ΜΑΡΤΙΟΣ  Ή  ΜΑΡΤΗΣ (έθιμα και παροιμίες)

Ο Μάρτιος πήρε το όνομά του από το Λατινικό όνομα του θεού Άρη (Mars:Άρης).Είναι ο πρώτος μήνας του ρωμαϊκού ημερολογίου και αντιστοιχεί με τον Ελαφηβολιώνα των Αρχαίων Ελλήνων.

Στο Βυζάντιο γιόρταζαν την πρώτη Μαρτίου με σπουδαίες δραστηριότητες. Ο μεγάλος λαογράφος Λουκάτος αναφέρει τα «χελιδόνια» που  προέρχονται από την αρχαιότητα. Την Πρώτη Μαρτίου οι μικροί έφτιαχναν ένα ομοίωμα χελιδονιού και τραγουδώντας το ανάλογο τραγούδι πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι για να μαζέψουν αυγά.

Το έθιμο του Μάρτη γιορτάζεται ίδιο και απαράλλαχτο στα Σκόπια με την ονομασία <<Μαρτίνκα>> και στην Αλβανία ως <<Βερόρε>>. Οι   κάτοικοι των δύο γειτονικών μας χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους «πιάσει» ο Ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι. Άλλοι πάλι, δένουν το «μάρτη» σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρόνια θα είναι πολύ καλή.

Μερικές παροιμίες για τον Μάρτη είναι οι εξής:

1. Το Μάρτη χιόνι βούτυρο, μα σαν παγώσει μάρμαρο.
2. Ακόμη και στις 18 έχει το μάτι του ανοιχτό.
3. Το Μάρτη φύλα άχερα μη χάσεις το ζευγάρι.
4. Ο  Αύγουστος για τα πανιά και ο Μάρτης για τα ξύλα.
5. Μάρτης έβρεχε, θεριστής χαιρόταν.