Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα, ήταν Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019, και πήγαμε στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη των Σερρών. Εκεί ήταν μερικά σχολεία, ήμασταν κι εμείς η Ε1΄ του 19^ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών. Ήμασταν εκεί για να βοηθήσουμε τους ηλικιωμένους που έχουν άνοια και να βρούμε τη λύση σ’ αυτό το πρόβλημα. Όποιος δεν ξέρει τι σημαίνει “άνοια”, είναι κάτι που οι μεγάλοι άνθρωποι ξεχνούν κάποια σημαντικά πράγματα αλλά θυμούνται τα παλιά.

Εκεί γίναμε ομάδες και οι ομάδες αυτές έγιναν ήρωες ενός βιβλίου. Το βιβλίο αυτό λεγόταν «Ποιος είμαι εγώ, παππού;» και οι ήρωες αυτού του βιβλίου ήταν ο Φίλιππος και η Άννα, που ήταν εγγόνια του παππού που είχε Altzheimer, ο Κωστής και η Δανάη, που ήταν οι μεγαλύτεροι της παρέας και τέλος ο Altz, που βγαίνει από το Altzheimer. Έπρεπε αυτοί, δηλαδή εμείς, να απαντήσουμε σε δύο ερωτήσεις : η πρώτη ήταν τι σκεφτόταν ο ήρωάς μας και η δεύτερη ήταν τι θα ήθελαν να πουν στους άλλους. Επίσης μας έκαναν κάποιες ερωτήσεις και εμείς έπρεπε να τις απαντήσουμε. Τις ερωτήσεις αυτές μας τις έκαναν τρεις κοπέλες που ήταν ψυχολόγοι και ψυχίατροι.

Πάντως, καθώς έβγαινα από τη Δημόσια Βιβλιοθήκη ένιωσα δυνατή γιατί τώρα ξέρω τι σημαίνει άνοια και γι’ αυτό μπορώ να βοηθήσω τους ηλικιωμένους με Altzheimer και θα βρω τη λύση στο πρόβλημα! Ευχηθείτε μου «Καλή τύχη»!!!

Ειρήνη  Μ.   Ε1΄