Καθημερινά διαπιστώνει κανείς πως οι νέοι και ειδικά οι μαθητές κυριαρχούνται από το άγχος τους. Για πολλούς το άγχος καταλήγει παραγωγικό αλλά αρκετοί είναι αυτοί που αδυνατούν να το ελέγξουν. Παρόλα αυτά, πρέπει να αναγνωριστούν τα αίτια του φαινομένου που στερούν την εφηβική και ανέμελη ηλικία από τους νέους.
Το νέο εκπαιδευτικό σύστημα φθάνει στο σημείο τα άτομα να πλημμυρίζονται από άγχος. Αρχικά, το εκπαιδευτικό σύστημα υποχρεώνει τους μαθήτες να διαβάζουν διαρκώς, με αποτέλεσμα να μην έχουν ελεύθερο χρόνο. Η έλλειψη του κάνει την καθημερινότητα μονότονη και στρεσογόνα αφού οι μαθητές αγωνίζονται αποκλειστικά για την επιδίωξη των μελλοντικών στόχων τους. Ακόμα, οι εξετάσεις αποτελούν μία πιεστική διαδικασία όπου μέσα από αυτήν οφείλουν να αποδείξουν οι μαθητές τις ικανότητες τους. Μέσα από την επιτυχία ή την αποτυχία αντίστοιχα δημιουργείται ανασφάλεια ή το άγχος ότι θα κατηγοριοποιηθούν ως «καλοί» ή «κακοί» μαθητές. Ειδικά, στις Πανελλήνιες εξετάσεις όπου η αποτυχία εκλαμβάνεται ως συνολική ανικανότητα του νέου ατόμου, που ενδεχομένως την φέρει σε όλη του τη ζωή.
Η άνοδος των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης κάνει τους μαθητές ανήμπορους να διαχειριστούν τον εαυτό τους ακόμα και να τον πιστέψουν. Συγκεκριμένα, τα Μ.Κ.Δ. παρουσιάζουν πλασματικές εικόνες ως προς την εξωτερική εμφάνιση όπως ωραίων, ψηλών, αδύνατων ατόμων με συνέπεια οι έφηβοι να αισθάνονται μειονεκτικά για το σώμα τους και να έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση. Επιπλέον, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αντιμετωπίζουν το διαφορετικό ως μη φυσιολογικό. Αυτό έχει ως συνέπεια οι νέοι οι οποίοι διαφέρουν από το καθιερωμένο πρότυπο να αποπροσανατολίζονται και να προσπαθούν να προσαρμοστούν στις απόψεις των άλλων, νιώθοντας μοναξιά και έλλειψη αποδοχής. Τέλος, η προώθηση του προτύπου, νέος, επιτυχημένος, με χρήματα και δόξα, φθείρει τον ψυχισμό των νέων καθώς πασχίζουν να υλοποιήσουν ουσιαστικά μια ουτοπία. Έτσι, «πνίγονται» στο άγχος της εικονικής πραγματικότητας.
Το άγχος επηρεάζει το σύνολο της καθημερινότητας του νέου. Αρχικά, οι νέοι βρίσκονται σε μια ευαίσθητη ηλικία, που προσπαθούν να εμπιστευτούν και να αγαπήσουν. Μέσα από το άγχος, το άτομο δεν νιώθει έτοιμο και ελεύθερο, με αποτέλεσμα είτε να κλείνεται στον εαυτό του, είτε να μην απολαμβάνει την κάθε στιγμή. Άλλοτε, εκδηλώνεται με επιθετική και βίαιη συμπεριφορά στο σπίτι ή στο σχολείο, ενώ σε άλλες περιπτώσεις το άτομο αρνείται να συμμετέχει και αποστασιοποιείται από το γεγονός που του δημιουργεί άγχος. Κάποιοι άλλοι μαθητές παρουσιάζουν διατροφικές διαταραχές όπως βουλιμία και κάποιοι οδηγούνται στη κατάθλιψη, αφού δεν μπορούν να διαχειριστούν τη στρεσογόνα κατάσταση.
Συμπεραίνουμε, πως το στρες είναι μία παράμετρος του εαυτού μας που πρέπει να μειώσουμε προκειμένου να νιώσουμε καλά με εμάς. Μέσα από την στήριξη της οικογένειας και την αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος που στοχεύει στην ψυχική υγεία του μαθητή, το νέο άτομο θα δημιουργήσει τις συνθήκες για μια ισορροπημένη προσωπικότητα. Η εφηβεία είναι μια ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα χρονική περίοδος και πρέπει να την ευχαριστηθούμε χωρίς άγχος.
ΔΑΝΑΗ – ΘΕΟΔΩΡΑ ΧΑΡΙΤΟΥ
