Καθημερινά πολλά παιδιά και από διαφορετικά σχολεία βιώνουν αυτό το δυσάρεστο αλλά και, δυστυχώς, πολύ συχνό φαινόμενο που ονομάζεται σχολικός εκφοβισμός ή, όπως το ξέρουν οι περισσότεροι, bulling. Αυτή η συμπεριφορά έχει απασχολήσει πολλές γενιές ανθρώπων και πρέπει να αντιμετωπιστεί, έτσι ώστε τα παιδιά να έχουν μια πιο ευχάριστη καθημερινότητα. Οι περισσότεροι έχουμε ασχοληθεί και έχουμε αρκετές πληροφορίες για αυτό το θέμα, γιατί γινόμαστε μάρτυρες αυτού του φαινομένου. Στη σχολική μας ηλικία οι περισσότεροι είχαμε δεχτεί από μεγαλύτερους ή παιδιά της ίδιας ηλικίας bulling.
Τι είναι όμως ο σχολικός εκφοβισμός; Σχολικός εκφοβισμός δεν είναι όταν ένας φίλος μας μας μιλήσει άσχημα μια φορά. Ούτε όταν υπάρχουν λεκτικά πειράγματα που δεν συκοφαντούν, ενοχλούν, προκαλούν θλίψη ή παραβιάζουν τη σωματική ακεραιότητα ενός παιδιού. Σχολικός εκφοβισμός είναι όταν ένα παιδί (θύτης) προσβάλλει, ενοχλεί, παραβιάζει τη σωματική ακεραιότητα ενός παιδιού ή το κάνει να νιώθει άσχημα για τον εαυτό του.
Στο Δημοτικό είχα γίνει μάρτυρας ενός πολύ δυσάρεστου περιστατικού σχολικού εκφοβισμού μιας πολύ καλής μου φίλης. Μια ομάδα παιδιών χρησιμοποιούσε τη φίλη μου για να της παίρνουν χρήματα. Σε άλλη περίσταση για να τους δίνει απαντήσεις στα μαθήματα. Η ίδια ομάδα συκοφαντούσε άλλα κορίτσια της τάξης ενώ μπροστά της προσποιούνταν ότι τη συμπαθούν. Η φίλη δεν ήθελε να συμμετέχει. Μου έλεγε πως περνούσε πολύ δύσκολα να προσποιείται ότι δεν τη νοιάζει για χάρη των κοριτσιών αλλά δεν ήθελε να μείνει έξω από την παρέα. Συνέχισε να υποκρίνεται και να αλλάζει τον εαυτό της για 3 χρόνια μέχρι που στην τρίτη δημοτικού, τα κορίτσια της παρέας της είπαν ότι δεν ήθελαν να είναι άλλο φίλη τους και άρχισαν να στρέφονται εναντίον της, λέγοντάς της προσβλητικά λόγια και συκοφαντώντας την σε άλλα παιδιά.
Είχε ψυχολογικά καταρρακωθεί. Απομονώθηκε. Σταμάτησε να μιλάει σε όλα τα παιδιά για πολύ καιρό, ώσπου στο τέλος, στη μέση της τετάρτης δημοτικού, τα ίδια κορίτσια της ζήτησαν συγγνώμη. Δυστυχώς τις συγχώρεσε. Χάρηκε που ήταν μέλος της παρέας και πάλι. Αυτό όμως δεν κράτησε για πολύ. Στα επόμενα 2 χρόνια η συμπεριφορά επαναλήφθηκε. Η φίλη μου είχε μπερδευτεί πάρα πολύ. Όσο συνέβαιναν αυτά, προσπάθησα να σταθώ στο πλευρό της, παρ’ όλα αυτά δεν φάνηκε να παίρνει θάρρος. Τη συμβούλευσα να μην τη νοιάζει τι λένε οι άλλοι και της είπα, πως θα βρει καινούριους φίλους(ήμασταν σε διαφορετικές τάξεις), αλλά ούτε αυτό της έδωσε ελπίδα, ούτε την έκανε πιο χαρούμενη. Θυμάμαι να μου λέει, ότι δεν αντέχει άλλο, ότι όλα αυτά τα ένιωθε σα δηλητήριο στην ψυχή της, ότι δε θέλει να γίνεται άλλο αντικείμενο εκμετάλλευσης. Τελικά, άλλαξε σχολείο στην έκτη δημοτικού και από τότε δεν την ξαναείδα.
Τα αποτελέσματα του σχολικού εκφοβισμού έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην ψυχή των παιδιών. Αν τα παιδιά δυσκολεύονται να αποτρέπουν τους θύτες να τα προσβάλουν ή να τα κάνουν να νιώθουν άσχημα, πρέπει να έχουν θάρρος να μιλήσουν σε μεγαλύτερους, γονείς, δασκάλους. Αν οι ενήλικες αδιαφορήσουν, τα παιδιά πλέον μπορούν να καλέσουν σε βοήθεια τηλεφωνικά (ΕΛΙΖΑ 10454, Χαμόγελο του Παιδιού 1056, Συνήγορος του Πολίτη(παιδιού) 2131306600) και θα μπορέσουν να λάβουν βοήθεια από ειδικό, ο οποίος θα παρέμβει. Ο σχολικός εκφοβισμός θα πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα. Είναι δικαίωμα των παιδιών να μπορούν να νιώθουν ασφάλεια και ελευθερία να είναι ο εαυτός τους στο σχολικό περιβάλλον.
