Πρόσφατα, αρκετοί συμμαθητές μας αγωνίστηκαν στους Σχολικούς Αγώνες που οργανώνει το Υπουργείου Παιδείας σε συνεργασία με άλλους αθλητικούς φορείς. Η ιδέα των αγώνων έχει σκοπό την καλλιέργεια του ομαδικού πνεύματος και της ευγενούς άμιλλας στους μαθητές, όσο και την προώθηση του αθλητισμού. Η διαδικασία συνήθως ξεκινά με την πρώτη φάση, τους τοπικούς αγώνες, στην οποία αγωνίζονται ομάδες γειτονικών σχολείων. Σε περίπτωση ήττας, η ηττημένη ομάδα θα αποκλειστεί. Οι ομάδες που κερδίζουν, περνούν στην δεύτερη φάση, κατά την οποία έρχονται αντιμέτωπες με σχολικές ομάδες της ευρύτερης περιφέρειας, πιθανόν και του νομού. Τέλος, προκρίνονται οι ομάδες οι οποίες κερδίζουν και διεκδικούν το πρώτο βραβείο ανάμεσα σε όλες τις ομάδες της Ελλάδας.
Την φετινή χρονιά, προετοιμάστηκαν αθλητές του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ και του βόλεϊ για να συνεργαστούν και να εκπροσωπήσουν το σχολείο μας στους αγώνες. Κατά τον Νοέμβριο, και οι τρείς ομάδες προσπάθησαν να διεκδικήσουν τη πρόκριση μα δυστυχώς δεν τα κατάφεραν. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την προσπάθεια και την προετοιμασία τους. Παρακολουθώντας την προετοιμασία τους μου γεννήθηκαν μερικές απορίες τις οποίες θέλησα να μοιραστώ μαζί τους. Οι απαντήσεις τους ήταν κατατοπιστικότατες και αρκετά ενδιαφέρουσες να τις διαβάσετε κι εσείς!
Ομάδα μπάσκετ (Ήττα ενάντια στο ΓΕΛ Αναβύσσου)
Αθλητές: Νικόλας Στέφας, Γιώργος Τσιαβαλιάς
Ποια στιγμή από τον αγώνα ή τις προπονήσεις σας δε θα ξεχάσετε ποτέ;
Νικόλας: Η αλήθεια είναι πως υπήρξε μια φάση στον αγώνα που δε θα ξεχάσω ποτέ. Ένας από τους αντιπάλους μας ήταν ιδιαίτερα προκλητικός, μας κορόιδευε. Ήταν, λοιπόν, μία στιγμή που πήγε να κάνει lay-up και δύο συμπαίκτες μου τον τράβηξαν προς τα κάτω κάνοντας του φάουλ.
Γιώργος: Εγώ θα απαντήσω πιο γενικά, δε θα ξεχάσω ποτέ τις αμέτρητες ώρες προπονήσεων μας. Μπορεί να μην αποδώσαμε όπως θέλαμε και έπρεπε αλλά ήταν «το κάτι άλλο». Ειδικότερα την τελευταία προπόνηση που μαζευτήκαμε όλοι μαζί και μιλήσαμε για το παιχνίδι που πλησίαζε.
Πώς ήταν η συνεργασία σας σαν ομάδα και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε; Ποια ήταν αυτή που σας οδήγησε στην ήττα;
Νικόλας: Δυστυχώς ηττηθήκαμε λόγω της κακής φυσικής κατάστασης που βρισκόταν η ομάδα μας. Αντιθέτως, οι αντίπαλοι μας ήταν σε καλύτερη φόρμα και τεχνικά συμπλήρωναν ο ένας τον άλλον καθώς είναι ομάδα και εκτός σχολείου.
Γιώργος: Εγώ πιστεύω πως ήταν απλά μια κακή μέρα. Σαν ομάδα η χημεία μας ήταν αρκετά καλή για το διάστημα που συνεργαστήκαμε. Απλά, όπως είπα, δεν ήταν η μέρα μας.
Ξεφεύγοντας από το θέμα των σχολικών αγώνων, ποια είναι η αγαπημένη σας ομάδα στην Euroleague?
Νικόλας: Για μένα είναι ξεκάθαρα ο ολυμπιακός!
Γιώργος: Συμφωνώ με τον Νικόλα, ολυμπιακός!
Ποιον παίκτη του ολυμπιακού θα επιλέγατε για συμπαίκτη σας;
Γιώργος: Θα επέλεγα τον Shaquielle McKissic γιατί μ” αρέσει πολύ το στυλ που παίζει και είναι ένας πολύ αθλητικός παίκτης με πολλή εμπειρία.
Νικόλας: Για μένα η απάντηση είναι ο Nikola Milutinov γιατί ένας δυνατός ψηλός που θα μας ήταν πολύ χρήσιμος στη θέση 5.
Ομάδα ποδοσφαίρου (Ήττα ενάντια στο ΓΕΛ Μαραθώνα)
Αθλητές: Σίμος Τριανταφυλλόπουλος (coach), Αναστάσης Βικάτος, Βασίλης Γώγος
Πώς είναι μια τυπική προπόνηση της ομάδας σας και πόση ώρα διαρκεί;
Σίμος: Τις προπονήσεις της οργανώναμε μαζί με κάποια άλλα παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο, εγώ είχα τον ρόλο του coach λόγω του τραυματισμού μου. Η προπόνηση διαρκούσε κατά βάση μιάμιση ώρα μαζί με το ζέσταμα. Κύριο μέλημα μας ήταν να δέσουμε σαν ομάδα γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό και όχι μόνο οι καλοί παίκτες που είχαμε στη διάθεση μας. Το κλίμα ήταν αρκετά φιλικό και η απαιτούμενη ισορροπία για να δέσει η ομάδα υπήρχε. Ήμασταν όλοι συνειδητοποιημένοι ότι υπήρχε ένας στόχος που χρειαζόταν δουλειά από όλους για να τον πετύχουμε.
Αναστάσης: Στην προπόνηση δίναμε όλοι τον καλύτερο μας εαυτό, όσο φιλικά κι αν αντιμετωπίζαμε ο ένας τον άλλον, στις προπονήσεις σοβαρευόμασταν. Κουραζόμασταν και παίζαμε με όλη μας την ενέργεια. Ακόμα και αυτοί που παίζουν ποδόσφαιρο με την εξωσχολική ομάδα τους, όση κούραση κι αν είχαν, προσπαθούσαν να αποδώσουν στο 100% τους.
Βασίλης: Εγώ δεν κατάφερα να παίξω στον αγώνα, καθώς συνέπεσε με την εκδρομή που οργάνωσε το σχολείο μας στο Βέλγιο. Παρόλα αυτά ήμουν ενεργός σε όλες τις προπονήσεις. Όπως πολύ σωστά είπε ο Σίμος, κάθε προπόνηση διαρκούσε περίπου μιάμιση ώρα, πολλές φορές και παραπάνω γιατί υπήρχαν αρκετά κενά στη σύνθεση της ομάδας. Ήμασταν μια ιδιαίτερα ενωμένη ομάδα και πίστευα στην νίκη λόγω του καλού υλικού που διαθέταμε. Αυτό που βοήθησε ιδιαίτερα να έχουμε μεγάλες βλέψεις για την ομάδα ήταν ο προπονητής μας, ο Σίμος, που πίστεψε σε εμάς από την πρώτη στιγμή και έδειχνε σίγουρος για τις πράξεις του.
Ποιες δυσκολίες σας οδήγησαν στην ήττα και πως τη διαχειριστήκατε;
Σίμος: Αρχικά, υπήρχε πρόβλημα με την ημερομηνία του αγώνα καθώς εκείνη την περίοδο έλειπαν 5 σημαντικοί παίκτες μας στο ταξίδι στο Βέλγιο. Μετά, παρόλο που βρήκαμε μια λύση κάνοντας έναν ανασχηματισμό της ενδεκάδας, προέκυψαν αρκετοί τραυματισμοί, όπως του αρχηγού μας, που κατά τη διάρκεια του αγώνα έσπασε το χέρι του. Αυτός ο τραυματισμός αποδυνάμωσε αρκετά την επίθεση της ομάδας και «έριξε» την ψυχολογία όλων των παικτών και κάπως έτσι χάθηκε η συγκέντρωση μας. Δεν αποδώσαμε σωστά στο δεύτερο ημίχρονο, γι” αυτό και χάσαμε. Αυτή η εμφάνιση ήταν απρόσμενη γιατί είχαμε δουλέψει αρκετά.
Αναστάσης: Συμφωνώ με όλα όσα ανέφερε ο Σίμος. Στον αγώνα δεν ήμασταν όσο συγκεντρωμένοι έπρεπε. Στο παιχνίδι χάσαμε πολλές ευκαιρίες οι οποίες μας κράτησαν με την ελπίδα πως θα κερδίσουμε μέχρι και το 90′. Αν ο τρόπος σκέψης μας ήταν πως οι άλλοι ήταν καλύτεροι, θα είχαμε χάσει το παιχνίδι από το πρώτο λεπτό. Όμως, είδαμε ότι θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει μα δε το κάναμε και αυτό ήταν το χειρότερο κομμάτι της ήττας
Βασίλης: Η αλήθεια είναι πως είχαμε πολλές ελλείψεις, εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν βασικοί. Όπως και κάθε ομάδα στη θέση μας, ήμασταν πολύ ξενερωμένοι και πικραμένοι με το αποτέλεσμα γιατί είχαμε πολύ υψηλούς στόχους. Θα ήθελα να προσθέσω ότι δεν αποδώσαμε σωστά γιατί δεν προσέξαμε τις ατέλειες που είχαμε επισημάνει στις προπονήσεις φτιάχνοντας και δουλεύοντας το σχήμα της ομάδας
Αν ήσασταν εσείς οι προπονητές της ομάδας, τι θα αλλάζατε;
Αναστάσης: Θα ξεκούραζα κάπως τους παίκτες, δε θα είχαμε καθημερινές προπονήσεις γιατί οι περισσότεροι ήμασταν ήδη κουρασμένοι από τις εξωσχολικές μας ομάδες και οι υπόλοιποι είχαν καιρό να τρέξουν σε καθημερινή βάση με αποτέλεσμα να πιαστούν. Κατά τα άλλα ο Σίμος έκανε καλές επιλογές και ήταν πολύ καλός στη θέση που βρισκόταν.
Βασίλης: Εγώ είχα μεγάλη πίστη και εμπιστοσύνη στον προπονητή μας. Αν άλλαζα κάτι θα ήταν μερικές από τις επιλογές του στη βασική μας 11άδα και, αντίθετα με τον Αναστάση, θα προτιμούσα οι προπονήσεις μας να ήταν πιο σκληρές.
Θα ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση που δεν έχει σχέση με τους σχολικούς αγώνες: Ποια ομάδα πιστεύετε ότι θα κατακτήσει το Champions League?
Όλοι μαζί: Σίγουρα η Bayern.
Ομάδα βόλεϊ (Ήττα ενάντια στο 2ο ΓΕΛ Αρτέμιδας)
Αθλητές: Εκαμζίτ Σινκ, Μιχάλης Μπαλάσκας
Θα ήθελα να γνωρίσετε το volley στους αναγνώστες μιλώντας για τις θέσεις, την άμυνα, την επίθεση…
Μιχάλης: Το volley είναι ένα πολύ ενδιαφέρον άθλημα που αποτελείται από 6 παίκτες. Η μία ομάδα χωρίζεται σε 3 άτομα μπροστά και 3 πίσω. Κάθε ομάδα εφαρμόζει περιφορά, δηλαδή όλοι γυρνάμε από όλες τις θέσεις αλλά ο καθένας έχει το δικό του σταθερό καθήκον, παραδείγματος χάριν υπάρχει ο πασαδόρος, ο λίμπερο και ούτω καθεξής. Αναφέροντας τον λίμπερο, η κύρια δουλειά του είναι να δέχεται την πρώτη μπαλιά, βγάζοντας την πρώτη άμυνα. Ο πασαδόρος μοιράζει τις πάσες μέχρι να περάσει η μπάλα στο γήπεδο των αντιπάλων και έτσι κυλά το παιχνίδι.
Εκαμζίτ: Συμφωνώ απόλυτα με τον Μιχάλη και θα ήθελα να προσθέσω πως αν η άλλη ομάδα είναι πιο δυνατή επιθετικά, ειδικά στα καρφιά, τότε , όσο ισχυρή και να είναι η άμυνα της δικής μας ομάδας δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά το αποτέλεσμα.
Με τι κριτήριο επιλέξατε να συμμετέχετε στην ομάδα volley του σχολείου μας;
Μιχάλης: Μου αρέσει πολύ η λογική του παιχνιδιού γι” αυτό και πρόσφατα αποφάσισα να γραφτώ σε εξωσχολική ομάδα volley.
Εκαμζίτ: Το volley είναι για εμένα ένας τρόπος να ξεφύγω μιας και, σε σχέση με τα άλλα αθλήματα είναι αρκετά χαλαρωτικό παιχνίδι. Αυτό δεν αναιρεί τον βαθμό δυσκολίας φυσικά.
Πόσες φορές την εβδομάδα κάνατε προπόνηση και πώς ήταν η προετοιμασία σας;
Εκαμζίτ: Γενικότερα η προετοιμασία μας ήταν πάρα πολύ καλή καθώς η γυμνάστρια μας, η κυρία Αλεξίου, ήταν αρκετά βοηθητική και την ευχαριστούμε πολύ γι” αυτό. Κάναμε προπόνηση σχεδόν κάθε μέρα, πολλές φορές και δύο φορές για να δέσει η ομάδα μας. Πολλά απογεύματα μαζευόμασταν στο σχολείο και παίζαμε δουλεύοντας τις ατέλειες μας, όπως την περιστροφή.
Μιχάλης: Κάναμε αρκετές προπονήσεις αλλά εγώ ήμουν απών σε μερικές γιατί δεν είχα ενημερωθεί για κάποιες από αυτές.
Πόσο σημαντική είναι η μεταξύ σας επικοινωνία κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού;
Μιχάλης: Κατά τη γνώμη μου η επικοινωνία είναι το σημαντικότερο κομμάτι για μια ομάδα με υψηλούς στόχους. Αυτό συμβαίνει γιατί, παραδείγματος χάριν, όταν η αντίπαλη ομάδα κάνει επίθεση, οι παίκτες της δικής μας πρέπει να συνεννοηθούν ποιος θα καταφέρει να σώσει τη μπαλιά. Σχετίζεται, επίσης, άμεσα με την περιστροφή των παικτών καθώς πρέπει να γνωρίζουν όλοι μεταξύ τους προς τα ποια θέση θα κατευθυνθούν.
Εκαμζίτ: Συμφωνώ σε όλα, το παιχνίδι δεν υπάρχει χωρίς την επικοινωνία μεταξύ της ομάδας, όπως και κάθε άθλημα, για να πετύχει τη νίκη.
Ευχαριστώ πολύ και τους επτά μαθητές που αφιέρωσαν χρόνο γι” αυτή τη συνέντευξη. Συγχαρητήρια για την σας προσπάθειά σας και καλή τύχη σε όσους θα συμμετάσχουν και του χρόνου!
Επιμέλεια: Χαρά Μαριόλη, Α1
