρεάζονταν , μεταλλάσσοντας το μέλλον μας.
Γιατί κάποιες φορές, όλοι θέλουμε απλά να κλείσουμε τα μάτια και να περιπλανηθούμε στις μελωδίες και τις νότες…
να χαθούμε στ’ άστρα.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
