Γράφει ο Τοζίδης Γιώργος
Στην Ελλάδα, η τελευταία φορά που έγινε μια μεγάλη αλλαγή στο εκπαιδευτικό σύστημα ήταν τη χρονιά του 1964, κατά την οποία οι ιδέες που παρουσιάστηκαν ήταν προοδευτικές. Εισήχθη η δημοτική γλώσσα, η εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και η δωρεάν παιδεία που δεν υπήρχαν στην εκπαίδευση κατά τα προηγούμενα χρόνια. Έπειτα, το 1984 καθιερώθηκε το μονοτονικό σύστημα. Ωστόσο τα χρόνια περνάνε και ενώ τα πάντα γύρω εκσυγχρονίζονται, το εκπαιδευτικό σύστημα παραμένει το ίδιο.
Στα γυμνάσια η κατάσταση είναι τραγική. Οι έφηβοι μαθητές ξυπνούν στις 7 το πρωί για να πηγαίνουν στο σχολείο, όπου για 6 ή 7 ώρες αποστηθίζουν ατελείωτες γνώσεις σε μια πληθώρα μαθημάτων. Δυστυχώς, ο οργανισμός των σημερινών εφήβων είναι απίθανο να προσαρμοστεί σε αυτή την νοοτροπία. Και όσοι υποστηρίζουν οτι οι έφηβοι φταίνε που τους αρέσει το ξενύχτι, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι, όταν βρίσκονταν εκείνοι στην ηλικία τους απεχθάνονταν την ιδέα να ξυπνάνε νωρίς το πρωί για να πηγαίνουν στο σχολείο. Μπορεί ακόμα να μισούνε το γεγονός ότι ξυπνάνε νωρίς για να πηγαίνουν στη δουλειά τους….
Έπειτα, η εκπαίδευση με τρόπο απόλυτα δασκαλοκεντρικό είναι ξεπερασμένη! Ενώ ο καθηγητής παραδίδει το μάθημα, ο μαθητής δεν έχει τη δυνατότητα να αφομοιώσει πάντα τη γνώση ούτε και να συγκεντρωθεί αρκετά. Η συνέπεια αυτού, είναι ο μαθητής να μην κατακτήσει την ύλη και να μην πάρει καλούς βαθμούς. Εξάλλου, ο τρόπος της διδασκαλίας είναι μονότονος και βαρετός. Σε αυτό, μερίδιο ευθύνης φέρουν οι καθηγητές με τον τρόπο που επιλέγουν να κάνουν το μάθημα χωρίς έμπνευση και χωρίς τη βοήθεια της τεχνολογίας. Η πλειοψηφία τους είναι κεντραρισμένοι στο βιβλίο και στην ύλη που δίνει το αναλυτικό πρόγραμμα. Δεν επιλέγουν να κάνουν επαναλήψεις σε ενότητες που μπορεί κάποια παιδιά να μην έχουν καταλάβει και αντίθετα, προχωράνε παρακάτω την ύλη σε πράγματα που βασίζονται σε προηγούμενα μαθήματα, όπου τα παιδιά έχουν κενά. Έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Οι μαθητές πρέπει να καθίσουν μόνοι τους στο σπίτι να διαβάσουν. Δεν βρίσκουν απαντήσεις στα ερωτήματά τους και συχνά οδηγούνται στα ιδιαίτερα μαθήματα και τα φροντιστήρια. Και μιλάμε για Δωρεάν Εκπαίδευση!!!
Τίποτα και σχεδόν κανένας στα σημερινά σχολεία δεν εμπνέει τους μαθητές να μάθουνε πράγματα, τα οποία αν παρουσιάζονταν με τρόπο πιο δημιουργικό, θα τους κέντριζαν το ενδιαφέρον! Ούτε οι καθηγητές ούτε ο τρόπος διδασκαλίας ούτε οι ώρες του σχολικού προγράμματος, ούτε η δασκαλοκεντρική εκπαίδευση….
Ωστόσο, μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, εάν ακουστούμε όλοι μαζί. Δεν εννοώ να κάνουμε καταλήψεις. Κανένας δεν δίνει σημασία. Ίσως αν κινητοποιηθούμε, αν φωνάξουμε όλοι μαζί, μαθητές και καθηγητές από όλη την Ελλάδα, οργανώσουμε με τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης συγκεντρώσεις, ίσως τότε οι άνθρωποι της Εκπαίδευσης στα μεγάλα κι αποκομμένα από την πραγματική σχολική ζωή γραφεία τους, μας ακούσουνε και αλλάξουν επιτέλους κάποια πράγματα στην Εκπαίδευση!!!
