Μετά από  εννέα χρόνια σε Γερμανικό ήρθα στην αρχή της σχολικής χρονιάς στο ελληνικό σχολείο.  Οι συγκρίσεις ήταν φυσικά αναπόφευκτες.  Θα ήθελα εν συντομία να αναφέρω τις ιδιαιτερότητες του Γερμανικού σχολείου και τους κανόνες που διέπουν τις σχέσεις μεταξύ μαθητών και καθηγητών. Οι διαφορές είναι σημαντικές που διαφοροποιούν σε μεγάλο βαθμό τη σχολική ζωή των μαθητών στις δύο Ευρωπαϊκές χώρες.

Στο Γερμανικό σχολείο συνήθως από την ώρα που σχολάς  μέχρι τις 04:00 το απόγευμα, υπάρχουν δραστηριότητες (για παράδειγμα, μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε  διαφορετικά αθλήματα, σχολική εφημερίδα, κολύμβηση, μπάσκετ,  μπαλέτο και ποδόσφαιρο). Επίσης, μπορείς να φας στο σχολείο. Οι τάξεις αποτελούνται από 30 άτομα κατά μέσο όρο που έχει σαν αποτέλεσμα να γίνεται αρκετές φορές φασαρία κατά την ώρα των μαθημάτων. Ο καθηγητής έχει το δικαίωμα να βάζει κίτρινη κάρτα άμα έχει κάνει  κάποιος μια μικρή αταξία αλλά αν προβεί σε κάτι χειρότερο όπως, για παράδειγμα, να βγάλει το κινητό μέσα στην τάξη ή να φάει, του δίνεται  κόκκινη κάρτα και διώχνεται από την τάξη με ολοήμερη αποβολή ενημερώνοντας αμέσως τους γονείς, Άμα κάποιος πάρει δυο κόκκινες κάρτες τότε οι γονείς ενημερώνονται να πάνε στο σχολείο να συζητήσουν με τον καθηγητή, γι΄αυτό που έχει κάνει το παιδί. Στην τρίτη κόκκινη κάρτα στη συζήτηση συμμετέχει ο διευθυντής, ο καθηγητής και οι γονείς. Στη τετάρτη κόκκινη κάρτα, αποβάλλεται και οδηγείται σε κατώτερης βαθμίδας σχολείο. Αυτή η ποινή μένει στα αρχεία του Υπουργείου Παιδείας και ακολουθεί το μαθητή που αν κάνει μια ακόμη σοβαρή αταξία, μπορεί να οδηγηθεί σε σχολείο για απροσάρμοστα παιδιά, με τη σύμφωνη γνώμη ειδικών.

(Από το μαθητή Βασίλη Τσίγκο)