Άνοιξε για υπογραφές [από κράτη] το 1992 στην Παγκόσμια Σύνοδο του Ρίο ντε Τζανέιρο και τέθηκε σε ισχύ από το Δεκέμβριο του 1993. Η Διεθνής Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα είναι μια διεθνής συνθήκη για τη διατήρηση της Βιοποικιλότητας, τη βιώσιμη χρήση των συστατικών της βιοποικιλότητας και την ισότιμη κατανομή των οφελών που δημιουργούνται από τη χρήση γενετικών πόρων.
Με 196 κράτη να την έχουν υπογράψει, η Διεθνής Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα έχει παγκόσμια συμμετοχή. Η Σύμβαση επιδιώκει να αντιμετωπίσει όλες τις απειλές για τη βιοποικιλότητας και τις υπηρεσίες των οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβάνοντας:
- Απειλές από την κλιματική αλλαγή μέσα από επιστημονικές αξιολογήσεις,
- Την ανάπτυξη εργαλείων, πρωτοβουλιών και διαδικασιών,
- Τη μεταφορά τεχνολογιών και καλών πρακτικών και
- Την πλήρη και ενεργό εμπλοκή παραγόντων που σχετίζονται συμπεριλαμβανομένων των ιθαγενών λαών και των τοπικών κοινοτήτων, των νέων, των γυναικών, των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, των τοπικών παραγόντων και της επιχειρηματικής κοινότητας.
Το Πρωτόκολλο της Καρθαγένης για τη Βιοασφάλεια και το Πρωτόκολλο της Ναγκόγια για την Πρόσβαση στους Γενετικούς Πόρους και τα οφέλη τους είναι συμπληρωματικές συμφωνίες στη Διεθνή Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα. Το Πρωτόκολλο της Καρθαγένης, το οποίο τέθηκε σε ισχύ στις 11 Σεπτεμβρίου του 2003, επιδιώκει να προστατέψει τη βιοποικιλότητα από πιθανές απειλές που τίθενται από ζωντανούς τροποποιημένους οργανισμούς που προέρχονται από τη σύγχρονη βιοτεχνολογία.
Μέχρι σήμερα, 173 χώρες έχουν επικυρώσει το Πρωτόκολλο της Καρθαγένης. Το Πρωτόκολλο της Ναγκόγια στοχεύει να κατανείμει τα οφέλη που απορρέουν από τη χρήση γενετικών πόρων με δίκαιο και ισότιμο τρόπο, συμπεριλαμβάνοντας την κατάλληλη πρόσβαση σε γενετικούς πόρους και την κατάλληλη μεταφορά σχετικών τεχνολογιών. Τέθηκε σε ισχύ στις 12 Οκτωβρίου 2014 κι έχει επικυρωθεί από 135 χώρες.
