Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας με καθηγητή τον κ. Ευάγγελο Μαλμέν,
για θέατρο και κινηματογράφο
οι μαθητές του Α3 σας προτείνουν…
Πρέπει να νιώθεις και να πιστεύεις!
Αγαπητοί συμμαθητές,
στις μέρες του κορωνοϊού, που όλοι καθόμαστε σπίτι περνώντας μη δημιουργικά τον χρόνο μας, έχω να σας προτείνω ένα μεγαλόπνοο κινηματογραφικό έργο που παρακολούθησα πριν την καθολική καραντίνα. Το “Feel the beat” (“Νιώσε τον ρυθμό”), σκηνοθεσίας και παραγωγής της Elissa Down, με πρωταγωνιστές την ταλαντούχα Sofia Carson και τον μοναδικό Wolfgang Novogratz, μού έχει αφήσει τις καλύτερες αναμνήσεις και μου έχει δώσει τα σημαντικότερα διδακτικά μηνύματα…
Ένα νεαρό και πολυτάλαντο κορίτσι, η Έιπριλ, ετοιμάζεται να ακολουθήσει το όνειρό της: να παίξει σε μια από τις μεγαλύτερες παραγωγές του Μπρόντγουι. Μέσα στην βιασύνη της να μην αργήσει στην οντισιόν του έργου, “κλέβει” το ταξί από μια περιποιημένη κυρία. Μα δεν ήταν μόνο αυτό! Την λερώνει κιόλας με λάσπη που υπήρχε στο δρόμο από εκείνη την βροχερή μέρα. Για κακή της τύχη, η κυρία αυτή ήταν η παραγωγός του έργου και, όπως καταλαβαίνετε, την απορρίπτει από αυτό. Η Έιπριλ απογοητευμένη και δυσαρεστημένη επιστρέφει στην πόλη όπου μεγάλωσε, εκεί που έκανε τα πρώτα της βήματα στο χώρο του μιούζικαλ. Τυχαία, συναντά την δασκάλα της η οποία την παρακαλεί να βοηθήσει εκείνη και τις μαθήτριές της για να κερδίσουν στον τοπικό διαγωνισμό μιούζικαλ και χορού. Καλοδεχούμενη η Έιπριλ, ως πιο έμπειρη, εξηγεί στα κορίτσια πως για να κερδίσουν χρειάζεται να νιώσουν τον ρυθμό!
Τώρα βέβαια οι περισσότεροι θα γυρίσουν σελίδα και θα πουν “Όχι άλλα ροζ και κοριτσίστικα έργα”, μα εγώ όμως θα τους πω ότι αυτό το “ροζ” και “κοριτσίστικο” έργο έχει να τους προσφέρει πολλά περισσότερα από μια άλλη ταινία. Πρώτα-πρώτα, τα μηνύματα αυτής της αλληγορικής ταινίας είναι ταυτοχρόνως μοναδικά και σημαντικά. Μέσα από απλές σκηνές μάς δίνει μηνύματα ζωής και ελπίδας. Η Έιπριλ θα μας κάνει να ταυτιστούμε μαζί της τόσο όσο κανένας άλλος χαρακτήρας ταινίας. Θα μας διδάξει μέσα από τα δικά της λάθη πως πρέπει να πιστεύουμε στον εαυτό μας και ποτέ να μην τα παρατάμε. Και το σημαντικότερο: θα μας μάθει πως για το οτιδήποτε πρέπει να νιώθουμε και να πιστεύουμε! Μήπως λοιπόν το έργο αυτό δεν είναι τόσο “ροζ”;
Και αν ακόμη δεν έχετε πειστεί, αν σας πω ότι η άποψή μου δεν είναι μόνο δική μου θα σας πείσει; Για αυτή την ταινία έχουν μιλήσει μεγάλοι αστέρες του κινηματογράφου. Οι κριτικές σε όποια ιστοσελίδα και να κοιτάξετε ξεπερνούν τα 4 στα 5 αστέρια! Έρευνες έχουν δείξει ότι τα εισιτήρια που πωλήθηκαν για αυτή την ταινία είναι πολύ περισσότερα από αυτά του “Άρχοντα των Δαχτυλιδιών: η Επιστροφή του Βασιλιά”. Και αυτά είναι λίγα από τα στοιχεία της επιτυχίας του έργου αυτού.
Πραγματικά αξίζει να παρακολουθήσουμε το “Νιώσε τον Ρυθμό”. Ελπίζω να το προτιμήσετε και να σας αρέσει. Θα μάθετε πολλά…
Ηλιοπούλου Πηνελόπη, Α3
“Like Stars on Earth”
Αγαπητοί συμμαθητές,
Πρόσφατα παρακολούθησα μαζί με τους γονείς μου την ταινία «Like Stars on Earth» ή στα ελληνικά «Σαν Αστέρια στη Γη». Την ταινία αυτή σκηνοθέτησε ο Aamir Khan στην οποία έπαιξε και πρωταγωνιστικό ρόλο. Άλλοι ηθοποιοί που έπαιξαν πρωταγωνιστικούς ρόλους είναι οι Darsheel Safary, η Tisca Chopra, o Vipin Sharma, Sachet Engineer, Tanay Chheda. Την ταινία αυτή την παρακολουθήσαμε στο σπίτι μας λόγω της πανδημίας αλλά και επειδή η ταινία είναι αρκετά παλιά και δεν παίζεται πλέον στους κινηματογράφους.
Ο βασικός ήρωας της ιστορίας είναι ένα οχτάχρονο αγοράκι που τον λένε Ishaan. Ο Ishaan δεν τα πάει πολύ καλά στο σχολείο και όλοι πιστεύουν ότι βαριέται και δεν προσπαθεί να βελτιωθεί. Όταν οι γονείς του Ishaan ενημερώνονται ότι ο γιος τους θα μείνει για δεύτερη φορά στην Τρίτη δημοτικού τον στέλνουν εσώκλειστο σε ένα σχολείο ώστε να γίνει καλός μαθητής σαν τον αδελφό του. Προς έκπληξη τους όμως ο Ishaan δεν κάνει κάποια πρόοδο και οι βαθμοί του είναι ακόμα χαμηλοί. Στην ταινία εμφανίζεται ένα καινούργιο πρόσωπο, ένας νέος καθηγητής για το μάθημα τον Εικαστικών ο οποίος προσπαθεί μέσα από διασκεδαστικά παιχνίδια να κάνει τα παιδιά να αναπτύξουν την φαντασία τους. Ο Nikumbh, έτσι έλεγαν τον δάσκαλο, κατάλαβε πως ο Ishaan είχε δυσλεξία και του ήταν πολύ δύσκολο να καταλάβει τι έγραφαν στον πίνακα οι καθηγητές του με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συμβαδίζει με την υπόλοιπη τάξη. Ο Nikumbh επισκέφτηκε τους γονείς του για να τους πει για το πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο γιος τους αλλά εκείνοι αρνούνταν να καταλάβουν. Έτσι ο Nikumbh προσφέρθηκε να βοηθήσει τον Ishaan και του μαθαίνει πως ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά ταλέντα και το ότι δεν είσαι καλός σε κάτι δεν είναι κακό γιατί μπορεί να είσαι καλύτερος σε κάτι άλλο. Αυτό του το απέδειξε με ένα διαγωνισμό ζωγραφικής που διοργάνωσε. Ο Ishaan μπορεί να μην ήταν καλός στα μαθήματα λόγω της δυσλεξίας που τον εμπόδιζε αλλά είχε ταλέντο στην ζωγραφική.
Θα σας πρότεινα να δείτε αυτή την ταινία γιατί το μήνυμα που δίνει είναι πολύ σημαντικό. Η ταινία μας δείχνει ότι πρέπει να σεβόμαστε την διαφορετικότητα και το ότι να είσαι διαφορετικός δεν είναι κακό. Πολλές φορές η κοινωνία δεν μπορεί να καταλάβει το πρόβλημα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος με αποτέλεσμα η ζωή του να μην είναι τόσο εύκολη. Για παράδειγμα στην περίπτωση του Ishaan λόγο άγνοιας οι γονείς και καθηγητές του πίστευαν πως ήταν τεμπέλης και δεν προσπαθούσε πράγμα που έκανε τον μικρό Ishaan να βυθίζεται στην θλίψη. Αυτό μας δείχνει ότι όταν κάποιος αντιμετωπίζει μια δυσκολία δεν πρέπει να του κάνουμε αρνητικά σχόλια γιατί αυτό μπορεί να τον στενοχωρήσει ή ακόμα να τον κάνει να χάσει την αυτοπεποίθησή του, όπως έγινε στην περίπτωση του Ishaan.
Ένας άλλος λόγος που πρέπει να δείτε την ταινία είναι ότι ο συγγραφέας της έχει λάβει βραβείο για την καλύτερη ταινία του 2008 και βραβείο για την καλύτερη ταινία για την οικογενειακή ευημερία. Ήταν επίσης η επίσημη είσοδος της Ινδίας για τα Best Foreign Film 2009 Awards αλλά δυστυχώς δεν κέρδισε κάποιο βραβείο. Το ότι κέρδισε βραβείο για την καλύτερη ταινία για την οικογενειακή ευημερία σημαίνει ότι μπορούν να την δουν και παιδιά διότι περνάει ένα πολύ θετικό μήνυμα προς αυτά.
Εν κατακλείδι η ταινία αυτή με εντυπωσίασε πολύ και πιστεύω πως είναι ένας καλός τρόπος να καταλάβουν όλοι οι άνθρωποι πώς μπορεί να νιώσει κάποιος όταν του κάνεις αρνητικά σχόλια για την εμφάνισή του, για την θρησκεία του, το χρώμα του δέρματός του ή πόσο έξυπνος είναι. Επίσης δείχνει στα παιδιά πως το να είσαι διαφορετικός δεν είναι κακό και το ότι δεν είσαι καλός σε κάτι δεν σημαίνει πως δεν έχεις κάποιο άλλο ταλέντο.
Κατερίνα Βάου, Α3
Αγαπητοί μου συμμαθητές,
Πριν κάποιους μήνες παρακολούθησα μία ταινία στον κινηματογράφο, με τίτλο «Η Πλατφόρμα». Αυτή η ταινία είναι ισπανικής παραγωγής με σκηνοθέτη τον Galder Geztelu-Urrutia και πρωταγωνιστή τον Ivan Massagué. Με έβαλε σε σκέψεις και θα ήθελα να σας μιλήσω για αυτή.
Πρόκειται για μία ταινία στην οποία, ένας άντρας, ο Γκόρενγκ, πηγαίνει σε μία εθελοντική φυλακή, απαγορευμένη για ανηλίκους, στην οποία οι άνθρωποι μένουν για έξι μήνες, με σκοπό να κόψει το τσιγάρο. Σε αυτή τη φυλακή υπάρχουν κάποιοι όροφοι με μία τρυπά στο κέντρο από την οποία περνάει μία πλατφόρμα με φαγητό. Οι άνθρωποι στους πάνω ορόφους τρώνε καλά με αποτέλεσμα να μην φτάνει για τους κάτω και να μένουν νηστικοί. Ο καθένας έχει έναν συγκάτοικο στον ίδιο όροφο, και ανά ένα μήνα, τους μεταφέρουν σε διαφορετικό. Όταν λοιπόν ο Γκόρενγκ βρέθηκε στον έκτο όροφο, νομίζοντας ότι υπάρχουν περίπου διακόσιοι όροφοι, ανέβηκε στην πλατφόρμα μαζί με τον συγκάτοικό του, με σκοπό να εμποδίσει τους ανθρώπους να φάνε περισσότερο από μία μερίδα για να φτάσει το φαγητό και για τους πιο κάτω. Όσο πιο κάτω έφτανε όμως, τόσο λιγότερη ανθρωπιά, τόσο περισσότερο εγωισμό, τόσο περισσότερους νεκρούς, τόσο περισσότερη πείνα και τόσο περισσότερα «ζώα» έβρισκε. Κάποια στιγμή έφτασε στον διακοσιοστό όροφο αλλά η πλατφόρμα δεν σταμάτησε. Τότε συνειδητοποίησε ότι υπήρχαν περισσότεροι όροφοι. Τριακόσιοι τριάντα τρεις για την ακρίβεια, αλλά αυτός δεν το ήξερε. Κατέβαινε και κατέβαινε και τόσο περισσότερα πτώματα έβρισκε. Όταν όμως συνάντησε ένα μικρό παιδί αποφάσισε να θυσιαστεί για να σωθεί εκείνο.
Αυτή την ταινία τη συστήνω ανεπιφύλακτα καθώς έχει αγωνία και σου προκαλεί έναν κόμπο στο στομάχι με αποτέλεσμα να θες να δεις τη συνέχεια και να μην την βαριέσαι. Για παράδειγμα στο σημείο που ο Γκόρενγκ βρήκε το παιδί και έπρεπε να αποφασίσει τι θα κάνει περίμενα πώς και πώς να δω πια θα ήταν η απόφαση που θα πάρει. Επίσης το σημαντικότερο σε αφήνει με ένα ερωτηματικό στο τέλος με αποτέλεσμα να σε βάζει σε σκέψεις μετά το τέλος της ταινίας κάτι που ελάχιστες ταινίες καταφέρνουν, κι εσύ πρέπει να καταλάβεις τι σημαίνουν όλα αυτά που προηγήθηκαν.
Πρόκειται για υπερρεαλισμό που συγκρίνει αυτή τη φυλακή με τη ζωή μας σήμερα και τους ανθρώπους. Θέλει να μας δείξει ότι οι άνθρωποι θα φτάσουν σε σημείο που «θα σκοτώσουν» τον συνάνθρωπό τους για να επιβιώσουν και πόσο μεγάλος είναι ο εγωισμός στις μέρες μας. Σήμερα αυτό ξεκινάει από μικρές ηλικίες όταν για παράδειγμα στο Δημοτικό ένα παιδί κορόιδευε ένα άλλο για να κερδίσει εξουσία.
Αυτή η ταινία με εντυπωσίασε ιδιαίτερα καθώς είναι μοναδική. Αν κάποιος ψάχνει μια δύσκολη ταινία να τον βάλει σε σκέψεις του προτείνω να την αναζητήσει στην πλατφόρμα Netflix.
Δανάη Κατσιούρα, Α3
ΖΩΟΥΠΟΛΗ
Αγαπητοί συμμαθητές και συμμαθήτριες
Πρόσφατα, είδα την κινηματογραφική ταινία Ζωούπολη. Μια ταινία που σπάει τα στερεότυπα και δηλώνει ότι ο καθένας μπορεί να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Σε σκηνοθεσία των Μπάιρον Χάουαρντ και Ριτς Μουρ, ενώ το σενάριο γράφτηκε από τους Τζάρεντ Μπους και Φιλ Τζόνστον. Πρωταγωνιστούν οι Τζίνιφερ Γκούντγουϊν, Τζέισον Μπέιτμαν, Ίντρις Έλμπα, Τζένι Σλέιτ, Τζ. Κ. Σίμονς, Οκτάβια Σπένσερ και Σακίρα. Η παραγωγή της ταινίας έγινε από την Walt Disney Animation Studios και η διανομή της από την Walt Disney Pictures. Πρόκειται για την 55η μεγάλου μήκους ταινία της Disney.
Το έργο έχει ως υπόθεση ένα λαγουδάκι , την Τζούντι Χόπς η οποία ζει στα προάστια με τους γονείς της. Σύντομα, αποφασίζει να κάνει αυτό που πάντα ήθελε, να γίνει αστυνομικός, αψηφώντας τις ενστάσεις των γονέων της, οι οποίοι στο τέλος την στηρίζουν για την απόφασή της αυτή. Αργότερα, η Τζούντι αποφοιτεί από την σχολή αστυνομικών με αριστείο και πηγαίνει στην Ζωούπολη, στην πόλη όπου όλοι είναι ισάξιοι και κανένας πολύ μικρός, για να μπει στο αστυνομικό τμήμα τη πρωτεύουσας, στο οποίο και εντάσσεται με επιτυχία. Στο τέλος, η πρωταγωνίστρια καλείται να εξιχνιάσει τις πιο δύσκολες υποθέσεις της αστυνομίας για να παραμείνει στο τμήμα της, το οποίο και καταφέρνει με τη βοήθεια δύο αλεπούδων, του Νίκολς Γουάιτ, ενός παράνομου επιχειρηματία και του Τράβις ο οποίος της έκανε ψυχολογικό εκφοβισμό όταν ήταν μικρή. Η ταινία λήγει με την φυλάκιση μιας κακοποιού η οποία κρυβόταν πίσω από όλες τις άλλες περίεργες υποθέσεις δηλητηριάζοντας τα θύματά της.
Θα πρότεινα σε όλους σας να δείτε αυτήν την ταινία. Ο πρώτος λόγος είναι η διασκεδαστική, γεμάτη με αγωνία και κατάλληλη για όλους σας υπόθεση. Είναι το τέλειο κινηματογραφικό έργο για όσους αγαπούν το μυστήριο και τα ζώα. Επιπλέον, εμπεριέχονται και κωμικές σκηνές οι οποίες θα σας κάνουν να γελάτε μέχρι τα πρωί, με αποτέλεσμα να σας αποσπάσουν από τα προβλήματα και τις σκοτούρες σας. Για παράδειγμα, μία πολλή αστεία σκηνή είναι η στιγμή που ο Νίκολας και η Τζούντι είναι αστυνομικοί και κάνουν περιπολία για να πιάσουν έναν οδηγό που τρέχει υπερβολικά και διαπιστώνουν πως αυτός ο οδηγός ήταν ο Στου, ο πιο αργός κάτοικος της Ζωούπολης.
Ο δεύτερος λόγος είναι το ξεκάθαρο μήνυμα που πρεσβεύει αυτή η ταινία. Η Τζούντι συμβολίζει οποιονδήποτε άνθρωπο πάνω στη γη, ο οποίος θέλει να πετύχει έναν δύσκολο στόχο και αποθαρρύνεται από τη γνώμη των άλλων.
Παρόλα αυτά, στο έργο, το σενάριο είναι αισιόδοξο για την ηρωίδα που δίνει την απάντησή της σε αυτούς που δεν είχαν εμπιστοσύνη σε αυτήν και συμβουλεύοντας τους οραματιστές που βρίσκονται εκεί έξω να αδράξουν τη μέρα.
Με εκτίμηση,
Κωνσταντίνος Δημητριάδης
«400 μίλια αγάπης» σε αναμονή να τα διανύσετε
Αγαπητοί συμμαθητές,
Απόγευμα Σαββάτου και, μετά από σκέψη, αποφασίσαμε με την οικογένειά μου να πάμε σε μια κινηματογραφική αίθουσα, ώστε να δούμε την αμερικανική ταινία περιπέτειας «400 μίλια αγάπης» (A dog’s way home), σε σκηνοθεσία του Τσαρλς Μάρτιν Σμιθ. Μια ταινία βασισμένη στο μυθιστόρημα του Κάμερον με καλούς ηθοποιούς και ερμηνείες, όπως είχαμε ακούσει από διάφορες κριτικές.
Έτσι κι έγινε. Φτάσαμε στον κινηματογράφο, πήραμε τα εισιτήριά μας και μπήκαμε στην αίθουσα 8 για να δούμε την προβολή της ταινίας, θέμα της οποίας ήταν η συγκινητική περιπέτεια της Μπέλλας, μίας αφοσιωμένης σκυλίτσας, που ξεκίνησε μία διαδρομή 400 μιλίων, ώστε να ξανασυναντήσει το αφεντικό της, που αναγκαστικά την αποχωρίστηκε.
Συγκεκριμένα, ο Λούκας, το αφεντικό της, παίζει και φροντίζει την σκυλίτσα του για χρόνια. ‘Όμως, κάποια στιγμή, αρχίζουν να εμφανίζονται παράπονα ορισμένων κατοίκων της γειτονιάς. Κάνουν λόγο για κατοχή μη επιτρεπόμενης ράτσας σκύλου. Καταφεύγουν, λοιπόν, στη δημοτική αστυνομία, όπου εκεί η Μπέλλα χαρακτηρίζεται «επικίνδυνη». Έτσι, ο Λούκας στέλνει τη σκυλίτσα να μείνει με τη θεία και το θείο του στο Νέο Μεξικό, ώστε να αποφύγει τη μεταφορά της σε τοπικό καταφύγιο ζώων. Μα, επειδή της λείπει το αφεντικό της, αποφασίζει να κάνει 400 μίλια ταξίδι για να τον συναντήσει. Περνάει από πολλές και δύσκολες καταστάσεις και τελικά, μετά από δύο χρόνια, ξανασυναντιούνται. Μετακομίζουν και μένουν για πάντα μαζί!
Μου άρεσε πολύ η ερμηνεία των ηθοποιών. Ο ηθοποιός Τζόνα Χάουερ – Κινγκ, που ενσάρκωνε τον Λούκας, ήταν τόσο πειστικός όταν προσπαθούσε να υπερασπιστεί τον καλύτερό του φίλο, την Μπέλλα, αλλά και όταν την αποχωρίστηκε, κατάφερε να μάς μεταφέρει πολύ συγκίνηση και αληθινό συναισθηματικό προβληματισμό. Επίσης, η ηθοποιός Μπράις Ντάλας, που δάνεισε τη φωνή της στην σκυλίτσα, πέτυχε με τη χροιά της να μάς περάσει τα συναισθήματα της Μπέλλας με πολύ έντονο τρόπο. Επιπρόσθετα, τα σκηνικά ήταν πλούσια με εντυπωσιακά πλάνα. Είδαμε όμορφα παραδοσιακά σπίτια, σε καλαίσθητες γειτονιές. Ταξιδέψαμε σε χιονισμένα μέρη, σε τοπία με βλάστηση, με δάση και βουνά. Φυσικά, και τα εξωτερικά πλάνα, που έδειχναν τις περιπλανήσεις της σκυλίτσας αλλά και τις συναντήσεις της με τα άλλα ζώα , άψογα. Ο συνδυασμός της περιπέτειας, της συγκίνησης, αλλά και του χιούμορ, μού κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.
Εύχομαι να το δείτε όσοι περισσότεροι μπορείτε, γιατί πρόκειται για μια ταινία εξαιρετική, με θέμα την φιλία και το δέσιμο του ανθρώπου με το κατοικίδιο ζώο του και πώς ένα ζώο, αν το αγαπάς πραγματικά, δένεται κι αυτό μαζί σου και γίνεστε οικογένεια. Είναι κρίμα κάποιοι «άνθρωποι» να κακοποιούν τα ζώα, γιατί βλέπουμε, πως είναι αθώες ψυχές, που πονούν και θλίβονται αν χάσουν τον «άνθρωπό» τους. Είναι, πράγματι, μέλη της οικογένειας!
Επειδή κάποιους δεσμούς δεν τους σπάει η απόσταση, διανύστε, λοιπόν, αυτά τα 400 μίλια και ζήστε μία πραγματική αγάπη!
Παναγιώτης Αργυρός, Α3
Αγαπητοί συμμαθητές,
Πέρυσι, τον χειμώνα, είχα βγει για μια πολύ ιδιαίτερη και αξέχαστη έξοδο μαζί με την οικογένειά μου και με κάποιους στενούς φίλους μου, για να δούμε την ταινία «Ο Χάρι Πότερ και η Κάμαρα με τα Μυστικά». Πρόκειται για μία αμερικάνικη περιπετειώδη ταινία φαντασίας, όπου πιστεύω πως θα σας αρέσει πολύ!
Όλα ξεκινούν από ένα άθλιο καλοκαίρι του Χάρι Πότερ, ο Χάρι είναι ένα μυστήριο και πολύ έξυπνο παιδί, με αρκετές γνώσεις για την μαγεία. Αναγκάζεται να ξοδεύει τα καλοκαίρια του με μόνη την οικογένειά του, τους θείους του (αφού οι γονείς του έχουν πεθάνει). Κάποια μέρα όμως, ο Ρον Ουέσλι (ένας πολύ καλός φίλος του Χάρι) και οι αδερφοί του, αποφασίζουν να πάνε να τον πάρουν, για να τον προετοιμάσουν για την καινούρια χρονιά στο σχολή των μάγων (Χόγκουαρτς)!
Η νέα σχολική χρονιά στο Χόγκουαρτς ξεκινά! Τα μαθήματα για μάγους αρχίζουν και όλα πάνε φυσιολογικά, μέχρι να εμφανιστεί το πρώτο σημάδι τρόμου. Κάποια μέρα, λοιπόν, ο Χάρι αρχίζει να ακούει μια απειλητική φωνή που κανένας άλλος δεν μπορούσε να ακούσει. Τότε οι Χάρι, Ρον και Ερμιόνη-μια κοπέλα που γνωρίζει πολλά πράγματα για τον κόσμο της μαγείας και είναι μέλος αυτής της μικρής ομάδας- βρίσκουν το μήνυμα «Η Κάμαρα των Μυστικών έχει ανοίξει» .Ύστερα από πολλά στοιχεία που τους δίνονται για να καταφέρουν να λύσουν αυτό το μυστήριο, ο Χάρι και ο Ρον βρίσκουν την είσοδο της Κάμαρας. Αφού αποφασίζουν να την διασχίσουν, έρχονται αντιμέτωποι με τον Τομ Ριντλ, που είναι ο διάδοχος, ο οποίος στέλνει ένα φονικό τέρας για να σκοτώσει τον Χάρι. Ύστερα από μια τρομακτική μάχη, ο Χάρι σκοτώνει το τέρας και τον Τομ.
Η κινηματογραφική ταινία αυτή με εντυπωσίασε! Υπήρχαν εντυπωσιακά εφέ, έντονη μουσική που προκαλούσε φόβο, κατάλληλοι φωτισμοί σε όλη την διάρκεια της ταινίας, στοιχεία τα οποία δημιουργούσαν ατμόσφαιρα μυστηρίου, και τα γεγονότα παρουσιάζονταν πιο ρεαλιστικά.
Στην επιτυχία της ταινίας έπαιξε ρόλο η επιλογή των κατάλληλων ηθοποιών που ταίριαζαν πολύ με τα πρόσωπα που υποδύονταν. Ήταν τόσο πειστικοί που πραγματικά ένιωθα ότι έβλεπα τους ίδιους τους ήρωες και αισθανόμουν ανυπομονησία και περιέργεια για την λύση του μυστηρίου
Τέλος, μου άρεσε η δομή και η υπόθεση της ιστορίας αυτής. Μου άρεσε ο τρόπος που συνέδεε πραγματικές καταστάσεις αλλά στον κόσμο της μαγείας. Έτσι παρακολουθούμε μια φυσιολογική σχολή με μαθητές και καθηγητές, όπου όμως αρκετά μαθήματα δίδασκαν την μαγεία.
Η ταινία αυτή εμπίπτει στο είδος της φαντασίας και του μυστηρίου και πιστεύω ότι θα σας κινήσει το ενδιαφέρον, για να την δείτε…
Με εκτίμηση η συμμαθήτριά σας
Βαβουράκη Κωνσταντίνα
Αγαπημένοι μου συμμαθητές
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο παρακολούθησα μια παραλλαγή της παράστασης ΄΄ο γάτος που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει΄΄ βιβλίο του Λουίς Σεπούλβεδα σε σκηνοθεσία του κ. Παπαδόπουλου και αποφάσισα να σας μιλήσω γι’ αυτή, διότι με εντυπωσίασε ιδιαίτερα.
Η παράσταση αφηγείται τις περιπέτειες του Ζορμπά του γάτου που προσπάθησε να μάθει σε ένα ορφανό γλαροπούλι να πετάει. Όλα άρχισαν την ημέρα που η Κενγκά η μάνα-γλάρος χτυπήθηκε από μια πετρελαιοκηλίδα και κατέληξε σε ένα μπαλκόνι, όπου τη βρήκε ο γάτος. Όμως, ήταν πολύ αδύναμη και έτσι πριν πεθάνει του ζήτησε να προσέχει το γλαρόνι και να του μάθει να πετάει. Εκείνος δέχθηκε, διότι ήταν ευαίσθητος και συγκινήθηκε απ΄ την ιστορία της Κενγκά. Στη συνέχεια, κατάλαβε ότι δεν είχε ιδέα για το πως να φροντίσει το αβγό και έτσι ζήτησε βοήθεια από κάποιους γάτους που ήταν ‘‘ειδικοί’’ σ’ αυτά. Αρχικά, μετέφεραν το αβγό σε μια αποθήκη, ώστε να μην το φάει κανένας άλλος γάτος. Εκεί, γεννήθηκε ένα όμορφο γλαρόνι που ονομάστηκε Καλότυχη. Σύντομα, άρχισαν και οι προσπάθειες να μάθει να πετάει. Όμως, ήταν πολύ φοβισμένο και δεν ήθελε ούτε να ακούει για πέταγμα. Τότε οι γάτοι είχαν μια ιδέα… Πιστεύω πως αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον σημείο της παράστασης και θα ήταν καλό να το δείτε στο θέατρο, ώστε να έχετε την αγωνία για το τέλος.
Η συγκεκριμένη παράσταση είναι πολύ σπουδαία, διότι θέλει να περάσει στο κοινό ένα μήνυμα. Ειδικότερα, εξηγεί πόσο κακό κάνει ο άνθρωπος στο περιβάλλον και στα ζώα με την απροσεξία και την αδιαφορία του, όπως για παράδειγμα προκαλώντας την πετρελαιοκηλίδα. Με την παρακολούθηση αυτής της παράστασης λοιπόν, οι νέοι ευαισθητοποιούνται σε περιβαλλοντικά ζητήματα με ευχάριστο τρόπο και μαθαίνουν να σέβονται τη φύση. Άρα, τα παιδιά έχουν διπλό κέρδος.
Επίσης, ο θίασος που παίζει στην παράσταση είναι εξαιρετικός. Όλοι οι ηθοποιοί είναι επαγγελματίες, ευρέως γνωστοί στον χώρο του θεάματος, για παράδειγμα η κυρία Γεωργιάδου, ο κύριος Παπαδάκης κ.ά. Όλοι τους έχουν μεγάλη εμπειρία και υψηλές σπουδές σε Δραματικές σχολές. Επιπλέον, είναι θίασος εδώ και αρκετό καιρό και συνεργάζονται άψογα, όπως πχ. στην παράσταση <<ο Μικρός Πρίγκιπας>> ή << Το αγόρι με τη βαλίτσα>>. Έτσι, υποδύονται με ακρίβεια τους χαρακτήρες, με αποτέλεσμα να μπαίνουν στο κλίμα της υπόθεσης όλοι οι θεατές. Αυτό κάνει την παράσταση ακόμη πιο ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική.
Επομένως, θα ήταν πολύ καλή επιλογή να παρακολουθήσετε τη συγκεκριμένη παράσταση και ελπίζω αν τελικά το κάνετε να το διασκεδάσετε όσο κι εγώ.
Ειρήνη Κάκκαβου, Α3
Αγαπητοί μου συμμαθητές,
πριν από περίπου έναν μήνα, παρακολούθησα με τους γονείς μου μία κινηματογραφική ταινία που με ενθουσίασε, και θα ήθελα να σας μιλήσω για αυτήν.
Η ταινία αυτή ονομάζεται «Αλεξίσφαιροι Ντετέκτιβ/Rush Hour» και είναι αστυνομική κωμωδία αμερικανικής παραγωγής του 1998, που πρωταγωνιστούν ο Jackie Chan ως Επιθεωρητής Λι/Inspector Lee και ο Chris Tucker ως Detective James Carter/Ντετέκτιβ Τζέιμς Κάρτερ. Οι δύο αυτοί άντρες δουλεύουν για την αστυνομία και αναλαμβάνουν την υπόθεση απαγωγής της κόρης του Πρόξενου Χαν, η οποία πέφτει στα χέρια του Χουντάο, του πιο ξακουστού μαφιόζου στο Χονγκ Γκονγκ. Ο Λι και ο Κάρτερ περνάνε από πολλές ξεκαρδιστικές περιπέτειες και από πολλές μάχες καράτε μέχρι που καταφέρνουν να φέρουν την μικρή σώα πίσω στο σπίτι της.
Πιστεύω πως πρέπει να την δείτε. Η βασικότερη αιτία είναι οι ηθοποιοί. Ο Jackie Chan μαζί με τον Chris Tucker προσφέρουν ατελείωτες στιγμές γέλιου αλλά και συγκίνησης εξ αιτίας των αντιδράσεων τους. Βέβαια, μπορεί σε κάποιον να μην αρέσουν αυτοί οι ηθοποιοί, ή τουλάχιστον ένας από αυτούς. Το καταλαβαίνω, αλλά θεωρώ ότι έπειτα από αυτή την ταινία θα τους αγαπήσετε ή έστω, θα τους συμπαθήσετε λίγο περισσότερο. Οπότε, προτείνω ανεπιφύλακτα να την δείτε, μόνο και μόνο για αυτό το εκρηκτικό δίδυμο.
Ακόμη ένας σημαντικός, κατά την γνώμη μου, λόγος, είναι ότι, η συγκεκριμένη ταινία συνδυάζει κωμωδία και δράση, κρατώντας τον θεατή σε αγωνία και κάνοντάς τον να γελάσει, όπως όταν ο Κάρτερ προσπαθεί να αποτρέψει τον Λι από το να δει τον Πρόξενο(εντολή που έχει πάρει από το FBI), με αποτέλεσμα οι σκηνές που εξελίσσονται, να δείχνουν τον Κάρτερ να τον βρίσκει αλλά και να τον χάνει, όπως επίσης, και στο τέλος, που οι απαγωγείς εμφανίζουν την μικρή σωσμένη με εκρηκτικά και ο θεατής έχει την αγωνία για το αν η μικρή τελικά θα σωθεί. Ωστόσο, οι απόψεις του καθένα από εμάς διαφέρουν. Σε κάποιον, για παράδειγμα, μπορεί να μην του αρέσουν οι ταινίες δράσης ή οι κωμωδίες. Αυτό είναι προφανές, αλλά νομίζω ότι αυτή η ταινία είναι ένας ωραίος τρόπος να περάσει κανείς ευχάριστα την ώρα του. Επειδή, λοιπόν, έχω δει πολλές ταινίες τέτοιου είδους, νομίζω ότι αυτή είναι, αν όχι η καλύτερη, από τις καλύτερες.
Μπορεί, εν τέλει, αυτή η ταινία να μην έχει πάρει κάποιο βραβείο ή κάτι παρόμοιο, αλλά, θεωρώ πως αξίζει να την δείτε, ειδικά αν σας αρέσουν τέτοιου είδους ταινίες ή ακόμα και οι ηθοποιοί.
Βασιλική Κόκκορη, Α3
Αγαπητοί μου συμμαθητές,
Πρόσφατα πήγα με τους γονείς μου και την αδερφή μου στο σινεμά για να παρακολουθήσουμε μια ταινία. Η ταινία αυτή με εντυπωσίασε ιδιαίτερα, για αυτό αποφάσισα να σας γράψω για αυτή δύο λόγια.
Η ταινία αυτή με το όνομα “Yesterday” μιλάει για έναν Ινδό τραγουδιστή ο οποίος είχε λατρεία με την μουσική ειδικά με το αγαπημένο του συγκρότημα “Beatles”. Έπαιζε πολύ συχνά μουσική με την κιθάρα του έξω στην προσπάθεια του να κάνει καριέρα χωρίς όμως να το καταφέρει. Το δευτερόλεπτο της αλλαγής της χιλιετίας, σαν από θαύμα, όλοι οι άνθρωποι του κόσμου ξέγραψαν για πάντα από την μνήμη τους μερικά πράγματα όπως τα τσιγάρα, την κόκα-κόλα και το βασικότερο της ταινίας, το ιστορικό συγκρότημα “Beatles”. Ελάχιστοι άτυχοι άνθρωποι που εκείνη την στιγμή έπαθαν ατύχημα, θυμούνταν ακόμα. Ένας από τους λίγους, ήταν και ο τραγουδιστής που τραυματίστηκε από τροχαίο ατύχημα. Αργότερα κατάλαβε πως δεν θυμόταν κανένας αυτά τα πράγματα αφού κανείς δεν ανταποκρίθηκε αλλά απόρησε στο άκουσμα τους. Όταν έβγαλε την κιθάρα του και άρχισε να παίζει ένα πολύ γνωστό κομμάτι, το “Yesterday” των “Beatles”, όλοι οι περαστικοί και φίλοι του, ενθουσιάστηκαν! Έτσι με τα τραγούδια τους, σαν να τα άκουγε πρώτη φορά ο κόσμος τα λάτρεψε και έκανε τεράστια καριέρα μέσω αυτών. Αποκτούσε σιγά-σιγά κοινό και θαυμαστές από όλο τον κόσμο και έκανε αρκετές συναυλίες. Σε μια από αυτές, δύο άνθρωποι που στο δευτερόλεπτο της αλλαγής της χιλιετίας είχαν πάθει και αυτοί κάποιο ατύχημα ήρθαν και του μίλησαν. Στην αρχή αυτός φοβήθηκε πως θα τον κατάγγελλαν που έκλεψε τα τραγούδια του ξένου συγκροτήματος, εκείνοι όμως τον συγχάρηκαν που έκανε κάτι τόσο θαυμάσιο, που κρατούσε στην μνήμη των ανθρώπων τα τραγούδια του εκπληκτικού αυτού ξεχασμένου πια συγκροτήματος. Στην τελευταία συναυλία που έδωσε στην ταινία, αποκάλυψε στους ακροατές του την αλήθεια, δηλαδή ότι τα τραγούδια δεν ήταν δικά του αλλά ενός ξακουστού συγκροτήματος που πλέον κανείς δεν θυμόταν. Αυτό το έκανε γιατί δεν μπορούσε να ζήσει ξέροντας ότι τα τραγούδια δεν ήταν δικά του.
Αυτή η ταινία ξεχώρισε γιατί έδωσε σε εμάς τους νεότερους την ευκαιρία να γνωρίσουμε τους θρυλικούς “Beatles”. Επίσης έδειξε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο πόσο αξεπέραστη ήταν η μουσική και τα τραγούδια τους εφόσον λατρεύτηκαν και πάλι δεκαετίες μετά όταν τραγουδήθηκαν ξανά από ένα άσημο Ινδό. Επίσης έκανε εντύπωση και ο χαρακτήρας του πρωταγωνιστή ο οποίος αν και είχε κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, είχε γίνει διάσημος-επιτυχημένος τραγουδιστής, δεν ανέχτηκε να στηρίξει την καριέρα του πάνω σε ένα τεράστιο ψέμα.
Τέλος το σενάριο ήταν πολύ πρωτότυπο και οι ηθοποιοί αν και δεν ήταν τόσο γνωστοί έδωσαν μια εξαιρετική και χιουμοριστική ερμηνεία. Μου άρεσε πολύ και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να παρακολουθήσετε και εσείς αυτήν την ταινία.
Κλεοπάτρα Λυμπέρη, Α3
Αγαπητοί Συμμαθητές και Συμμαθήτριες,
Θέλω να σας προτείνω μια σπουδαία κινηματογραφική ταινία που είδα πρόσφατα είναι: η «Ευτυχία». Η συγκεκριμένη ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά το 2019 και αναφέρεται στη ζωή της μεγάλης στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.
Η ταινία αρχίζει με την Μικρασιατική Καταστροφή, πιο συγκεκριμένα στην Σμύρνη όπου ζει η Ευτυχία. Μετά, από πολλές δυσκολίες φτάνει πρόσφυγας στην Αθήνα με την οικογένειά της. Στην Αθήνα βρίσκει τον σύζυγο της αλλά έχει αποφασίσει να τον χωρίσει. Παίρνοντας το ένα παιδί από τα δύο ξεκινάει μια νέα ζωή παίζοντας θέατρο. Όμως όλα αλλάζουν όταν η Ευτυχία εθίζεται με τον τζόγο. Τα προβλήματα της τα μετατρέπει σε στίχους. Σιγά, σιγά οι στίχοι γίνονται τραγούδια και ταυτοχρόνως η ίδια διάσημη. Γνώρισε μεγάλα ονόματα της εποχής με τα οποία συνεργάστηκε, όπως, ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Μανώλης Χιώτης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Απόστολος Καρδάρας και πολλοί άλλοι. Ξαφνικά εκεί που όλα είναι μια χαρά μια τούμπα έρχεται στην ζωή της. Ο θάνατος της μάνας της, μετά ο θάνατος του συζύγου της, του Γεωργίου Παπαγιαννόπουλου και έπειτα ο θάνατος της κόρης της, την φέρνουν πιο κοντά στον τζόγο και να χαρτοπαίζει. Όμως, και σε αυτή την δυσκολία τα ξεχνάει όλα και κάνει αυτό που αγαπά, το να γράφει στίχους. Μερικές από τις επιτυχημένες δημιουργίες της είναι: « Δύο πόρτες έχει η ζωή», « Ρίξτε στο γυαλί φαρμάκι», «Όνειρο απατηλό» και « Είσαι η ζωή » (αυτά τα τραγούδια είναι στην ταινία αλλά και στο YouTube). Η ταινία τελειώνει με την Ευτυχία να βλέπει τα πρόσωπα που έχασε μπροστά της και στην τελευταία σκηνή όλοι αυτοί να είναι γύρω της σε ένα παγκάκι και η πρωταγωνίστρια να φεύγει από την ζωή.
Ένας από τους λόγους που σας παροτρύνω να δείτε αυτήν την ταινία είναι ότι μας διδάσκει πολλά πράγματα, όπως να μην τα παρατάμε όταν έχουμε δυσκολίες, να βάζουμε στόχους και να πραγματοποιούμε τα όνειρά μας. Αυτή η γυναίκα κατάφερε να σταθεί στα πόδια της και να αποτελέσει ένα κομμάτι του ελληνικού τραγουδιού. Αυτό που ήθελε να κάνει στην ζωή της το έκανε με θάρρος, χωρίς πολύ σκέψη και για μένα αποτελεί παράδειγμα. Αυτά, όμως, που δεν πρόκειται να υιοθετήσω είναι οι κακές συνήθειες της: το τσιγάρο και ο τζόγος.
Άλλος ένας λόγος είναι πως αυτή η ταινία είναι συγκινητική και ταυτόχρονα χιουμοριστική. Οι συγκινητικές στιγμές είναι όταν η πρωταγωνίστρια χάνει τα αγαπημένα της πρόσωπα. Ευτυχώς υπάρχουν και οι αστείες σκηνές στις οποίες η Ευτυχία συναναστρέφεται με άλλους ρεμπέτες και μιλάει τη γλώσσα τους. Η ταινία είναι γεμάτη ωραία τραγούδια που σε μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή.
Αυτή είναι η Ευτυχία και η ζωή της και κατά την γνώμη μου είναι μια από τις καλύτερες ταινίες που έχει βγάλει ο ελληνικός κινηματογράφος και μας διδάσκει πολλά ηθικά πράγματα. Ελπίζω να σας βοήθησα να πάρετε μια ιδέα για το περιεχόμενο της ταινίας και να σας έπεισα να πάτε να την δείτε!
Ο συμμαθητής σας,
Δρίβας Αλέξανδρος Α3
Το τρέιλερ της ταινίας: https://www.youtube.com/watch?v=986_9-ki12w
Αγαπητοί συμμαθητές,
Το καλοκαίρι παρακολούθησα τις Μικρές Κυρίες, με σκηνοθέτιδα την Γκρέτα Γκέργουιγκ και με παραγωγή την Έιμι Πασκάλ, τον Ντενίς Ντι Νόβι και τον Ρόμπιν Σβίκορντ. Πρόκειται για μια κινηματογραφική ταινία που με εντυπωσίασε. Πιο συγκεκριμένα παρακολούθησα την συγκεκριμένη ταινία στο θερινό σινεμά μαζί με την φίλη μου.
Στην ταινία αυτή οι τέσσερις αδελφές Μαρτς αποτελούν τις κεντρικές ηρωίδες, καθώς ο πατέρας μάχεται στον Εμφύλιο Πόλεμο της Αμερικής τον 18ο αιώνα. Η Τζο μια ανεξάρτητη, αποφασισμένη και φιλόδοξη κοπέλα έχει ως όνειρο να γίνει συγγραφέας, χωρίς να έχει την υποστήριξη της οικογένειας της. Η Μπεθ είναι η πιο ευαίσθητη από όλες τις αδελφές, με ταλέντο στη μουσική. Η Μεγκ έχει ως σχέδια να γίνει ηθοποιός, ωστόσο τα παρατάει όλα, όταν ερωτεύεται και παντρεύεται έναν φτωχό δάσκαλο. Η Έιμι, η μικρότερη και πιο ζωηρή θέλει να γίνει ζωγράφος. Ο Λόρι ένα πλούσιο αγόρι, που μένει στο διπλανό σπίτι συμπαραστέκεται στα κορίτσια. Κάθε αδελφή θα προσπαθήσει να σπάσει τα στερεότυπα και κάνει το όνειρο της πραγματικότητα.
Την ταινία αυτή θα πρότεινα να την δείτε και εσείς, διότι μέσα αυτήν ταινία μπορείς να αισθανθείς τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ζούσαν στον Εμφύλιο Πόλεμο της Αμερικής, αλλά και τον τρόπο σκέψης και τις συνήθειες των ανθρώπων τον 18ο αιώνα. Οι άνθρωποι στον Εμφύλιο πόλεμο της Αμερικής είχαν ελάχιστα αρκετά χρήματα, που με ζόρι μπορούσαν να τρέφονταν. Όσες οικογένειες έστελναν τους άνδρες στο πόλεμο, είχαν τον φόβο ότι μπορεί να πεθαίναν. Επίσης, αν αρρώσταινες εκείνη την εποχή δύσκολα θα κατάφερνες να ζήσεις, διότι δεν υπήρχαν χρήματα για τα κατάλληλα φάρμακα και για τους γιατρούς. Τέλος, την εποχή εκείνη οι γυναίκες ήταν αναγκασμένες να παντρεύονταν σε αρκετά νεαρή ηλικία.
Επίσης, οι Μικρές Κυρίες μας δείχνουν ως μήνυμα ότι αν κάποιος έχει όνειρα μπορεί να μάχεται και να θυσιάζεται για να μπορέσει να τα πραγματοποιήσει χωρίς να τον εμποδίσει κανένας. Για παράδειγμα, η Τζο χωρίς την υποστήριξη της οικογένειας της μαχόταν για χρόνια ώστε να καταφέρει να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα, δηλαδή να εκδώσει το δικό της βιβλίο.
Τέλος, στην ταινία συμμετείχαν αξιόλογοι ηθοποιοί (Meryl Streep, Emma Watson, Lui Garrrel, Laura Dern, James Norton, Tracy Letts, Timothee Chalamet, Sorcha Ronan Eliza Scanlen και Florence Pugh) ενώ η ταινία απέσπασε έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ: Καλύτερης ταινίας, Α’ και Β’ Γυναικείου Ρόλου, Διασκευασμένου Σεναρίου, Κουστουμιών και Πρωτότυπης Μουσικής.
Συνοψίζοντας, θα πρότεινα σε όλους σας να δείτε αυτήν την ταινία για τους παραπάνω λόγους.
Η συμμαθήτριά σας
Όλγα Καλτσούνη
“Jurassic Park”
Αγαπητοί/ες συμμαθητές/ριες,
Αυτό το κείμενο αφορά μια φανταστική ταινία που ονομάζεται “ Jurassic Park” την οποία είδα πρόσφατα στον κινηματογράφο και μου άρεσε πολύ. Γι΄ αυτό αποφάσισα να την προτείνω και σε εσάς.
Πρόκειται για μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, όπου οι πρωταγωνιστές, Δρ Άλαν και Δρ Έλι γνωρίζουν τον γνωστό επιστήμονα Τζον Χάμοντ, ο οποίος μετά από πολλά χρόνια κατάφερε να επαναφέρει τους δεινόσαυρους στη ζωή και έφτιαξε ένα πάρκο, όπου ο κόσμος μπορεί να τους βλέπει από κοντά! Ο Άλαν και η Έλι επισκέπτονται το πάρκο και μαθαίνουν για τους δεινόσαυρους παρέα με τα εγγόνια του Τζον, Τιμ και Λεξ που έχουν έρθει επίσης για ξενάγηση στο πάρκο. Όλα πήγαιναν μια χαρά, καθώς η πορεία τους μες’ το πάρκο ήταν μαγική, μέχρι που κάτι πήγε στραβά και τα κλουβιά που ήταν εγκλωβισμένοι οι δεινόσαυροι άνοιξαν και εκείνοι άρχισαν να καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Οι ζωές του Άλαν, της Έλι, αλλά και των παιδιών Τιμ και Λέξ βρίσκονταν σε μεγάλο κίνδυνο, καθώς ήταν παγιδευμένοι στο πάρκο, χωρίς καμία έξοδο και με όλους τους τρομακτικούς, ανθρωποφάγους δεινόσαυρους να παραμονεύουν! Θα καταφέρουν να επιβιώσουν;
Η ταινία αυτή είναι καταπληκτική, καθώς οι περίεργοι ήχοι και τα θεαματικά σκηνικά σε αφήνουν άφωνο. Επίσης δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι έχει πάρει τρία Όσκαρ, καθώς και ήταν υποψήφιο για το Γκράμι του καλύτερου soundtrack! Οι ηθοποιοί είναι επίσης φανταστικοί και παίζουν πολύ καλά τον ρόλο τους, δίνοντάς μας την εντύπωση ότι αυτό το γεγονός ήταν αληθινό!
Είναι ένας πολύ καλός τρόπος να καλλιεργήσουμε την φαντασία μας, την οποία δεν πρέπει να περιορίζουμε. Επίσης μας βοηθάει να καταλάβουμε πως σε αυτή την ζωή πρέπει να μην είμαστε δύσπιστοι, αλλά να τα περιμένουμε όλα!
Πιστεύω πως όλοι πρέπει να δουν αυτή την ταινία, διότι αν την δουν μια φορά, θα διαπιστώσουν πως είναι καταπληκτική και θα θέλουν να την βλέπουν ξανά και ξανά.
Πελαγία Καλαμάρα
Aγαπητοί μου συμμαθητές,
Μία από τις κινηματογραφικές ταινίες που έχω παρακολουθήσει και μου άρεσε πολύ είναι το «Avengers: Endgame» μια καταπληκτική ταινία. Είναι μια ταινία σε σκηνοθεσία Τζο Ρούσο με συντελεστές τον Τομ Χόλλαντ, Ρόμπερτ Ντάουνι ,Τιμ Στιούαρτ και πολλοί άλλοι
Η συγκεκριμένη ταινία είναι άκρως θεαματική διότι οι ήρωες της Marvel προσπαθούν να σταματήσουν τον μοχθηρό εχθρό τους τον Thanos που προσπαθεί να βρει όλα τα πετράδια που θέλει και να καταστρέψει τον πλανήτη Γη. Στο δρόμο στάθηκαν πολλά εμπόδια και δεν του πήγαν όλα έτσι όπως ήθελε. Αλλά ο Thanos δεν ήταν μόνος του. Επειδή ήξερε πως δεν μπορεί να βρει όλα τα πετράδια και να πολεμήσει ταυτόχρονα, είχε και έναν πολύ μεγάλο στρατό από μεγάλα μωβ πράγματα σαν αυτόν και τρόμαζαν όλο τον κόσμο. Οι Avengers όμως δεν τα παρατούσαν. Πίστευαν στους εαυτούς τους και πίστευαν ότι θα το νικήσουν. Στο τέλος θα γίνει μια πολύ μεγάλη μάχη μεταξύ τους που θα την νικήσουν οι Avengers και θα πάρουν τα πετράδια του Thanos και θα τα σπάσουν για να εξαλειφτεί ο εχθρός και να γίνει σκόνη, αλλά δυστυχώς είχαν μια απώλεια που στεναχώρησε πάρα πολύ τους θεατές της ταινίας και αυτή είναι του Iron Man δυστυχώς σκοτώθηκε στην τελευταία μάχη.
Καταρχάς, ο πρώτος λόγος που σας συνιστώ αυτή την φανταστική ταινία είναι επειδή όλη την ώρα σε κρατάει σε αγωνία και σε ξαφνιάζει συνεχώς διότι αλλάζει συνεχώς η ροή της ταινίας με τέτοιο εκπληκτικό τρόπο που σε κάνει να μένεις με το στόμα ανοιχτό. Ακόμη είσαι συνεχώς όλη την ώρα ξαφνιασμένος και έκπληκτος διότι δεν γινόταν να προβλέψεις τίποτα και ενώ εσύ νόμιζες ότι θα γίνει το συνηθισμένο μοτίβο μιας τέτοιας ταινίας με σούπερ-ήρωες, ο σκηνοθέτης σε ξαφνιάζει και δημιουργεί κάτι πολύ ευρηματικό που δεν το περιμένεις.
Επίσης, άλλος ένας λόγος είναι ότι οι ηθοποιοί που υποδύονται τους ρόλους της ταινίας είναι εξαιρετικοί. Είναι τόσο ταλαντούχοι που τις εντολές που τους έδινε ο σκηνοθέτης τους της εκτελούσαν απίστευτα. Ακόμη όλοι οι ηθοποιοί της ταινίας είχαν μπει στο πετσί του ρόλου και τον υποδύονταν λες και ήταν η πραγματική τους ζωή. Για αυτό τον λόγο χαρακτηρίζονται όσοι έπαιξαν σε αυτή την ταινία άριστοι ηθοποιοί και ταλαντούχοι.
Για αυτούς τους λόγους που ανέφερα πιστεύω πως πρέπει οπωσδήποτε να την παρακολουθήσετε και να εκπλαγείτε από την απίστευτη ιστορία που έχει δημιουργηθεί γύρω από την ταινία
Στράτος Κατσιρέας
