Γράφει η Γλυκερία Ραμοπούλου…
Τον Ιανουάριο του 2025, οι μαθητές και μαθήτριες της Β” Λυκείου και της Γ” Λυκείου του τμήματος Θεωρητικής Κατεύθυνσης συμμετείχαμε σε ένα workshop φιλοσοφίας. Η αφορμή για τη δράση αυτή ήταν το μάθημα της Φιλοσοφίας στη Β” Λυκείου και το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών στη Γ” Λυκείου, το οποίο εστιάζει στη φιλοσοφία.
Συνοδευόμενοι από τη φιλόλογό μας, κ. Μπάμπα, κατευθυνθήκαμε προς το θέατρο Φαργκάνη, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, με ανυπομονησία και περιέργεια για το τι επρόκειτο να παρακολουθήσουμε. Μόλις όλα ήταν έτοιμα, ξεκίνησε η διάλεξη από τον κ. Χονδροκούκη, διδάκτορα φιλοσοφίας.
Αρχικά, μέσα από τις ερωτήσεις του, μας ταξίδεψε στην εποχή του Ομήρου, τόσο στην Ιλιάδα όσο και στην Οδύσσεια, αναδεικνύοντας στοιχεία φιλοσοφικού προβληματισμού που ενυπάρχουν σε αυτά τα έργα. Έτσι, συνειδητοποιήσαμε ότι η ανάγκη για φιλοσοφική σκέψη και αναζήτηση υπήρχε από την αρχαιότητα. Στη συνέχεια, οι ερωτήσεις του άγγιξαν ένα πιο απαιτητικό επίπεδο, οδηγώντας μας σε βαθύτερες διασυνδέσεις ανάμεσα στη φιλοσοφία και διάφορα ζητήματα.
Ο κ. Χονδροκούκης επιδίωξε να μας προβληματίσει σχετικά με το τι μας ωθεί να φιλοσοφούμε και πώς γνωρίζουμε πότε έχουμε φτάσει στην αλήθεια. Μπορούμε, άραγε, να κατακτήσουμε την απόλυτη αλήθεια για ένα ζήτημα; Πολλοί θα έλεγαν «ναι», αλλά η πρόθεσή του ήταν να μας κάνει να αναλογιστούμε πότε πραγματικά οδηγούμαστε σε ορθές απαντήσεις. Η συζήτηση προχωρούσε δυναμικά, καθώς μια ερώτηση του εισηγητή ακολουθούνταν από απαντήσεις μαθητών και μαθητριών και νέες, βαθύτερες ερωτήσεις, διαμορφώνοντας έτσι έναν ζωντανό διάλογο.
Ένα σημείο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η επισήμανσή του: «Μην ψυχολογικοποιείτε τα φαινόμενα για τα οποία έχετε απορίες.» Η φράση αυτή μου προκάλεσε απορία, οπότε τον ρώτησα με ποιον τρόπο, τότε, πρέπει να τα ερμηνεύουμε. Η απάντησή του ανέδειξε το εύρος των γνώσεών του, καθώς απαιτούσε περαιτέρω ανάλυση για την πλήρη κατανόηση. Χρειάστηκε να συζητήσω με την καθηγήτριά μου για να αντιληφθώ πλήρως το νόημα των λεγομένων του.
Κανείς και καμία δεν έμεινε ασυγκίνητος/η από την παρουσίαση. Ακόμη και οι μαθητές/τριες της Θετικής Κατεύθυνσης έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον, κατανοώντας καλύτερα τη σημασία της φιλοσοφίας στην καθημερινή ζωή.
Συνοψίζοντας,τέτοιες δράσεις αποδεικνύουν πόσο σημαντικό είναι να μαθαίνουμε με εναλλακτικούς τρόπους, πέρα από τα στενά όρια της σχολικής αίθουσας. Είμαι βέβαιη – και έπειτα από σχετική έρευνα στο σχολείο – ότι η πλειονότητα των μαθητών και μαθητριών κατάφερε να κατανοήσει την ουσία της φιλοσοφίας και να τη συνδέσει με την πραγματικότητα. Η παρακολούθηση της ομιλίας ενός ειδικού μας κέντρισε το ενδιαφέρον και μας ώθησε να εμβαθύνουμε σε έννοιες που μέχρι πρότινος φάνταζαν αφηρημένες. Άλλωστε, δεν είναι κοινώς αποδεκτό ότι η μάθηση, όταν γίνεται με ευχάριστο τρόπο, οδηγεί σε ουσιαστικότερη παιδεία και διαμόρφωση κριτικής σκέψης;
