- Γιαγιά μπορείς να μου πεις ένα ακόμα παραμύθι και μετά θα κοιμηθώ. Στο υπόσχομαι!
- Δεν έχω άλλα παραμύθια να σου πω, μπορώ όμως να σου αφηγηθώ μια ιστορία που είχε γράψει μια πρόγονός μας στο ημερολόγιό της και έτσι υπάρχει στην οικογένειά μας εδώ και πολλούς αιώνες. Η ιστορία μας διαδραματίζεται την περίοδο της Εικονομαχίας, όπου οι εικονομάχοι ήθελαν να καταστρέψουν όλες τις εικόνες για να κυριαρχήσει η ανεικονική τεχνοτροπία του Ισλάμ. Έτσι, κάθε εικόνα που έπεφτε στα χέρια τους την κατέστρεφαν. Η γιαγιά Ελένη λοιπόν μαζί με άλλες μαχήτριες προσπαθούσαν με πολύ κόπο να προφυλάξουν τις εικόνες που τόσα χρόνια προστάτευαν το σπίτι τους. Και τί δεν έκαναν για να μην πέσουν τα πολυτιμότερά τους αποκτήματα στην πυρά. Τις έκρυβαν μέσα στους τοίχους των σπιτιών, τις έθαβαν κάτω από το χώμα και τις έκρυβαν μέσα σε μπαούλα, όμως πουθενά δεν ήταν ασφαλείς, πάντα κάποιος στρατιώτης τις έβρισκε και μαζί με την κάθε εικόνα έπαιρνε και ένα μέλος της οικογένειας. Ένα βράδυ η γιαγιά είδε στον ύπνο της τον Χριστό, που της έλεγε να κρύβει τις εικόνες που ήταν σε κοινή θέα. Τότε της ήρθε στο μυαλό ένα πανέξυπνο σχέδιο, το οποίο την επόμενη μέρα και με κίνδυνο την ζωή της έβαλε σε δράση. Τοποθέτησε τις εικόνες σε ένα μεγάλο καλάθι από αυτά που έβαζαν τα ψώνια του παζαριού και ξεκίνησε για το χωριό των εικονομάχων όπου υπήρχε ένα τεράστιο πηγάδι. Κανείς δεν την κατάλαβε και γύρισε πίσω σώα. Έτσι, πάνω από έξι εικόνες σώθηκαν και μετά από χρόνια η κόρη της η Μαρία τις βρήκε και τις επέστρεψε στις οικογένειες στις οποίες ανήκαν.
Καληνύχτα!
- Καληνύχτα γιαγιά και ελπίζω να καταφέρω και εγώ να προστατέψω κάτι που θα αγαπώ πολύ, όταν αυτό κινδυνέψει και υπόσχομαι να μην παραιτηθώ μέχρι να βρω λύση, όπως η γιαγιά Ελένη.
Μυρσίνη Λεκοδημήτρη Β΄3
