Ιατρικές ανακαλύψεις ..ένα άρθρο της μαθήτριας Λένιας Σηφάκη του Β3.
2 ιατρικές εφευρέσεις από …τα παλιά
- Ιατρικό θερμόμετρο
Ο Γκάμπριελ Φαρενάιτ, ένας εφευρέτης, βρήκε έναν ακριβή τρόπο μέτρησης της θερμοκρασίας του σώματος. Εφηύρε, δηλαδή, το ιατρικό θερμόμετρο χρησιμοποιώντας υδράργυρο το 1714. Όλοι βέβαια, γνωρίζουμε ότι ο Galillo εφηύρε την πρώτη συσκευή για την μέτρηση της θερμοκρασίας το 1500, αλλά το Fahrenheit ήταν εκείνο που τροποποίησε αυτή την ιδέα για ιατρικούς σκοπούς. Η πρόοδος στην ιατρική μπορεί να γίνει μάρτυρας, όταν εντοπίσαμε τη δηλητηριώδη φύση του υδραργύρου, ενός βαριού μετάλλου. Η παλιά έκδοση του θερμόμετρου έχει αντικατασταθεί από ψηφιακό θερμόμετρο με μεγαλύτερη ακρίβεια και καλύτερα αποτελέσματα
- Ακτινογραφία
Ήταν δύσκολο να διαγνωστεί οτιδήποτε κάτω από το δέρμα μέχρι να ακολουθήσει μια επεμβατική διαδικασία. Για να καταφέρουν να το κάνουν πιο εύκολο, ο Wilhelm Conrad Rontgen, ένας Γερμανός φυσικός ανακάλυψε την Ακτίνα x. Αυτή η ακτίνα είναι αυτοσχέδια για να σχηματίσει μια συσκευή. Εκπέμπει ακτίνες που διαπερνούν το δέρμα μας και δίνει μία εικόνα οστών από κάτω. Ήταν η παρατήρηση του αόρατου που οδήγησε στην ίδρυση της πρώτης τεχνολογίας απεικόνισης στον κόσμο. Ως εκ τούτου, θεωρείται μία από τις πιο κρίσιμες ιατρικές εφευρέσεις όλων των εποχών.
Σύγχρονες ιατρικές εφευρέσεις :
- 1900 διάκριση του αίματος σε ομάδες
Ο Αυστραλός γιατρός Κάρλ Λαντσάινερ, απέδειξε ότι το ανθρώπινο αίμα έχει ορισμένες ιδιότητες και διακρίνεται σε 4 ομάδες την Α, την Β, την ΑΒ και την Ο. Η διάκριση σε ομάδες οφείλεται σε μία ιδιότητα που έχουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Δηλαδή, στα δύο αντιγόνα ( το αντιγόνο Α και το αντιγόνο Β) τα οποία περιέχονται ή όχι στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Όσα περιέχουν το αντιγόνο Α αποτελούν την ομάδα Α, ενώ όσα περιέχουν το αντιγόνο Β αποτελούν την ομάδα Β. Επίσης, εκείνα που περιέχουν και τα δύο αντιγόνα αποτελούν την ομάδα ΑΒ. Τέλος, τα ερυθρά αιμοσφαίρια που δεν περιέχουν κανένα αντιγόνο αποτελούν την ομάδα 0.
- 1960: Βηματοδότης
Ο ερευνητής Wilson Greatbatch στην προσπάθεια του να δημιουργήσει μια συσκευή που θα κατέγραφε τον καρδιακό παλμό, τυχαία τοποθέτησε λάθος λυχνία. Όταν συνειδητοποίησε το λάθος του, αποφάσισε να μελετήσει τα αποτελέσματα. Η ανακάλυψη, ο γνωστός βηματοδότης, αποδείχθηκε ιδανική για την αποστολή σημάτων στην καρδιά. Η συσκευή χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε ανθρώπους στην δεκαετία του 1960. Στην Ελλάδα ο πρώτος βηματοδότης καρδιάς τοποθετήθηκε σε ασθενή από τον καθηγητή χειρουργικής Δημήτρη Λαλαρίδη στο ιπποκράτειο Νοσοκομείο το 1961.
Σηφάκη Λένια , Β3
Οι εικόνες προέρχονται από το Διαδίκτυο
