Ανισότητα Των Φύλων Στον Εργασιακό Χώρο
Η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων είναι ένα από τα ζητήματα που απασχολούν και προβληματίζουν την κοινωνία. Συγκεκριμένα, η ανισότητα είναι ιδιαίτερα εμφανής στον εργασιακό χώρο. Παρ ’όλα αυτά ,αυτή την εποχή έχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος και η θέση της γυναίκας, βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο. Ωστόσο δεν παρέχονται εντελώς ίσες ευκαιρίες ανάμεσα στα δύο φύλα.
Ήδη από το 1957 ψηφίσθηκε νόμος σύμφωνα με τον οποίο οι άνδρες και γυναίκες πρέπει να λαμβάνουν ίση αμοιβή για εργασία ίσης αξίας. Ύστερα από αρκετά χρόνια, το 2006, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισαν εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών όσον αφορά στην πρόσβαση στην απασχόληση, στην επαγγελματική εκπαίδευση και ανέλιξη, στους όρους και στις συνθήκες εργασίας και άλλες συναφείς διατάξεις.
Παρόλα αυτά, οι γυναίκες, ακόμη και σήμερα, υφίστανται διακρίσεις, αδικίες και ανισότητες. Δυστυχώς, φαινόμενα όπως σεξουαλική παρενόχληση, απολύσεις λόγω εγκυμοσύνης, σπάνια ανάληψη ηγετικών θέσεων από γυναίκες και μισθολογική διαφορά μεταξύ των δύο φύλων είναι κομμάτι της καθημερινότητας πολλών γυναικών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η ανισότητα γίνεται πιο εμφανής στις προσλήψεις και τις προαγωγές. Οι άνδρες είναι πιο πιθανό να προσληφθούν σε διευθυντικές θέσεις από τις γυναίκες καθώς και να προαχθούν. Πιο συγκεκριμένα, για κάθε 100 άνδρες που προάγονται σε διευθυντικές θέσεις, μόλις 79 γυναίκες προάγονται σε αντίστοιχες θέσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι άνδρες να κατέχουν το 62% υψηλόβαθμων θέσεων, σε αντίθεση με τις γυναίκες που καταλαμβάνουν το 38%. Μάλιστα, όσο προχωράμε σε ανώτερες βαθμίδες εργασίας τόσο περισσότερο μειώνεται το ποσοστό των γυναικών στις αντίστοιχες θέσεις.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην 26η θέση, με βαθμολογία στο 77,4%, στη γενική κατάταξη μεταξύ των 41 χωρών της Ευρώπης καθώς και της Βόρειας Αμερικής ως προς την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης, που εξασφαλίζουν όρους ισότητας και για τις γυναίκες. Επιπλέον, η χώρα μας είναι από τις ευρωπαϊκές χώρες με τις μεγαλύτερες διακρίσεις ανάμεσα στα δύο φύλα στον εργασιακό χώρο. Μάλιστα, σύμφωνα με έρευνα με τίτλο «Breaking the Glass Ceiling» που πραγματοποιήθηκε το 2019 από το Αlba Graduate Business School, The American College of Greece, και τον Οργανισμό για την Επαγγελματική Ενδυνάμωση των Γυναικών Women on Top το ποσοστό των γυναικών που υφίστανται έμφυλες διακρίσεις ανέρχεται στο 67%!
Οι απολύσεις λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας αποτελούν ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο το οποίο δυσκολεύει τις εγκυμονούσες γυναίκες να βρουν θέση εργασίας. Σύμφωνα με το άρθρο 20 του ν. 3896, ο εργοδότης δεν μπορεί να αρνηθεί πρόσληψη λόγω του ότι η υποψήφια εργαζόμενη είναι έγκυος ή είναι μητέρα. Δυστυχώς όμως ο νόμος αυτός φαίνεται να αφήνει αδιάφορους πολλούς εργοδότες.
Στο εξωτερικό, μπορεί να μην έχει επιτευχθεί απόλυτα η ισότητα των φύλων αλλά πραγματοποιούνται κάποια προοδευτικά βήματα όσον αναφορά αυτόν τον τομέα. Για παράδειγμα, στις Σκανδιναβικές χώρες έχει εξαλειφθεί το μεγάλο χάσμα ανάμεσα στις αμοιβές των αντρών και των γυναικών. Επίσης ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής ένωσης σημαντική πρόοδος έχει σημειωθεί στην Πορτογαλία και στην Εσθονία και ακολουθούν η Σουηδία και η Δανία. Τέλος, η μεγαλύτερη πρόοδος συγκριτικά με το 2005 έχει σημειωθεί στην Κύπρο και στην Ιταλία.
(Ζωή Καρβούνη, Μαρία Καρβούνη, Λία Γκούβα, Δέσποινα Παπαδοπούλου, Ζένια Τσατσαρή, Μαριλίζα Φραγκιαδάκη)
