Η καθημερινότητα ενός σχολείου είναι γεμάτη από διάφορες πτυχές, από τις μαθησιακές προκλήσεις των μαθητών έως τις δραστηριότητες εντός της τάξης. Υπάρχουν άνθρωποι που συχνά αποτελούν τους αφανείς ήρωες της σχολικής κοινότητας, αλλά παίζουν καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία και την φροντίδα αυτής. Στην προσπάθειά μας να ανακαλύψουμε την αξία της εργασίας οι μαθητές της ΣΤ΄ Τάξης θέλησαν να ακούσουν την ιστορία της κυρίας Τασούλας Γεωργαντώνη της υπεύθυνης καθαριότητας του σχολείου μας και είχαν την ευκαιρία να της πάρουν συνέντευξη , ως άλλοι μικροί δημοσιογράφοι. Αυτή η συνέντευξη αποτελεί ένα παράθυρο στον κόσμο της κ. Τασούλας, μιας γυναίκας που με τον αφοσιωμένο και αθόρυβο τρόπο της, συμβάλλει καθημερινά στην καθαριότητα και την ασφάλεια του σχολικού μας περιβάλλοντος. Ακολουθεί η συνέντευξη.
- Πόσα χρόνια κάνετε αυτό το επάγγελμα και συγκεκριμένα στο σχολείο μας;
Δεν ερχόμουν στην αρχή συνεχόμενα, ερχόταν η μητέρα μου. Ερχόμουν μόνο τα Σαββατοκύριακα. Εγώ δουλεύω 10 χρόνια. Συγκινούμαι, γιατί με κάποιους ανθρώπους έχω δεθεί. Συγκινούμαι, γιατί σκέφτομαι τη μαμά μου. Ήταν ο covid και δεν ερχόμασταν. Τα τελευταία δύο – τρία χρόνια έρχομαι συνέχεια.
- Πώς άλλαξε η δουλειά σας κατά τη διάρκεια του κορονοϊού;
Όταν ήταν covid, εργαζόμουν σε ένα γυμνάσιο εκεί έμαθα τη δουλεία. Έπρεπε να φοράω μάσκα, γάντια και να χρησιμοποιώ χλωρίνη. Εγώ, ερχόμουν όσο ήταν κλειστά τα σχολεία για να καθαρίσω.
- Θα θέλατε να αλλάξει κάτι;
Δε γίνονται όλα εύκολα για τον οποιονδήποτε. Αυτό που κάνω το αγαπώ. Δε θα παραπονεθώ ποτέ. Δε σας έχω μιλήσει ποτέ άσχημα, το ίδιο κάνω και στο δικό μου παιδί. Σας αγαπώ πραγματικά όλα. Δε θα άλλαζα κάτι.
- Έχετε καλή συνεργασία με τους δασκάλους του σχολείου;
Έχω καλή συνεργασία με όλους τους δασκάλους. Η σχέση έχει ανέβει τόσα σκαλοπάτια από τη μητέρα μου. Πιστεύω ότι κι εκείνοι με αγαπούν.
- Πώς σας φαίνονται οι μαθητές του σχολείου μας;
Υπάρχουν μαθητές που είναι πολύ ήσυχα παιδιά. Έχετε όμως και τις ημέρες που δεν είστε ήσυχα. Αυτή η τουαλέτα έχει αναστενάξει. Δεν ξέρω εάν είναι το σχολείο μου. Αλλά είστε όλα καλά παιδιά.
- Είστε ικανοποιημένη από τη δουλειά σας;
Δεν μπορώ να αλλάξω κάτι, αυτή είναι η ροή. Είμαι ικανοποιημένη από τα χρήματα κι από αυτό που ζω τώρα.
- Υπάρχει κάποια στιγμή στο σχολείο μας που θα θέλατε να ξαναζήσετε;
Συνέχεια παθαίνω τέτοιες εκρήξεις. Τώρα τελευταία ήταν που τα παιδιά μάζεψαν ένα χρηματικό ποσό για μένα δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση. Δεν χρειάζεται αυτό για να νιώσω την αγάπη των παιδιών.
- Όταν υπάρχει ανακύκλωση και πετάνε μέσα σκουπίδια πώς νιώθετε;
Την ανακύκλωση δεν την κοιτάτε καθόλου. Πετάτε μέσα φαγητά. Δεν γνωρίζετε την ανακύκλωση. Θα μπορούσατε να γνωρίζετε πού πετάμε τα μπουκάλια, τα καπάκια και το χαρτί.
- Γιατί δε συνεχίσατε το επάγγελμα το βρεφονηπιοκόμου;
Τελείωσα στο ΕΠΑΛ, βοηθός βρεφονηπιοκόμου. Έκανα πρακτική σε προνήπιο-νήπιο. Δεν το ακολούθησα επειδή έβλεπα πολλά με τα παιδιά και στεναχωριόμουν. Μετά έμαθα την τέχνη του παπουτσιού δίπλα στον πατέρα μου. Ύστερα από τρία χρόνια πήγα σε βιβλιοπωλείο εκεί κοινωνικοποιήθηκα, έμαθα να μιλάω.
- Θα θέλατε να δώσετε κάποια συμβουλή στα παιδιά;
Ναι, να διαβάζουν και να προσέχουν, να έχουν υγεία και να ακούνε τους γονείς και τους δασκάλους τους. Όλα έχουν έναν φραγμό, σίγουρα θα είμαστε και παρορμητικοί.
- Ποια είναι η πιο ακατάστατη τάξη;
Έρχομαι σε δύσκολη θέση και δε θέλω να απαντήσω. Αυτό θα κοιτάξω να το φτιάξω εγώ με τα παιδιά. Συνήθως το λάθος διορθώνεται αμέσως.
- Θα θέλατε να διορθώσετε κάτι;
Θα διόρθωνα ότι συνεχώς ξεχνάτε τα πράγματά σας, μπουφάν, ζακέτες, μπολάκια. Έχω μία κούτα γεμάτη μπολ. Τα πλένω και τα μαζεύω.
- Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να είχατε κάνει διαφορετικά όταν ήσασταν μαθήτρια;
Θα ήθελα να είχα περισσότερο μυαλό. Να διαβάσω, να μάθω γράμματα. Όχι, μόνο για τη βιωσιμότητα της ζωής, αλλά για να στέκεσαι ωραία.
ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ: ΜΑΡΙΟΣ ΠΡΕΚΑΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΡΕΚΑΣ, ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΧΑΛΟΥ, ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΔΗΜΑ
