Οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης είχαν την ευκαιρία να καλέσουν τον πατέρα Κοσμά Φλώτσιο και να λάβουν από εκείνον συνέντευξη, από έναν άνθρωπο με πραγματική ηρεμία και αγάπη στο λειτούργημά του.
Τι σας παρακίνησε να γίνετε ιερέας;
Δεν είναι ότι με παρακίνησε ένα γεγονός μόνο. Ήταν μία σωρεία γεγονότων που συνέβησαν στη ζωή μου. Αν κάποιος δώσει εξετάσεις σε μία σχολή για να βγάζει απλώς τα προς το ζην μπορεί να μην είναι χαρούμενος. Αυτό που θα κάνετε, εάν το θέλετε και οι ίδιοι θα έχει επιτυχία. Στην οικογένειά μας είχαμε έντονη σχέση με την εκκλησία. Σταδιακά μου έγινε συνήθεια κι αν μία Κυριακή δεν πήγαινα στην εκκλησία, δεν ένιωθα καλά μέσα μου. Η σχέση μας με τον Θεό είναι διαδραστική, δίνεις και παίρνεις. Υπάρχει κλίση και κλήση από τον Θεό, μας καλεί να κάνουμε κάτι στη ζωή μας. Αρκεί να αποδεχτούμε το κάλεσμα.
Τι είναι αυτό που αγαπάτε στο λειτούργημα του ιερέα; Υπάρχει κάτι που σας προβληματίζει σχετικά με το επάγγελμα;
Αυτό που αγαπώ είναι η σχέση μου με τον Θεό και η σχέση μου με τους ανθρώπους. Όταν ένας άνθρωπος είναι προβληματισμένος και μπορείς με μία κουβέντα να τον ηρεμήσεις προσφορά στο συνάνθρωπο είναι αυτή που με συγκινεί. Το ότι λέμε μία κουβέντα με τον ιερέα έχει επέκταση στο Θεό, κι αυτός δίνει τη λύση.
Με προβληματίζει όταν ανθρωπίνως δεν μπορείς να βοηθήσεις έναν άνθρωπο και μένεις θεατής στο πρόβλημά του.
Πόσο χρονών ήσασταν όταν ξεκινήσατε αυτό το επάγγελμα;
Πρωτοέβαλα τα ράσα 27 ετών. Παντρεύτηκα πρώτα και μετά χειροτονήθηκα. Δεκατέσσερα χρόνια πριν.
Επισκέπτεστε καθημερινά το ναό; Περιγράψτε μας μία ημέρα στην εκκλησία.
Σχεδόν, ναι. Εάν δεν πάω είτε πρωί είτε απόγευμα οφείλεται στο ότι έχει προκύψει μία δουλειά με την οικογένεια. Σαββατοκύριακα και γιορτές είμαστε στην εκκλησία. Όταν είναι αργία για τους περισσότερους ανθρώπους για εμάς είναι οι πιο σημαντικές μέρες. Για εμάς είναι η χαρά μας. Την Κυριακή ξεκινάμε με τη θεία λειτουργία. Στις 7 η ώρα είναι ο όρθρος και 10 η ώρα ολοκληρώνεται η Θεία Λειτουργία. Έπειτα, θα πιούμε τσάι ή καφέ για να ανακτήσουμε δυνάμεις και κάνουμε όλες τις άλλες υποχρεώσεις. Το απόγευμα εάν έχουμε γάμο ή βάφτιση πάμε πάλι στο Ναό. Τη Δευτέρα είμαστε στο γραφείο για τον κόσμο (π.χ. πιστοποιητικά γάμου). Αναλόγως πότε εξυπηρετείται ο κόσμος προσαρμοζόμαστε στις ανάγκες των ενοριτών μας.
Πότε θεωρείται ότι κάποιος πρέπει μα εξομολογηθεί;
Δεν υπάρχει «πρέπει» στην εξομολόγηση. Είναι το θέλω, είναι η ανάγκη να το κάνω. Ο καθένας ξέρει τι τον βαραίνει μέσα του. Το «δεν έχω κάνει τίποτα» το βγάζει ο καθένας για τον εαυτό του κι αυτοδικαιολογείται. Στις μικρές ηλικίες κάτι θα κάνουμε, κάποιον θα ενοχλήσουμε. Εάν νιώσουμε τύψεις μέσα μας, αυτός είναι ένας καλός σπόρος για να βελτιωθούμε. Χτίζουμε μέσα μας τον χαρακτήρα μας από μικροί κι αυτό βγαίνει μεγαλώνοντας στην επιφάνεια. Όταν κάτι νιώσετε μέσα σας να το πείτε. Η εξομολόγηση έχει στο τέλος κάτι μοναδικό, στο τέλος ο ιερέας μάς διαβάζει τη συγχωρητική ευχή.
Είναι απαραίτητη η νηστεία για τα μικρά παιδιά πριν κοινωνήσουν;
Η εκκλησία μας προτείνει, δε μας επιβάλλει τη νηστεία καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Εάν τηρούμε αυτές τις νηστείες, μπορούμε να κοινωνούμε. Δε νηστεύουμε για να κοινωνήσουμε, αλλά για λόγους άσκησης και υγείας. Υπάρχουν πολλά είδη νηστείας (ασκήσεων), συνδυαστικά με την προσευχή. Ο ιερέας μας καλεί, «Πίετε εξ” αυτού πάντες», δεν κάνει εξαιρέσεις. Ο καθένας ξέρει πότε πρέπει να κοινωνήσει. Ειδική νηστεία για τη Θεία Κοινωνία δεν υπάρχει.
Φοράτε πάντα το ράσο σε εξωτερικές δραστηριότητες;
Πάντα φοράω το ράσο. Δεν είναι μία στολή εργασίας , είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει. Μετά τη χειροτονία μάλιστα αλλάζει και το όνομά μας. Το να φοράω το ράσο είναι προέκταση της επιλογής μου. Δε γίνεται να κυκλοφορώ στο δρόμο χωρίς αυτό. Στο εξωτερικό από την άλλη κυκλοφορούν με κάποιο κοστούμι ή διακριτικό, όπως ο γιακάς, γιατί απαγορεύεται από το κράτος να φορούν το ράσο στο δρόμο. Στην Ελλάδα ευτυχώς έχουμε την ελευθερία να κυκλοφορούμε με το ράσο μας.
Ποια είναι τα στάδια της ιεροσύνης και ποιες σπουδές είναι απαραίτητες γι’ αυτό το επάγγελμα;
Τα στάδια της ιεροσύνης είναι τρία. Ο Διάκος, ο Πρεσβύτερο κι ο Αρχιερέας. Όταν κάποιος ανήκει στον κλήρο και είναι παντρεμένος φτάνει έως το στάδιο του Πρεσβύτερου, δηλαδή του ιερέα. Οι άγαμοι μπορούν να φτάσουν και μέχρι το στάδιο του Αρχιερέα. Υπάρχει βέβαια κι ο κατώτερος κλήρος που απαρτίζεται από τους υποδιακόνους και τον αναγνώστη. Δεν είναι απαραίτητο να τελειώσει κάποιος θεολογία ή Ιερατική Σχολή. Το φάσμα των γνώσεων που πρέπει να έχεις είναι πολύ ευρύ ώστε να γίνεις ιερέας. Καλό θα ήταν εάν κάποιος θέλει να γίνει ιερέας να βγάλει μία ιερατική σχολή και να επεκτείνει τις γνώσεις του. Υπάρχουν για παράδειγμα κληρικοί φιλόλογοι ή ψυχολόγοι. Όσα περισσότερα μπορεί να μάθει ο άνθρωπος για να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας τόσο το καλύτερο.
Τι θα συμβουλεύατε τους νέους που δεν είναι τόσο κοντά στην εκκλησία;
Το θέμα ξεκινάει από το σπόρο της πίστης. Η πρώτη εκκλησία είναι το σπίτι μας, αυτή η εικόνα θα μας ακολουθεί στα περισσότερα χρόνια της ζωής μας. Πηγαίνοντας στην εκκλησία κάτι θα πάρουμε. Όταν θα αποφασίζουμε εμείς τι θα κάνουμε και θα είμαστε αυτόνομες κι ανεξάρτητες προσωπικότητες, τότε θα αποφασίσουμε και για τη σχέση μας με τον Θεό. Εάν έρθει ένας νέος 18 ετών και μου πει ότι δεν έχει καμία σχέση με την εκκλησία δεν μπορώ να κάνω κάτι-παρά μόνο να προσευχηθώ γι’ αυτόν. Τίποτα δεν «πρέπει», θέλουμε και είμαστε κοντά στον Θεό, το έχουμε ανάγκη. Εκεί που απευθύνομαι υπάρχει κάποιος που με ακούει. Είναι προσωπική απόφαση του καθενός εάν θέλει ή δεν θέλει να είναι σε επαφή με τον Θεό. Αυτό είναι που ευχόμαστε και προσευχόμαστε.
