Το Βουνό Πάικο
ΑΠΟ: 2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΞΙΟΥΠΟΛΗΣ
-
Απρ•
06•14
Στα Βόρεια των Γιαννιτσών απλώνεται το βουνό Πάικο, με ψηλότερη κορυφή τη Γκόλα Τσούκα (υψόμετρο 1.657 μ).
Με τα πυκνά υπέροχα δάση του, τις ρεματιές, τα γάργαρα νερά και τα λιβάδια του είναι προσιτό, ειρηνικό και πανέμορφο. Το υψόμετρο, η μορφολογία, οι διαδρομές του προσφέρουν θαυμάσια ευκαιρία για απόλαυση της φύσης καθώς και μιας καταπληκτικής θέας της λεκάνης του Αξιού, της μεγάλης πεδιάδας και των ορεινών συστημάτων στα βορειοδυτικά. Θεωρείται ιδανικό για πεζοπορία και ορειβασία χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες.
Πάικο
To όρος Πάικο βρίσκεται στην Κεντρική Μακεδονία στα σύνορα των νομών Πέλλας και Κιλκίς με κορυφή την Γκόλα-Τσούκα σε υψόμετρο 1.650 μέτρα. Συνδέεται στα ανατολικά με τον Βόρα ενώ στα ανατολικά του έχει την κοιλάδα του Αξιού. Το Πάικο έχει πλούσια βλάστηση και αρκετές πηγές.
Το Πάικο από Βορρά προς Νότο αποτελείται από τις κορυφές Σκρα (1097μ), Τσούμα (1219 μ.), Βερτόπια (1490 μ.), Πύργος (1494 μ.), Κάντασι ή Καντάστι (1607 μ.) και Γκόλα Τσούκα (1650 μ.).
Ανάμεσα στις κορυφές Πύργος, Βερτόπια και Κάντασι περικλείεται μια οροπεδική έκταση με επίκεντρο τον οικισμό Μεγάλα Λιβάδεια.
Αποτελεί δε και το μεγαλύτερο δάσος Καστανιάς της Ελλάδας. Στο βουνό υπάρχουν περί τα 4.500 στρέμματα καστανιών, εκ των οποίων τα 2.500 είναι καλλιεργήσιμα. Γύρω στις 300 οικογένειες έχουν ως δεύτερη ασχολία το κάστανο και υπολογίζεται ότι η ετήσια παραγωγή φτάνει στους 500-600 τόνους, ανάλογα με τη χρονιά. Λόγω του κλίματος που επικρατεί στην περιοχή το κάστανο που παράγεται είναι ιδιαίτερα γλυκό και γευστικό.
Τα χωριά του Πάικου είναι τα: Γρίβα, Καστανερή, Κάρπη, Πεντάλοφος, Ομαλός, Σκρα, Κούπα, Φανός, Πηγή, Χαμηλό και Αρχάγγελος. Όλα τα χωριά έχουν πολύ βλάστηση και κοινά χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας.
Πανίδα-Χλωρίδα
Έχουν καταμετρηθεί 57 διαφορετικά είδη πεταλούδας στο Πάικο αναδεικνύοντας τον πλούτο της εντομοπανίδας της περιοχής. Ξεχωριστή θέση στην πανίδα του βουνού είναι το αγριογούρουνο που συναντάται σε όλο το Πάικο.
Η χλωρίδα αποτελείται περίπου από 2500 δείγματα φυτών. Τα δέντρα που καλύπτουν το Πάικο είναι κυρίως καστανιές, οξιές, πεύκα, δρύες, κέδροι, ιτιές, λεύκες και σημύδες. Αραιότερα συναντώνται πλατάνια, μηλιές, καρυδιές και κισσούς. Πλούσιο σε φτέρες και ποικιλία μανιταριών.
Λίμνες-Ποτάμια
Άφθονα ποτάμια και ρέματα κυλούν όλο το χρόνο στο Πάικο με κυριότερα ποτάμια : της Γοργόπης, του Στραβοπόταμου, ο Μαυροπόταμος (Τσέρνα Ρέκα) ανάμεσα στη Γρίβα και την Κάρπη , το ποτάμι της Γρίβας, που πηγάζει στο 1307μ. και υδρεύει όλη την περιοχή, ο Ξεροπόταμος (Σούχα Ρέκα) με πόσιμο νερό βρίσκεται στα όρια Γουμένισσας – Φιλυριάς , το Μεγάλο Ποτάμι , και τα ρέματα: της Πρωτομαγιάς ή Μέγα Ρέμα (Κοτζά Ντερέ περιοχή Φράγματος Μεταλλείου), της Πεπονιάς και το Κρύο Ρέμα.
Τόσο το ποτάμι της Γρίβας όσο και ο Μαυροπόταμος δίνει τη δυνατότητα στους κατοίκους για ερασιτεχνικό ψάρεμα.
Ορυκτός πλούτος
Η Ορυκτική ζώνη Αξιού έχει διεύθυνση ΒΒΔ-ΝΝΑ και χωρίζεται σε τρεις ενότητες, από ανατολικά προς τα δυτικά: ενότητα Παιονίας, ενότητα Πάικου και ενότητα Αλμωπίας.
Παλαιογεωγραφικά η ενότητα του Πάικου ήταν ένα ύβωμα μεταξύ των αυλάκων-βαθιών θαλασσών της ενότητας Παιονίας και της ενότητας Αλμωπίας. Το βασικό κριτήριο (όχι βέβαια το μοναδικό) για αυτήν την διάκριση είναι η ύπαρξη μιας παχιάς νηριτικής ασβεστολιθικής σειράς σε αντίθεση με τα αργιλικά-κερατολικά ιζήματα (ιζηματογένεση βαθιάς θάλασσας) που απαντούν στις ενότητες Παιονίας και Αλμωπίας.
Η ενότητα Πάικου γενικά χαρακτηρίζεται από μεταμορφωμένα πετρώματα και ρήγματα με διευθύνσεις ΒΔ και ΒΑ και συναντούμε διάφορα πετρώματα όπως σχιστολίθους, πηλίτες, ψαμμίτες, δολερίτες, ασβεστολίθους,συναντούμε διάφορα πετρώματα όπως : σχιστόλιθος, αρκόζη, ψαμμίτης, δολερίτης, κροκαλοπαγή, γάββρους, διαβάσες, φλύσχη, κ.α.
