Με αφορμή την επίσκεψη μιαςομάδας του σχολείου μας (μέσα στην οποία ήταν και μέλη της Ψηφιακής Πένας!), στο ιστορικό Βατερλό του Βελγίου, αποφασίσαμε να κάνουμε μια αναφορά στην περιοχή που φιλοξένησε μια από τις σημαντικότερες μάχες που καθόρισαν την νεότερη ιστορία της Ευρώπης.
Λίγα λόγια για την ιστορία…
Η μάχη έλαβε χώρα στο σημερινό Βατερλό, ένα χωριό της Φλάνδρας που επιλέχθηκε καθώς ήταν μια στρατηγική τοποθεσία μεταξύ των Βρυξελλών και των συνόρων, στις 18 Ιουνίου του 1815. Οι δυο αντιμαχόμενες πλευρές ήταν ο στρατός του Έβδομου Συνασπισμού, δηλαδή οι συμμαχικές δυνάμεις που αποτελούνταν από τους Πρώσους, τους Ολλανδούς, τους Γερμανούς και τους Άγγλους, έναντι του γαλλικού στρατού με επικεφαλής τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Είναι γνωστό, φυσικά, ότι ο Ναπολέωνκατατροπώθηκε από τους συμμάχους, οι οποίοι υπερτερούσαν κατά περίπου 45.000 άντρες, έτσι, σηματοδοτήθηκε το τέλος της κυριαρχίας του στην Ευρώπη, αφού μετά ακολούθησε η εξορία του στη νήσο της Αγίας Ειρήνης, μια βρετανική αποικία στον Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, όπου και πέθανε το 1821.
Η σημασία αυτής της μάχης έχει αποτυπωθεί και μέσω των τεχνών καθώς, ανά τα χρόνια έχει αποτελέσει έμπνευση πολλών καλλιτεχνών. Χαρακτηριστικό είναι το έργο του Louis Dumoulin “Το Πανόραμα του Βατερλό” μία ζωγραφία γιγαντιαίων διαστάσεων: 110 μέτρων μήκος και 12 μέτρων ύψος, η οποία απεικονίζει την θέα της σύγκρουσης σε 360 μοίρες με ανατριχιαστική λεπτομέρεια και κατασκευάστηκε το 1915, σχεδόν έναν αιώνα μετά την λήξη των Ναπολοεόντιων Πολέμων.’Οσοι παρατηρούν το έργο βρισκόνται πάνω σε μια ανυψωμένη εξέδρα που σου δίνει την αίσθηση ότι κινείται, λόγω της πελώριας διάστασής του.
Μπορεί κανείς να το επισκευθεί σε ένα κτήριο δίπλα στο μνημείο της μάχης “Butte de Leon (Όρος του Λιονταριού)”, έναν τεχνητό λόφο που φτίαχτηκε για να τιμήσει τους χαμένους στρατιώτες της μάχης. Η κατασκευή του ξεκίνησε από το 1820 και ολοκληρώθηκε το 1826 μετά από εντολή του τότε Ολλάνδού βασιλία καθώς, εκεί τραυματίστηκε ο γιός του Γουλλιέλμος Β΄. Ο λόφος ύψους 41 μέτρων, έχει στην κορυφή του ένα μπρούτζινο άγαλμα ενός λιονταριού που φαίνεται να πατάει με το ένα πόδι του μια σφαίρα ως ένδειξη νίκης. Παράλληλα αποτελέι και παρατηρητήριο του πεδίου της σύγκρουσης, έχοντας την θέα των καταπράσινων λόφων της Φλάνδρας.
Ο μουσειακός χώρος, το μνημείο και το Πανόραμα σε έκαναν να νιώθεις λες και η μάχη γίνεται τώρα, στο παρόν, και πραγματοποείται γύρω σου. Μπορούσες να καταλάβεις την σημαντικότητα της έκβασής της, καθώς εάν δεν είχε λήξει όπως έγινε, υπάρχουν πολλές πιθανότητες κάθε χάρτης να μην ήταν όπως τον γνωρίζουμε.Είναι βέβαιο πως η ήττα αυτή χάρισε ένα νέο ξεκίνημα στους λαούς της Ευρώπης, τους ελευθέρωσε από την ηγεμονία του Ναπολέοντα και έδωσε σε κάθε έθνος μια ανάσα ανεξαρτησίας.
