Του μαθητή Κοσμά Ράπτη
Στις μέρες μας, είναι πολύ ασφαλές να υποθέσουμε ότι κάποιος σίγουρα έχει στη κατοχή του τουλάχιστον έναν υπολογιστή. Πλέον είναι παντού. Μερικά παραδείγματα υπολογιστών είναι οι προσωπικοί μας υπολογιστές (τύπου desktop/laptop), τα κινητά μας, τα router μας που όλο έχουν πρόβλημα, μέχρι και οι εκτυπωτές μας, ή ακόμα και η πλακέτα ελέγχου ενός ανελκυστήρα (κοινώς, το ασανσέρ). Οι υπολογιστές α Προσθήκη πολυμέσωνποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας, κι όμως, ελάχιστοι άνθρωποι έχουν τη παραμικρή ιδέα του τι συμβαίνει <<πίσω από τις κουρτίνες>> και ακόμα λιγότεροι κατανοούν πλήρως τον τρόπο λειτουργίας τους. Αυτό το άρθρο προσπαθεί να είναι ένα από πολλά σε μια σειρά όπου θα εξηγούμε τις αρχές των (ψηφιακών, ηλεκτρονικών) υπολογιστών που συναντάμε καθημερινά. Ευελπιστώ από αυτά τα άρθρα να μάθετε πολλά, και ακόμα περισσότερα.
Για το πρώτο άρθρο λοιπόν, ας μιλήσουμε για, αναμφισβήτητα, το πιο σημαντικό κομμάτι του υπολογιστή: Τον επεξεργαστή. Όχι, «επεξεργαστής» είναι μια πολύ γενική έννοια. Υπάρχουν πολλοί τύποι επεξεργαστών, όπως ο επεξεργαστής γραφικών (κοινώς γνωστός ως GPU και συνήθως αποτελεί μέρος της λεγόμενης <<κάρτας γραφικών>>), ο επεξεργαστής ήχου (μέρος της <<κάρτας ήχου>>), ο επεξεργαστής του σκληρού δίσκου, και λοιπά.
Σε αυτό το άρθρο θα επικεντρωθούμε στους κεντρικούς επεξεργαστές, αυτούς που συνήθως είναι υπεύθυνοι για τη λογική του υπολογιστή. Αυτούς συνήθως τους γνωρίζετε ως CPU (Central Processing Unit) ή ΚΜΕ (Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας). Θα εισάγουμε, προσθέτως, αρκετές σημαντικές έννοιες που αποτελούν τη βάση της επιστήμης και μηχανικής των υπολογιστών, ώστε να είναι πιο φανερό το πώς <<κολλάνε>> μαζί όλα τα concept. Ας μη χάνουμε χρόνο, λοιπόν, και ας ξεκινήσουμε!
Δυαδικό σύστημα αρίθμησης: Είτε το καταλαβαίνετε, είτε όχι
Πριν μιλήσουμε για οτιδήποτε που έχει να κάνει με ψηφιακούς υπολογιστές, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τον τρόπο με τον οποίο… λογιάζουν. Αντί για το δεκαδικό σύστημα που χρησιμοποιούμε οι άνθρωποι για να μετράμε, οι υπολογιστές χρησιμοποιούν το πιο απλοϊκό δυαδικό σύστημα αρίθμησης για τη «σκέψη» τους. Αυτό είναι ένα σύστημα αρίθμησης με μόνο 2 ψηφία: Το 0 και το 1.
