παρΟΥΣΙΑ

Κάτι που ίσως πολλοί δε γνωρίζουν είναι η εφηβική θεατρική ομάδα της Ελευθερούπολης ΠΑΡΕ(Ν)ΘΕΣΗ που τα παλαιότερα χρόνια είχε ανεβάσει πολύ ενδιαφέροντα θεατρικά έργα. Κάποια από αυτά είναι :

Ο. Κ. Ε. Π. (ομάδα καταστολής ερωτικών παρακρούσεων) 2017

Η ΔΙΚΗ  2019

Η ΠΑΡΑΒΑΣΗ 2022

ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ 2023

Φυσικά καμία ομάδα δεν μπορεί να δουλέψει χωρίς κάποιον συντονιστή . Στη συγκεκριμένη ομάδα υπεύθυνη είναι η κ. Βάγια Παπαποστόλου. Η κ. Βάγια Παπαποστόλου ασχολείται με τη συγγραφή, τη μουσική και το θέατρο, ενώ παράλληλα έχει και ένα τμήμα Δημιουργικής Γραφής.

Ακολουθεί μια συνέντευξη με την Κ. Παπαποστόλου.

1. Γνωρίζουμε πως, μεταξύ άλλων, ασχολείστε και με τη συγγραφή. Θα θέλετε να μας πείτε κάποια πράγματα σχετικά με αυτό;

Από τα σχολικά μου χρόνια κατάλαβα πως το να γράφω με βοηθάει να εκφράζω όσα δεν μπορούσα με τον προφορικό λόγο. Δοκίμασα κι άλλους τρόπους, όπως για παράδειγμα τη ζωγραφική, τη μουσική κ.α. Η ανάγκη έκφρασης, ιδίως την περίοδο της εφηβείας μου, ήταν έντονη. Γράφοντας, ένιωθα μια ιδιαίτερη ελευθερία. Έμπαινα με φανταστικό τρόπο στις σκέψεις άλλων ανθρώπων, γινόμουν η ίδια κάποιος άλλος, ζούσα καταστάσεις όχι πραγματικές αλλά ενδιαφέρουσες για μένα, έβρισκα διέξοδο και έδαφος που ικανοποιούσε την αντιδραστική και καταγγελτική μου φύση και τάση απέναντι στα πράγματα, ένιωθα άνεση να πω όσα θέλω, χωρίς να κριθώ γι’ αυτά. Αυτό, βέβαια, προϋπόθετε πως τα γραπτά εκείνα θα έμεναν στο συρτάρι μου ή θα τα διάβαζαν το πολύ ένας- δύο φίλοι. Αργότερα ένιωσα την ανάγκη να επικοινωνήσω τα γραπτά μου. Έτσι, ξεκίνησα να γράφω και να παίρνω μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.  Αυτό ήταν μια πρώτη αναμέτρηση με τον εαυτό μου και μια πρώτης τάξεως άσκηση και ευκαιρία να διαπιστώσω το πόσο έτοιμη είμαι να διαχειριστώ μια πιθανή απόρριψη. Η ανταπόκριση και τα αποτελέσματα ήταν, τελικά, πολύ θετικά. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε ένα καινούριο ταξίδι, αυτό της έκδοσης των γραπτών μου και ως τώρα έχει εκδοθεί μια προσωπική μου συλλογή πεζών και έμμετρων κειμένων με τίτλο «Τα ομιχλώδη», το παραμύθι για παιδιά προσχολικής ηλικίας με τίτλο «Η Παραμυθού της σελήνης» από τις εκδόσεις Καστανιώτη, το επιστολικό μου μυθιστόρημα «Πολυαγαπημένη μου Άννα» από τις εκδόσεις Κέδρος και πολλά διηγήματά μου κυκλοφορούν σε τόμους και συλλογικές εκδόσεις, μαζί με κείμενα άλλων συγγραφέων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Αυτή τη στιγμή είναι υπό επεξεργασία προς έκδοση δυο από τα θεατρικά μου κείμενα.

2. Υπήρξε κάτι που σας εμπόδισε έστω και λίγο να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;

Ναι, σαφώς και υπήρξε. Ο εαυτός μου. Οι γνώμες των άλλων συχνά με επηρέαζαν αλλά, τελικά, ποτέ δεν στάθηκα σε αυτές. Πάντα επιχειρούσα και τολμούσα αυτό που ήθελα, αρκεί να νιώθω εγώ απολύτως καλά με το αποτέλεσμα μου. Συχνά, όμως, είχα αμφιβολίες. Τότε ήταν που η ίδια έβαζα φρένο στα κείμενά μου. Με τον καιρό κατάλαβα πως επρόκειτο για ανασφάλεια που έπρεπε να δουλέψω και να ξεπεράσω. Είχα ήδη ανθρώπους στον κύκλο μου που είχαν την εμπειρία, τη γνώση και το αισθητήριο να αντιληφθούν αν αυτό που έγραφα είχε τη δύναμη να σταθεί και να παρουσιαστεί στο αναγνωστικό κοινό και όταν εγώ κάπου αμφέβαλα, τη σκυτάλη έπαιρναν και παίρνουν εκείνοι, τους οποίους εμπιστεύομαι απόλυτα.

3. Το θεατρικό σας ταξίδι πώς ξεκίνησε; Σε πόσα θεατρικά έργα έχετε παίξει;

Το θεατρικό μου ταξίδι ξεκίνησε εντελώς ξαφνικά κι απρόσμενα το 2014. Η μόνη εμπειρία μου ως τότε ήταν αυτή του θεατή. Για την άμεση εμπλοκή μου, αφορμή στάθηκε η έντονη επιθυμία μιας παρέας εφήβων να δημιουργηθεί μια θεατρική ομάδα μέσα στην οποία θα μπορούν να λειτουργούν, να συνεργάζονται και τέλος να παρουσιάσουν μια θεατρική παράσταση. Γνωρίζοντας προσωπικά τα παιδιά αυτά κι έχοντας αδυναμία και ιδιαίτερη αγάπη στα άτομα αυτής της ηλικίας, εντελώς ενστικτωδώς αποφάσισα να δημιουργήσω την εφηβική θεατρική ομάδα «ΠΑΡΕ(ν)ΘΕΣΗ» στον Πολιτιστικό Σύλλογο Ελευθερούπολης. Ήταν αχαρτογράφητα νερά για εμένα. Είπα όμως πως αξίζει να το δοκιμάσω και μαζί με όλη την ομάδα βουτήξαμε στα βαθιά και αρχίσαμε τη δουλειά. Κατά τη διαδικασία αναζήτησης έργου διαπίστωσα πως τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό τα θεατρικά κείμενα για έφηβους ηθοποιούς, άρα με ρόλους αποκλειστικά εφηβικής ηλικίας, δεν ήταν πολλά. Επίσης, κανένα δεν ικανοποιούσε τις ανάγκες της συγκεκριμένης ομάδας που αριθμούσε 20 άτομα. Έτσι, το 2014 γράφω «Το κλουβί», μια ιστορία μυστηρίου σε ένα τσίρκο, με ήρωες μια παρέα παιδιών που αποφασίζουν να παρακολουθήσουν μια παράσταση και έναν πικραμένο κλόουν που αποφασίζει να κάνει στα παιδιά μια φάρσα, «παίζοντας» τολμηρά με την ψυχολογία τους, τα μυστικά και τα αδιέξοδά τους. Από το 2014 ως ήμερα, έχω γράψει επτά θεατρικά, έξι για έφηβους ηθοποιούς για κοινό όλων των ηλικιών και ένα για αποκλειστικά ενήλικο κοινό. Η πλειοψηφία των κειμένων μου έχει παρουσιαστεί επί σκηνής από την θεατρική ομάδα εφήβων «ΠΑΡΕ(ν)ΘΕΣΗ» όπου τη γενική ευθύνη της σκηνοθεσίας, σκηνογραφίας, μουσικής κλπ είχα η ίδια. Ο ρόλος του ηθοποιού δε μου ταιριάζει. Έχω παίξει σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις αλλά καταλήγω να επιλέγω άλλο ρόλο στη δημιουργία μιας παράστασης, τη συγγραφή του κειμένου, τη σκηνοθεσία, την επιλογή ή τη δημιουργία της μουσικής επένδυσης κλπ. Μου αρέσει περισσότερο το πριν, το πίσω ή το μπροστά από τη σκηνή. Το σανίδι και τα φώτα της σκηνής είναι γοητευτικά και η εμπειρία είναι μοναδική, ωστόσο, με προτιμώ ενεργή και δημιουργική στα υπόλοιπα στάδια μιας θεατρικής παράστασης και όχι στο τελικό.

4. Αυτή τη στιγμή ετοιμάζετε κάτι για το κοινό;

Αυτή τη στιγμή ετοιμάζω μαζί με τη χοροδιδάσκαλο Κατερίνα Βασιλείου την πειραματική χοροθεατρική παράσταση με τίτλο «Του έρωτα το φως και το σκοτάδι», στην οποία επιχειρούμε να «παντρέψουμε» τους παραδοσιακούς χορούς της Ηπείρου, της Μακεδονίας και της Θράκης με το σύγχρονο θέατρο. Τα κείμενα, τη σκηνοθεσία και τη θεατρική διδασκαλία έχω αναλάβει εγώ και η Κατερίνα Βασιλείου ανέλαβε τη χοροδιδασκαλία. Με κέντρο μας το συναίσθημα του έρωτα, μιλάμε γι΄ αυτόν μέσα από βηματισμούς και λόγια του χθες και του σήμερα, της παραδοσιακής έκφρασης και της έκφρασης του τώρα, με τη συμμετοχή 75 χορευτών και ηθοποιών του Πολιτιστικού συλλόγου Ελευθερούπολης. Η παράσταση θα ανέβει 7, 8 και 9 Μαρτίου στην Ελευθερούπολη. Την άνοιξη, με την θεατρική ομάδα εφήβων «ΠΑΡΕ(ν)ΘΕΣΗ» θα ανεβάσουμε το αμερικάνικο μιούζικαλ “Grease” των Jim Jacobs και Warren Casey σε διασκευή και σκηνοθεσία δική μου. Είναι ένα δύσκολο εγχείρημα που απαιτεί πολλή δουλειά, συνέπεια και χρόνο, τόσο από τους 24 έφηβους ηθοποιούς όσο και από όλο το επιτελείο που έχει την ευθύνη για το ενδυματολογικό, τη χοροδιδασκαλία, το φροντιστήριο κλπ. Θέλοντας φέτος να δουλέψουμε και να παρουσιάσουμε κάτι χαρούμενο κι εξωστρεφές, επιλέξαμε αυτό το έργο και για πρώτη φορά θα δοκιμαστούμε τόσο πολύ και σε άλλα επίπεδα της θεατρικής έκφρασης όπως ο χορός και το τραγούδι.

5. Μπορείτε να δώσετε μια συμβουλή για τους νέους που θα ήθελαν να ασχοληθούν με το θέατρο;

Η συμβουλή μου θα ήταν να ασχοληθούν όλοι οι νέοι με το θέατρο, εάν νιώθουν πως θέλουν να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους μέσα από αυτό, να αλληλεπιδράσουν έντονα με άλλους ανθρώπους, να εξερευνήσουν και να υποδυθούν άλλους χαρακτήρες, να διαβούν νέα μονοπάτια διαφορετικών εποχών υπαρκτών ή όχι, να τοποθετηθούν σε διαφορετικούς χρόνους, πραγματικούς ή φανταστικούς. Η ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης, η βελτίωση των επικοινωνιακών δεξιοτήτων και της κριτικής σκέψης, η ενίσχυση της ομαδικότητας, η επαφή με αριστουργηματικά κείμενα του κλασικού και του σύγχρονου θεάτρου είναι μόνο μερικά από τα οφέλη της ενασχόλησης με το θέατρο. Η θεατρική τέχνη μπορεί να μας ψυχαγωγήσει, να μας καλλιεργήσει, να μας διδάξει, να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Η επαγγελματική ενασχόληση με το θέατρο, είναι ένα άλλο θέμα. Η επιλογή του να επενδύσει κάποιος σε σπουδές αποκλειστικά πάνω στη θεατρική τέχνη και να το κάνει, τελικά, επάγγελμα, απαιτεί, πριν την απόφαση, σοβαρή σκέψη και έρευνα. Απαιτεί δηλαδή όσα θα απαιτούσε η επιλογή οποιασδήποτε σπουδής για επαγγελματική αποκατάσταση. Σε κάθε περίπτωση, η επαφή μας με τις διάφορες μορφές της τέχνης, είτε παθητικά είτε ενεργητικά, μας εμπλουτίζει πνευματικά και ψυχικά, επομένως, πρέπει να έχει τη θέση της στη ζωή μας, ως ένα δώρο ή ένα εργαλείο που έχει τη δύναμη να μας κάνει καλύτερους.

Δεληγιάννης Θανάσης