Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά,
που κρατούνε στο χέρι τους
σαν τον ήλιο τον χάρτινο
τις ελπίδες μας…

Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά,
που μπερδεύουν τα λόγια τους,
που μιλούν με νοήματα
στα παιχνίδια τους…

Μες σε κήπους και χώματα
με λουλούδια ή λάσπη
έναν κόσμο ζουν,
τον πιο όμορφο.

Ένα φύλλο ή μια μέλισσα,
ένα τόπι ή μια βέργα
γίνονται αυτοκίνητα, χαρά,
κόσμος, ζωή.

Δυο κουτιά σπίρτων γίνηκαν
ο σταθμός και τα τρένα,
που μπορούνε να φτάσουνε
στην άκρη της γης.

Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους
σαν τον ήλιο τον χάρτινο
τις ελπίδες μας…

στίχοι & μουσική: Αρλέτα