ΔΑΝΕΖΗΣ ΜΙΧΑΗΛ,Α1
Η Γεωργία στο σύνολο της μπορεί να αποτελέσει ένα από τα μέτρα προσαρμογής στις
επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, παρά τα απροσδόκητα κλιματικά φαινόμενα που
ενδέχεται να αντιμετωπίσει τα επόμενα χρόνια.
Η βιολογική παραγωγή χρησιμοποιεί τεχνικές για τη βελτίωση του εδάφους,
διατηρώντας την παραγωγικότητα των καρπών σε περιπτώσεις ξηρασίας,
πλημμυρών ή αύξησης της θερμοκρασίας. Το έδαφος που καλλιεργείται με τις
μεθόδους της βιολογικής γεωργίας αποκτά ιδιαίτερες δυνατότητες αποθήκευσης του
νερού, με αποτέλεσμα να απορροφά πολύ μεγαλύτερες ποσότητες βρόχινου νερού.
Η διεισδυτική ικανότητα του νερού ήταν 20% με 40% υψηλότερη στα εδάφη που
καλλιεργήθηκαν με βιολογικές τεχνικές σε σύγκριση με τη συμβατική γεωργία,Το
νερό που παραμένει στο έδαφος βοηθά στην παραγωγή των καλλιεργειών την
περίοδο μεγάλης ξηρασίας. Η εναλλαγή των μεθόδων καλλιέργειας στη βιολογική
παραγωγή μειώνει τους κινδύνους που προκαλούνται από τις ξαφνικές αλλαγές του
καιρού.Τα εδάφη που είναι πλούσια σε φυσικά στοιχεία «διαχειρίζονται» πιο
αποτελεσματικά την κλιματική αστάθεια. Επιπλέον, νέα παράσιτα, ζιζάνια και
ασθένειες, αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής, είναι πιθανό να είναι λιγότερο
παρεμβατικά σε εδάφη που περιέχουν ποικιλία ειδών, όπως στη βιολογική γεωργία.
Η βιολογική γεωργία είναι πλέον μονοδόρμος, καθώς δεν είναι ενεργοβόρα όπως η
συμβατική γεωργία, συνεπώςφέρει λιγότερο στο διοξείδιο του άνθρακα, ενώ
προστατεύει το έδαφος και το περιβάλλον. Επίσης, επιτυγχάνεται, φυτοκάλυψη των
χωραφιών με πρασινάδα από τον Νοέμβριο έως και τον Μάιο, κάτι που κάνει το
έδαφος πιο αφράτο και το προστατεύει από τυχόν διάβρωση. Παράλληλα αυξάνεται
η οργανική ουσία του εδάφους και παράλληλα λειτουργεί σαν «κλιματιστικό»
κρατώντας το πιο δροσερό το καλοκαίρι και πιο ζεστό το χειμώνα.
Ο πρώτος παράγοντας είναι πως πρόκειται για μια γεωργία με χαμηλές εισροές και
πολύ χαμηλή κατανάλωση ενέργειας, δεν είναι δηλαδή ενεργοβόρα, σε αντίθεση με
τη συμβατική γεωργία που είναι πολύ ενεργοβόρα.
Τα λιπάσματα, που απαιτούν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου ενώ χρειάζεται και
πολύ ενέργεια για τις εξορύξεις προκειμένου να δημιουργηθούν κάποια λιπάσματα.
Η βιολογική λοιπόν γεωργία, είναι μια γεωργία που γλιτώνει αυτή την ενέργεια,
άρα συνεσφέρει λιγότερο στο διοξείδιο του άνθρακα και στην κατανάλωση
ενέργειας.
Ο δεύτερος παράγοντας είναι ακόμα πιο σημαντικός και αφορά τις πρακτικές που
εφαρμόζει η βιολογική γεωργία, που προστατεύουν το έδαφος και το περιβάλλον.
Για παράδειγμα μια πάρα πολύ συνηθισμένη πρακτική στη βιολογική γεωργία και
γενικά στην αειφόρο γεωργία, που δηλαδή σέβεται το περιβάλλον και τον άνθρωπο,
είναι η “χλωρή λίπανση”.
Στη χλωρή λίπανση, διαλέγουμε κουκιά, μπιζέλια ή άλλο ψυχανθές και όταν είναι
πάνω στην ανθοφορία τους, τα ενσωματώνουμε στο έδαφος. Τα φυτά αυτά, έχουν
την ικανότητα να παίρνουν το άζωτο από την ατμόσφαιρα και να το μεταφέρουν στις
ρίζες τους με κάποιους μικροοργανισμούς που συνδέονται.
Ακόμα πιο σημαντικό όμως είναι, πως με αυτή την πρακτική πετυχαίνουμε
φυτοκάλυψη, δηλαδή τα χωράφια έχουν πρασινάδα, γρασίδι, τις εποχές από τον
Νοέμβριο γιατί τότε τα φυτεύουμε, μέχρι και το Μάιο που τα γυρίζουμε, τα
ενσωματώνουμε στο έδαφος. Καθώς το έδαφος είναι καλυμμένο, δεν έχουμε
προβλήματα από βροχοπτώσεις που μπορούν να προκαλέσουν διάβρωση των
εδαφών και άλλα φαινόμενα. Το έδαφος κρατιέται από την βλάστηση που έχουμε
βάλει.
Επίσης, τα φυτά αυτά κάνουν πιο αφράτο το έδαφος. Αυξάνοντας την οργανική
ουσία, κρατάει περισσότερο τα νερά της βροχής έχει δηλαδή τη δυνατότητα να
λειτουργήσει λίγο σαν σφουγγάρι κρατώντας νερό στα βαθύτερα στρώματα του
εδαφους..
Εδώ πετυχαίνουμε το χώμα να γίνεται πιο αφράτο και μπορεί το νερό ως ένα βαθμό
να απορροφήσει και να πάει στα βαθύτερα στρώματα. Οπότε έχουμε αποθέματα
νερού για τις καλλιέργειές μας.
Επιπλέον αυτή η οργανική ουσία λειτουργεί λίγο και σαν κλιματιστικό, δηλαδή το
καλοκαίρι κρατά το έδαφος πιο δροσερό και το χειμώνα πιο ζεστό.
