ΔΙΗΓΗΜΑ της Αλεξάκη Βασιλικής-Νεκταρίας,

ΔΙΗΓΗΜΑ της Αλεξάκη Βασιλικής-Νεκταρίας,

Είναι άνοιξη…Η φύση ανασαίνει, ξαναγεννιέται! Τ΄ αηδόνια στα κλαδιά κελαηδούν, ο ήλιος λάμπει σαν αστραφτερό μέταλλο! Ο καθάριος ουρανός φιλοξενεί σύννεφα φτιαγμένα από βαμβάκι! Τα λουλούδια ανθίζουν, τα έντομα πετούν από φυτό σε φυτό! Τα βυσσινιά, ουρανομίλητα βουνά, δεν έχουν πλέον στις κορφές τους χιόνι! Οι άνθρωποι βγαίνουν βόλτες, κάνουν περιπάτους και απολαμβάνουν τη ζωή! Όλα τούτα αποτελούν έναν επίγειο παράδεισο… Όμως…ήταν πάντοτε έτσι;

Όχι. Αυτή είναι η απάντηση. Ο κόσμος μας δεν ήταν πάντοτε έτσι…Ιδιαίτερα πριν από δύο χρόνια είχε αλλάξει προς το χειρότερο. Κι ο λόγος; Μία «ανίατη» (έτσι πιστεύαμε) ασθένεια, ο Κορωνοϊός. Όσοι άνθρωποι κολλούσαν, αρρώσταιναν βαριά, ο πυρετός τους έλιωνε, ο βήχας τους έπνιγε, σωτηρία δε μπορούσαν να βρουν. Πολλοί πέθαιναν αφήνοντας πίσω κληρονομιά, οικογένεια και πολλά άλλα.

Όμως…Όλοι μαζί το παλέψαμε! Αντισταθήκαμε! Ελπίσαμε! Δε χάσαμε τις αξίες και τα ιδανικά μας! Και στο τέλος…Με τη βοήθεια των επιστημόνων και των γιατρών, στους οποίους χρωστάμε πολλά τώρα που τελειώνει η επιδημία, καταφέραμε να «χτίσουμε» τα μισο-γκρεμισμένα μας θεμέλια…

Τώρα…Είναι άνοιξη! Ο βαρύς χειμώνας πέρασε! Οι πληγές μας  εξακολουθούν να είναι πολλές, τα δυστυχήματα αυξάνονται καθημερινά, οι κακές ειδήσεις μεταφέρονται από στόμα σε στόμα…Όμως, η φύση δε φαίνεται ν΄ ανησυχεί! Είναι αξιοθαύμαστο το πώς συνεχίζει να αναπνέει με όλο αυτό το βαρύ φορτίο ασθενειών που είναι απλωμένο, διάχυτο στην ατμόσφαιρα

Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας, θα διαπιστώσουμε ότι ζούμε σ΄ έναν όμορφο κόσμο! Είμαστε περιτριγυρισμένοι από αρώματα, χρώματα, κινήσεις, συναισθήματα, αγάπη, ευτυχία και άλλα! Είναι γύρω μας. Αρκεί να τα βρούμε! Να τους ρίξουμε μια ματιά! Αυτό είναι το νόημα της ζωής! Να ζούμε τις στιγμές μας και να αφιερώνουμε όλη μας τη δύναμη σε κάθε δευτερόλεπτο που περνά! Νομίζω πως αξίζει!

ΔΙΗΓΗΜΑ της Αλεξάκη Βασιλικής-Νεκταρίας,

 

Τώρα που είναι άνοιξη…μπορούμε επιτέλους να βγούμε έξω στη φύση και να αναρωτηθούμε: μήπως τελικά ζούμε σ΄ ένα όνειρο ή μήπως βρισκόμαστε ακόμα στο τέλος ενός εφιάλτη; Δε νομίζω! Ο εφιάλτης πέρασε, το όνειρο ξεκίνησε! Είμαστε πρωταγωνιστές στη δική μας ιστορία!

Ελάτε λοιπόν! Σκεφτείτε βαθιά, αγγίξτε την καρδιά σας, νιώστε όλη αυτήν τη χαρά που ενώνει τον άνθρωπο με τη φύση, με το περιβάλλον! Τα δύσκολα είναι πίσω μας, βρισκόμαστε σε μία μετά-Covid εποχή! Είναι άνοιξη! Ενδιαφερθείτε! Φροντίστε! Συμβάλλετε! Η φύση είναι γύρω μας! Και να μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι ένα πολύτιμο, αναπόσπαστο κομμάτι της!

 

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης