Όταν ακούμε την λέξη «θέατρο», πάντα μας έρχεται στο μυαλό μια σκηνή με μερικούς ανθρώπους πάνω, να υποδύονται ότι είναι κάποιοι άλλοι. Στην πραγματικότητα όμως, το θέατρο είναι κάτι άλλο, κάτι που όλοι μας θα θέλαμε να κάναμε. Τι είναι όμως αυτό;
Το θέατρο είναι ένα χόμπι, δηλαδή δεν είναι κάτι που μας προκαλεί δυσαρέσκεια. Αντιθέτως, όταν ανεβαίνεις πάνω στη σκηνή νιώθεις ένα άγχος, ξέρεις όμως τι σου προσφέρει αυτό το άγχος; Ευκαιρία για κοινωνικοποίηση! Ευκαιρία για να δείξεις τι αξίζεις!
Επιπλέον, όποιος ανέβει πάνω στη σκηνή, μόλις αρχίσει να παίζει, θα νιώσει μαγικά. Και φυσικά θα νιώσει ότι είναι ένας από αυτούς τους «ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΑΝΟΥΣ» που παίζουν σε ταινίες και θέατρα.
Όμως, εκτός από το θέατρο, πρέπει να μιλήσουμε για τον πατέρα του θεάτρου…
Τον περίφημο… Τσάρλι Τσάπλιν!( θα το συζητήσουμε σε άλλο άρθρο)
Νεφέλη Τσιλινίκου, Σταματίνα Αμανατίδου
The Larissa Paper, Ροβεσπιέρης,Pinterest.
Πολύ καλογραμμένο άρθρο! Συνηστώ να το διαβάσετε!!!