School Hub

Tης Δάφνης Μπατσίλα

Συνειδητοποίηση

Διάλεξα αυτό το κείμενο να παρουσιάσω, καθώς μου δημιούργησε έντονες σκέψεις και έθεσε σημαντικά ερωτήματα τα οποία δύσκολα απαντώνται. Σας παρουσιάζω λοιπόν τη Συνειδητοποίηση μέσα από τα δικά μου μάτια.

Αποτυχία, επιτυχία, γενναιότητα, δειλία• τόσο διαφορετικές μα τόσο συσχετισμένες έννοιες. Η «συνειδητοποίηση»  πραγματεύεται αυτές τις θεμελιώδεις για τη ζωή του ανθρώπου έννοιες. Το κείμενο λέει την ιστορία ενός ανθρώπου, θέτοντας έμμεσα κάποια ερωτήματα με βάση αυτές τις αξίες. Μιλά για έναν άνθρωπο ο οποίος αρχικά δε βλέπει ένα εμπόδιο και πέφτει πάνω του. Στη συνέχεια καταλαβαίνει πως υπάρχει, το βλέπει, προσπαθεί να το περάσει αλλά δεν τα καταφέρνει. Κάποια στιγμή, μετά από αμέτρητες προσπάθειες, προσπερνά το εμπόδιο, πετυχαίνει έναν στόχο που θεωρούσε αρχικά ακατόρθωτο. Τελικά συνειδητοποιεί πως δε χρειαζόταν να κάνει όλες αυτές τις προσπάθειες για να περάσει το εμπόδιο, θα μπορούσε απλώς να το αποφύγει. Δεν άξιζε την προσπάθεια που έκανε, υπάρχει πιο εύκολος τρόπος.

 Αυτή η ιστορία με έκανε να σκεφτώ πολλά πράγματα. Τι κι αν η ζωή είναι γεμάτη με τέτοια εμπόδια που απέναντί τους βρίσκονται διχασμένοι άνθρωποι χωρίς να ξέρουν αν πρέπει να τα προσπεράσουν ή να τα αποφεύγουν. Ποιο είναι πιο σωστό;  Η αποφυγή είναι δειλία ή ευφυία; Η προσπέραση είναι γενναιότητα ή ανοησία; Μεγαλύτερη σημασία έχει η επίτευξη του στόχου ή η προσπάθεια; -Το να προσπαθήσεις να περάσεις το εμπόδιο ή το να βρεις άλλο τρόπο για να προχωρήσεις -. Προσπαθώντας ίσως να έρθει η αποτυχία αλλά αποφεύγοντάς το χάνεται η προσπάθεια, η ευκαιρία και το κίνητρο να προσπεράσουμε τα όριά μας και τέλος χάνεται η εποικοδομητικότητα της αποτυχίας. Είναι σημαντική η αποτυχία, δημιουργεί πόνο παρ” ολα αυτά μας διδάσκει, μας μαθαίνει πράγματα. Ίσως τελικά να μην υπάρχει αντικειμενική αλήθεια. Να μην υπάρχει αντικειμενικά σωστό και λάθος •να εξαρτώνται όλα από τον τρόπο που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.

Με έναυσμα τη «συνειδητοποίηση», έκανα αυτές οι σκέψεις, μου δημιουργήθηκαν όλα αυτά τα ερωτήματα. Έτσι εξέλαβα το κείμενο, θεωρώντας πως είτε άμεσα είτε έμμεσα πραγματεύεται αυτές τις ιδέες. Ένα κείμενο πολύ ρεαλιστικό, θα μπορούσε να συσχετιστεί με χιλιάδες καταστάσεις. Αναμφίβολα δημιουργεί προβληματισμούς στον αναγνώστη. Παρά τις έντονες αναζητήσεις μου, δε βρήκα απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Δεν κατάφερα να αποφασίσω αν θεωρώ πιο σωστή την πλευρά του ήρωα που θέλησε να προσπεράσει το εμπόδιο ή αυτή που θέλησε να το αποφύγει.  Παρ” ολα αυτά, κατέληξα σε ένα συμπέρασμα. Η ζωή είναι σαν ένα δύσκολο αλληγορικό κείμενο και ο άνθρωπος σαν τον αναγνώστη που προσπαθεί να καταλάβει, να καταλάβει το νόημα, την αλληγορία, τις λέξεις • δεν μπορεί όμως, οπότε το μόνο που του μένει να κάνει είναι να βγάλει νόημα από τα συμφραζόμενα. Όπως έγραψε και ο Αλκίνοος:

«Έτσι και αλλιώς μπερδεμένη,

η  πίστη μας η καημένη»