Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης
Ο Λευκός Πύργος κτίστηκε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης τον 15ο αιώνα, μετά την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς το 1430. Στη θέση του υπήρχε παλιότερος πύργος της βυζαντινής οχύρωσης της Θεσσαλονίκης, στο σημείο που το ανατολικό τείχος συναντούσε το τείχος της θάλασσας. Ο Πύργος αποτελούσε το ανατολικό άκρο του θαλάσσιου τείχος, υπήρχε άλλος ένας στο δυτικό άκρο και τρίτος στο ενδιάμεσο. Μετά την απελευθέρωση της πόλης το 1912 και την ενσωμάτωσή της στο ελληνικό κράτος, ο Πύργος είχε διάφορες χρήσεις. Στη διάρκεια του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου ένας όροφος χρησιμοποιήθηκε για τη φύλαξη των αρχαιοτήτων από τις ανασκαφές που έκανε η αρχαιολογική υπηρεσία της Στρατιάς της Ανατολής.
Το εξωτερικό του Πύργου έχει πάρει τη μορφή ενός κυλίνδρου και είναι κατασκευασμένος από άσπρες πέτρες. Το εσωτερικό του Λευκού Πύργου αποτελείται από έξι ορόφους και τον εξώστη. Ένας όροφος παλιότερα χρησιμοποιούνταν ως χώρος φιλοξενίας για την αεράμυνα της πόλης, το εργαστήριο μετεωρολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και συστήματα ναυτοπροσκόπων.
Δε μένει κανείς εκεί τώρα και χρησιμοποιείται ως ιστορικό αξιοθέατο για το κοινό.
Νιώθω θαυμασμό για το πώς κατάφεραν εκείνα τα χρόνια να χτίσουν ένα τόσο θαυμαστό μνημείο και ότι έρχονται άνθρωποι από όλο τον κόσμο μόνο για να τον δουν.
Μ. Κωνσταν.
